Concessieovereenkomst uitgelegd
Een concessieovereenkomst is een contract dat een bedrijf het recht verleent om een onderneming te exploiteren binnen de jurisdictie van een overheid of op het terrein van een ander bedrijf, onder specifieke voorwaarden. Ze kunnen variëren van mijnconcessies ter waarde van miljoenen tot kleine concessies in lokale theaters. Wanneer ze op de juiste manier worden gebruikt, stellen ze alle partijen in staat te profiteren van hun comparatief voordeel. Soms kunnen ze echter ook worden gebruikt om andere landen uit te buiten.
Basis
Een concessieovereenkomst is een contract dat een bedrijf, aangeduid als de concessienemer, in staat stelt een specifieke onderneming te exploiteren binnen de jurisdictie van een overheid of op het terrein van een ander bedrijf onder bepaalde voorwaarden. Deze overeenkomsten betreffen meestal de niet-overheidsbezitter van een faciliteit en de concessienemer. De concessienemer krijgt het exclusieve recht om zijn bedrijf in de faciliteit te exploiteren voor een gedefinieerde periode en volgens specifieke voorwaarden.
Een nadere blik op de concessieovereenkomst
Concessieovereenkomsten, ook wel concessieregelingen genoemd, komen voor in diverse sectoren en kunnen aanzienlijk verschillen in omvang en reikwijdte. Ze omvatten mijnconcessies ter waarde van miljoenen tot kleine voedsel- en drankconcessies in lokale theaters.
Voorwaarden van een concessieovereenkomst
In deze overeenkomsten wordt van de concessienemer doorgaans verwacht dat hij vergoedingen betaalt aan de verlenende partij, die in het contract worden gespecificeerd. Dergelijke overeenkomsten beschrijven de exploitatieperiode, verzekeringsvereisten en vergoedingen. Betalingen aan de eigenaar van het eigendom kunnen bestaan uit huur of een percentage van de omzet, waarbij ook andere verantwoordelijkheden, zoals nutsvoorzieningen en onderhoud, in het contract worden vermeld.
Aantrekkelijkheid en overheidsstimulansen
De voorwaarden van een concessieovereenkomst hangen af van de aantrekkelijkheid ervan. Bijvoorbeeld: het exploiteren van een foodconcessie in een populair stadion levert mogelijk weinig extra stimulansen op voor de concessienemer, terwijl een overheid die mijnbouwbedrijven wil aantrekken naar een arme regio forse prikkels kan bieden, zoals belastingvoordelen en lagere royaltytarieven. Het niveau van aantrekkelijkheid en winstgevendheid van een concessie beïnvloedt de kans op overheidsstimulansen.
Betrokkenheid van openbare infrastructuur
Concessieovereenkomsten betreffen vaak openbare infrastructuur, zoals spoorwegen, waarbij rechten exclusief of aan meerdere organisaties kunnen worden toegekend. De overheid kan ook regels vaststellen met betrekking tot bouw, onderhoud en operationele standaarden als onderdeel van de overeenkomst.
Voordelen
Concessieovereenkomsten zijn een nuttige vorm van uitbesteding die partijen in staat stelt te profiteren van hun sterke punten. Wanneer een land of bedrijf hulpbronnen bezit die het niet effectief kan benutten vanwege beperkte kennis of kapitaal, kan het de ontwikkeling of exploitatie uitbesteden. Door dit te doen, kunnen ze grotere opbrengsten genereren. Bijvoorbeeld: een land met onontgonnen offshore-olievoorraden heeft mogelijk niet de expertise en middelen om deze volledig te benutten. Via een concessieovereenkomst met een ervaren oliemaatschappij kan het land inkomsten vergaren en werkgelegenheid creëren.
Bovendien dienen concessieovereenkomsten als een instrument voor risicomanagement. Als een land sterk investeert in de productie van één grondstof, wordt het kwetsbaar voor prijsschommelingen op die markt. Door concessies aan anderen te verlenen, vermindert men de blootstelling aan dergelijke kapitaalrisico's, ook al kan men concessievergoedingen mislopen.
Kritiek
Concessieovereenkomsten zijn in het verleden gebruikt om andere landen uit te buiten. In de 19e en vroege 20e eeuw dwongen buitenlandse landen en bedrijven China concessies af. Deze overeenkomsten stelden buitenlandse entiteiten in staat spoorlijnen en havens in China te ontwikkelen en te exploiteren. Daarnaast genoten burgers van andere landen extraterritorialiteit in deze concessies, waarbij buitenlandse wetten en rechtbanken geschillen tussen Chinezen en buitenlanders beslechtten. Dit resulteerde vaak in nadelige uitkomsten voor Chinese bedrijven en consumenten.
Concessieovereenkomsten in de praktijk
Er bestaat een concessieovereenkomst tussen de regeringen van Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk, waarbij twee private bedrijven betrokken zijn, voor de Kanaaltunnel, algemeen bekend als de "Chunnel." De British Channel Tunnel Group Limited en de Franse France-Manche S.A. zijn verantwoordelijk voor de exploitatie van de tunnel, die passagiers- en goederentreinverkeer tussen de twee landen mogelijk maakt. De Kanaaltunnel is 31,5 mijl lang, waarvan 23,5 mijl onder het Engelse Kanaal loopt, waardoor het 's werelds langste onderwatertunnel is en een belangrijk stuk openbare infrastructuur.
Op kleinere schaal worden concessieovereenkomsten ook gebruikt door verkopers die opereren onder vergunningen verleend door lokale overheden, bedrijven of andere eigenaren van eigendommen. Dit omvat restaurants en winkels in grote luchthavens, verkopers op staatsbeurzen en voedsel- en drankkramen binnen nationale parken.
Conclusie
Concessieovereenkomsten kunnen een voor alle betrokken partijen wederzijds voordelige regeling zijn, doordat ze efficiënt gebruik van hulpbronnen mogelijk maken en inkomsten genereren. Ze kunnen echter ook worden misbruikt om zwakkere landen uit te buiten als ze niet eerlijk worden uitgevoerd. Het is belangrijk de voorwaarden en potentiële risico's te begrijpen voordat men een dergelijke overeenkomst aangaat.