Derdepartijverificatie uitgelegd
Basis
Om de nauwkeurigheid te garanderen, zetten bedrijven vaak externe organisaties in om derdepartijverificaties (TPV) uit te voeren die klantgegevens en -intenties grondig onderzoeken en valideren. Dit proces is vooral nuttig in verkoopafdelingen waar het doel is de interesse van een potentiële klant of diens akkoord voor aankoop van een product te verifiëren voordat hij naar een verkoper wordt doorverbonden. TPV wordt ook toegepast in situaties waarin klanten informatie willen verstrekken of bijwerken maar dat fysiek niet kunnen doen, bijvoorbeeld tijdens telefonische of online interacties waarbij een contract of fysieke documenten niet gemakkelijk uitgewisseld kunnen worden.
Waarom hebben we TPV nodig?
Om verantwoordelijkheid te waarborgen, vertrouwen bedrijven op derdepartijverificatie om toegang te krijgen tot de gedocumenteerde interactiegeschiedenis die door een onafhankelijke partij wordt bijgehouden. Dit wordt cruciaal wanneer klanten betwiste of ongeautoriseerde wijzigingen of transacties aanvechten. Om de verificatieprocedure succesvol af te ronden, moeten klanten hun toestemming verlenen voor de voorgenomen transactie, waarmee de juridische geldigheid ervan wordt vastgesteld.
De toepassing van derdepartijverificatie is vaak wettelijk verplicht, met name vanwege de toenemende zorgen over internetbeveiliging en bel-me-niet-telefoonlijsten. Zo vereisen wijzigingen aan telecommunicatie- of nutsvoorzieningen, zoals elektriciteit of gas, derdepartijverificatie zoals vastgelegd door de Federal Trade Commission.
Tegenwoordig is derdepartijverificatie de gebruikelijke procedure voor alle telefonische of digitale transacties waarbij het verkrijgen van een handtekening of fysieke bevestiging onpraktisch is. In 2018 stelde de Federal Communications Commission een nieuwe regel vast om het derdepartijverificatieprotocol te versterken als reactie op beschuldigingen van misleidende oproepen en frauduleuze goedkeuringsprocessen.
Voorbeeld van TPV
Een duidelijk voorbeeld van derdepartijverificatie doet zich voor tijdens het gesprek van een klant met een verkoopmedewerker van kabeltelevisie. In dit scenario spreekt de klant met de verkoopmedewerker over het wijzigen van zijn bestaande abonnement. Nadat verschillende opties zijn besproken en de klant heeft bevestigd dat hij wil doorgaan, inclusief zijn bereidheid een nieuwe overeenkomst aan te gaan, start de verkoopmedewerker een conferentiegesprek met een derde partij. Deze TPV-aanbieder werkt onafhankelijk van het kabelbedrijf en fungeert hoofdzakelijk als een getimede en geregistreerde opname service.
Vervolgens controleert de verkoopmedewerker nauwkeurig de voorgestelde wijzigingen en de persoonlijke gegevens van de klant. Om de nieuwe overeenkomst te bevestigen, wordt de klant gevraagd zijn mondelinge instemming te geven, die tijdens het gesprek wordt opgenomen. Dit proces waarborgt de toestemming van de klant en creëert een verifieerbaar register van de overeenkomst.
Conclusie
Derdepartijverificatie is een essentieel mechanisme voor bedrijven om de nauwkeurigheid van klantgegevens en -intenties te garanderen. Het speelt een cruciale rol in situaties waarin klanten informatie moeten verstrekken of bijwerken zonder fysieke documentatie. TPV stelt bedrijven in staat om bij betwiste accountwijzigingen of transacties terug te vallen op onafhankelijke derdepartijrecords en voldoet tevens aan wettelijke eisen, met name in de context van verhoogde internetbeveiliging en bel-me-niet-lijsten. Uiteindelijk versterkt TPV vertrouwen, betrouwbaarheid en naleving van regelgeving in de relatie tussen klant en bedrijf.