Anti-diversionclausule
Basis
Het verbod op het laten bereiken van geëxporteerde goederen naar ongeautoriseerde bestemmingen wordt geregeld door een Amerikaanse overheidsregel die bekendstaat als de anti-diversionclausule. Om naleving van deze regeling te waarborgen, verplicht het Bureau of Industry and Security, werkzaam binnen het Department of Commerce, de opname van een bestemmingscontroleverklaring voor commercieel geëxporteerde goederen. Deze verklaring stelt uitdrukkelijk dat de goederen uitsluitend zijn toegestaan voor export naar specifieke goedgekeurde locaties en benadrukt dat elke omleiding van deze goederen volgens de Amerikaanse wet strikt verboden is. De anti-diversionclausule maakt daarmee integraal deel uit van deze verklaring en ondersteunt het regelgevende kader.
Het is gebruikelijk om de afkorting "diversion" tegen te komen in plaats van de term "anti-diversion."
Uitleg van de anti-diversionclausule
Voor correcte documentatie van geëxporteerde goederen moeten zowel de bestemmingscontroleverklaring als de anti-diversionclausule worden opgenomen in de bijbehorende factuur, evenals in het zeevrachtbrief of de luchtvrachtbrief. Deze essentiële verklaringen dienen om te bevestigen dat, voor zover bekend bij de verzender, de zending daadwerkelijk bestemd is voor de opgegeven bestemming. Het beheersen van exporten is een belangrijk aandachtspunt voor overheden vanwege factoren als nationale veiligheid, naleving van non-proliferatieverdragen en buitenlandsbeleid. In de Verenigde Staten is het opnemen van een bestemmingscontroleverklaring vereist voor de meeste exporten van goederen die op de Commerce Control List staan.
De illegale praktijk van omleiding doet zich voor wanneer producten worden verkocht op ongeautoriseerde markten. Deze beperking heeft verschillende oorzaken, waaronder sancties, handelsgerelateerde kwesties en zorgen over consumentveiligheid. Om dergelijke risico's aan te pakken worden specifieke goederencategorieën aangemerkt als vatbaarder voor illegale omleiding naar beperkte landen. Daarom moeten de cognossementen of andere relevante documenten die bij deze goederen horen een officiële verklaring dragen (bekend als de bestemmingscontroleverklaring) die bevestigt dat de exportvergunning van de exporteur alleen geldig is voor aangewezen ontvangers van de goederen.
Zorgen over anti-omleidingsmaatregelen komen vaak voor bij bedrijven die betrokken zijn bij de export van binnenlandse producten.