Financiële manipulatie: Top 8 misleidende tactieken die bedrijven gebruiken
Veel bedrijven voeren boekhoudkundige procedures uit om hun prestaties nauwkeurig weer te geven en de efficiëntie te maximaliseren. Bedrijfssfraude vloeit vaak voort uit hebzucht en slechte besluitvorming. De Sarbanes-Oxley Act van 2002 voerde maatregelen in om wangedrag binnen bedrijven te reguleren en te voorkomen. Jaarrekeningen kunnen wijzen op het gebruik van manipulatieve technieken, zoals het voortijdig erkennen van omzet, het uitstellen van kosten, het versnellen van voorfusiekosten en het gebruik van pensioenregelingen, items buiten de balans en synthetische leases.
Basis
Bedrijfsfraude is al geruime tijd een onfortuinlijke realiteit. Bedrijven hebben zich bediend van creatieve boekhoudtechnieken om budgetten te halen, bonussen veilig te stellen en investeringen aan te trekken. De omvang van dergelijke praktijken, hoewel niet zeldzaam, kan toenemen wanneer factoren zoals hebzucht, wanhoop, immoraliteit en slecht oordeel een rol spelen.
Te midden van de zee van ondernemingen die dubieuze boekhoudpraktijken toepassen, dienen uitzonderlijke gevallen zoals Enron, Adelphia en WorldCom als harde herinneringen aan de brutaliteit waarmee bedrijven miljarden in niet-bestaande activa konden verzinnen. Hoewel deze voorbeelden uitzonderingen en niet de norm zijn, is de noodzaak van regelgeving onmiskenbaar.
Enter de Sarbanes-Oxley Act van 2002—een allesomvattende federale wet ontworpen om financiële praktijken binnen beursgenoteerde ondernemingen te hervormen. De bepalingen richten zich op het versterken van interne financiële controles en het verbeteren van auditprocedures voor financiële verslaggeving. Dankzij deze regelgevende maatregelen hebben averechts werkende bedrijven meer toezicht en strengere beperkingen ondervonden.
Ondanks deze hervormingen moeten beleggers uitgerust zijn met de vaardigheden om waarschuwingssignalen van vervalste jaarrekeningen te herkennen. Zelfs als de ingewikkelde details zelfs de meest scherpe accountants kunnen ontgaan, kunnen meerdere waarschuwingstekens inzicht bieden in het gebruik van manipulatieve tactieken.
Omzet versnellen
De zoektocht naar omzetoptimalisatie leidt bedrijven vaak naar strategieën die de erkenning van inkomsten bespoedigen.
De eerste methode betreft het boeken van eenmalige betalingen als directe omzet, zelfs wanneer de geleverde diensten zich over meerdere jaren uitstrekken. Bijvoorbeeld, een leverancier van softwarediensten kan een vooruitbetaling ontvangen voor een vierjarig servicecontract maar, in plaats van de omzet over de duur van het contract te spreiden, het volledige bedrag als omzet boeken in de periode waarin de betaling werd ontvangen. Een nauwkeurigere benadering is echter om de omzet evenredig te amortiseren over de gehele looptijd van de overeenkomst.
De tweede techniek, bekend als "channel stuffing," draait om fabrikanten die grote hoeveelheden goederen naar distributeurs verzenden vlak voor het einde van een kwartaal en deze zendingen vervolgens als verkopen erkennen. Het is echter cruciaal op te merken dat de distributeur de optie behoudt om onverkochte goederen terug te sturen, waardoor deze transacties voorwaardelijk en niet gegarandeerd zijn. Voor een juiste rapportage zouden fabrikanten dergelijke producten als voorraad moeten classificeren totdat de distributeur ze daadwerkelijk verkoopt.
Door de praktijken rondom omzetverantwoording te onderzoeken en transparantie in de financiële verslaggeving te handhaven, kunnen bedrijven streven naar duurzame groei en het vertrouwen van belanghebbenden behouden.
Uitgaven uitstellen
Binnen het uitgavenbeheer staan bedrijven erom bekend tactieken te gebruiken die de erkenning van kosten uitstellen. Een opmerkelijk voorbeeld deed zich voor in het begin van de jaren 90 toen AOL zijn installatie-cd's begon te verspreiden.
AOL beschouwde deze marketingcampagne als een strategische langetermijninvestering, wat hen ertoe bracht de bijbehorende kosten te activeren. Simpel gezegd, in plaats van de kosten direct in de winst-en-verliesrekening te boeken, verplaatste AOL ze naar de balans. Deze aanpak maakte het mogelijk de campagnkosten geleidelijk over meerdere jaren af te schrijven.
Een voorzichtiger en gepaster alternatief zou echter zijn geweest om de kosten te boeken in de periode waarin de cd's werden verzonden. Door kosten tijdig te erkennen, zorgen bedrijven voor grotere nauwkeurigheid in de financiële verslaggeving en vermijden ze mogelijke vertekeningen veroorzaakt door het uitstellen van uitgaven.
Een proactieve houding ten aanzien van kostenerkenning stelt bedrijven in staat transparantie te behouden, gezonde financiële praktijken te hanteren en hun rapportage af te stemmen op industrienormen. Deze aanpak bevordert een nauwkeuriger beeld van de financiële gezondheid van een onderneming en vergemakkelijkt betere besluitvorming voor belanghebbenden.
