Wat zijn retrodrops?

Basics

In de snelle wereld van cryptocurrencies zijn retroactieve airdrops een waardevol middel geworden om vroege deelname te stimuleren en communitybetrokkenheid bij blockchainprojecten te bevorderen. Dit artikel onderzoekt het concept van retroactieve airdrops, hun belang, de vereisten om ze te ontvangen en de tactieken die deelnemers gebruiken in dit veranderende landschap.

What Are Retroactive Airdrops?

Retroactieve airdrops, vaak aangeduid als "retrodrops," worden uitgekeerd in de native tokens van een project. Ze dienen als beloning voor vroege betrokkenheid bij een crypto-applicatie, zoals testen of andere activiteiten gerelateerd aan de ontwikkeling van het project.

Een opvallende retroactieve airdrop vond plaats in september 2020, toen de gedecentraliseerde exchange (DEX) Uniswap 400 UNI-tokens (ongeveer 4500 USD op dit moment) toekende aan elk blockchainadres dat eerder met zijn smart contracts had geinteracteerd.

Tokens van populaire Layer 2-oplossingen, Optimism en Arbitrum, zijn ook als retroactieve beloningen verdeeld, als erkenning voor eerdere bijdragen die door de projecten als waardevol werden beschouwd.

Criteria for Earning Retrodrops

Retrodrops worden doorgaans toegekend op basis van gebruikersacties die financiële kosten met zich meebrachten binnen een specifieke periode, bekend als multipliers. Hier zijn de meest voorkomende multipliers:

• Stortingen in netwerken of applicaties: Activa in omloop komen het gehele ecosysteem ten goede, inclusief staking, farming, lenen en liquidity pools.
• Netwerk-ID's en domeinen: Personaliseren van adressen via domeinregistratie of het verkrijgen van speciale ID's.
• DAO-stemmen: Belangrijke activiteit waarbij gebruikers tokens behouden om te stemmen over innovaties of nieuwe voorstellen in het ecosysteem.
• Het maken en uitrollen van smart contracts: Ontwikkelaars aanmoedigen door experimenten en nieuwe ontwikkelingen.
• Het creëren van multisig-adressen: Meestal uitgevoerd door professionele teams, fondsen en investeerdersgroepen; deze deelnemers zijn waardevol voor het ecosysteem.
• Transactievolume in USD: Hogere dollartransactiewaarden verbeteren netwerkmaten en statistieken.
• Aantal transacties: Een hoger aantal transacties genereert meer fees, wat validators en projecten ten goede komt.
• Gebruikstijd van netwerk of applicatie: Langere en frequentere gebruikersbetrokkenheid vergroot de waarde van een project.
• Interactie met meerdere applicaties: Projecten waarderen explorers en actieve gebruikers, zoals Optimism dat interacties buiten zijn eigen netwerk beloont.
• Donaties: Donaties in een vroeg stadium worden beloond omdat ze de ontwikkeling van projecten ondersteunen in plaats van venture-rondes.

Exploring Drop Hunters and Multiaccounting

Drop hunters, ook wel airdrop hunters genoemd, zijn individuen die proberen te voorspellen welke projecten hun actieve community in de toekomst zullen belonen via de distributie van native tokens. In de context van retrodrops proberen deze deelnemers potentiële multipliers te voorspellen door actief specifieke applicaties binnen ecosystemen als Base, Linea, zkSync en Starknet te gebruiken.

Om winst te maximaliseren creëren gebruikers vaak talloze blockchainadressen, bekend als sybil-accounts, een praktijk die multiaccounting wordt genoemd. Dit houdt in dat men een netwerk van ogenschijnlijk niet-verwante adressen beheert die mogelijk in aanmerking komen voor toekomstige airdrops. In 2023 maakte een niet-geïdentificeerde persoon 21.877 adressen aan op het zkSync Layer 2 Ethereum-netwerk.

Projecten die airdrops distribueren zien multiaccounting als schadelijk. Om sybil-accounts te bestrijden analyseren projecten netwerkactiviteit en ontzeggen ze beloningen aan dergelijke gebruikers. Zo sloegen de ontwikkelaars van Optimism bijvoorbeeld ongeveer 17.000 ETH-adressen uit de OP-token retrodroplijst.

Strategies Employed by Airdrop Hunters

Grote retrodrops van platforms als Uniswap, Optimism en Arbitrum hebben airdrop hunting verheven tot een gespecialiseerd vakgebied binnen de cryptomarkt, gericht op winstgeneratie. Net als bij trading en investeringen zijn er verschillende strategieën binnen retrohunting:

1. Gebruik van gespecialiseerde software: In het Binance-rapport aangeduid als airdrop farming, dit omvat geautomatiseerde acties in blockchainnetwerken en gedecentraliseerde applicaties om de kans op airdrops te vergroten. Zulke software varieert van geïnstalleerde applicaties tot Web2-bronnen en zelfs Telegram-bots. Deze aanpak maakt het mogelijk om talrijke adressen aan te maken die mogelijk in aanmerking komen voor retrodrops, zoals twee marktdeelnemers die ARB-tokens ter waarde van $3,3 miljoen consolideerden uit 1.496 wallets.
2. Handmatige airdrop-farmingstrategie: Beperkt door menselijke middelen, houdt deze aanpak handmatig adrescreatie in; het kost veel tijd maar is relatief veilig vanwege de moeilijkheid om dergelijke accounts te detecteren.
3. Gecombineerde aanpak: Deze methode spreidt risico's door manuele en geautomatiseerde strategieën te combineren. Hunters gebruiken gelijktijdig zowel handmatige als automatische acties over hun accounts, wat mogelijk risico's vermindert en tegelijkertijd rendement maximaliseert via kwantiteit en tijdsefficiëntie.

Conclusion

Retroactieve airdrops zijn een belangrijk stimulansmiddel in de cryptowereld en moedigen vroege deelname en communitybetrokkenheid bij blockchainprojecten aan. Nu retrodrops zich verder ontwikkelen blijven ze het crypto-landschap vormen en innovatie en samenwerking bevorderen.