Versnellen van voorfusiekosten
Als het gaat om fusies en overnames bestaat er een tegenintuïtieve strategie voor de behandeling van voorfusiekosten. In dit scenario neemt het over te nemen doelbedrijf een proactieve houding aan door talrijke kosten te versnellen en mogelijk vooruit te betalen.
Door dit te doen, lijkt het winst per aandeel (EPS) groeipercentage van de nieuw gevormde entiteit na de fusie aanzienlijk hoger in vergelijking met voorgaande kwartalen. Deze aanpak wordt versterkt doordat de kosten al in de voorgaande periode zijn verantwoord.
Deze onconventionele zet stelt bedrijven in staat hun financiële prestaties te verbeteren en een gunstiger beeld aan beleggers en belanghebbenden te presenteren. Door strategisch met voorfusiekosten om te gaan, kunnen organisaties zich positioneren voor versnelde groei en profiteren van het gecombineerde potentieel.
Eenmalige kosten
In de financiële verslaggeving zijn eenmalige kosten van cruciaal belang om beleggers een duidelijker beeld te geven van de lopende operationele resultaten. Deze eenmalige lasten zijn bedoeld om buitengewone gebeurtenissen te dekken, zodat belanghebbenden weloverwogen beoordelingen kunnen maken.
Sommige bedrijven misbruiken deze boekhoudpraktijk echter door steeds weer eenmalige kosten in hun jaarrekeningen op te nemen. Vervolgens realiseren ze zich na enkele kwartalen dat ze hun voorzieningen te hoog hebben ingeschat. Als gevolg daarvan keren ze een deel van het bedrag terug in hun winst, zoals we in de volgende tactiek zullen bespreken.
Door opzettelijk te navigeren tussen het opnemen en terugdraaien van eenmalige kosten, kunnen bedrijven een vertekend beeld van hun financiële prestaties schetsen. Voor een nauwkeurige financiële analyse en het bevorderen van transparantie is het essentieel dat beleggers de aard en frequentie van dergelijke kosten in de rapportage van een bedrijf kritisch beoordelen.
Overige opbrengsten of kosten
In de financiële verslaggeving fungeert de rubriek overige opbrengsten of kosten vaak als een vermomming voor diverse handelingen. Bedrijven gebruiken deze categorie om eventuele overtollige voorzieningen voortvloeiend uit eerdere lasten te verantwoorden, of het nu eenmalig is of niet. Bovendien is het een handige manier om extra kosten te verbergen door ze te compenseren met nieuwgevonden opbrengsten.
Overige opbrengsten of kosten wordt zo een geschikte ruimte voor bedrijven om financiële details te verhullen, aangezien het veel mogelijkheden biedt. Bijvoorbeeld, bedrijven kunnen overige opbrengsten genereren door apparatuur te verkopen of zich terug te trekken uit investeringen.
Gezien de inherente vaagheid van deze categorie is het van groot belang dat beleggers due diligence betrachten en de aard en samenstelling van overige opbrengsten of kosten in de jaarrekeningen van een bedrijf zorgvuldig onderzoeken. Zo krijgen belanghebbenden een completer beeld van de werkelijke financiële positie en prestaties van de organisatie.
Toegezegde pensioenregelingen
In het domein van bedrijfsfinanciën bieden toegezegde pensioenregelingen ondernemingen de mogelijkheid hun winst te optimaliseren. Bedrijven kunnen hun financiële prestaties verbeteren door strategisch om te gaan met de kosten die aan deze regelingen verbonden zijn.
Bovendien, als de beleggingen binnen het plan de oorspronkelijke veronderstellingen van het bedrijf overtreffen, kunnen de resulterende winsten als opbrengst worden geboekt. Deze praktijk werd waargenomen bij verschillende prominente bedrijven, inclusief gerespecteerde blue-chips, in de late jaren 90.
Door doordacht gebruik van toegezegde pensioenregelingen kunnen bedrijven hun financiële vooruitzichten verbeteren en aanvullende opbrengststromen genereren. Het is echter cruciaal dat beleggers waakzaam blijven en de impact van dergelijke strategieën op de algehele financiële gezondheid en houdbaarheid van deze organisaties beoordelen.
Items buiten de balans
Binnen het ingewikkelde domein van financiële verslaggeving kunnen bedrijven aparte dochterondernemingen oprichten om verplichtingen of kosten te verbergen die het moederbedrijf liever niet publiekelijk toont. Door deze dochterondernemingen als afzonderlijke rechtspersonen op te zetten die niet volledig eigendom zijn van het moederbedrijf, kunnen ze de verplichting om ze in de geconsolideerde jaarrekening op te nemen omzeilen.
Deze strategische zet stelt bedrijven in staat om items buiten de balans voor beleggers verborgen te houden en zo een zekere mate van ondoorzichtigheid in hun financiële openbaarmaking te behouden. Door deze niet-openbare entiteiten buiten het rapportageraamwerk van het moederbedrijf te plaatsen, kunnen bedrijven hun aanwezigheid effectief maskeren en beschermen tegen nader onderzoek.
Beleggers moeten alert blijven op de mogelijke aanwezigheid van entiteiten buiten de balans en de impact daarvan op de algehele financiële gezondheid en transparantie van het bedrijf begrijpen. Een grondige beoordeling van deze verborgen entiteiten is cruciaal voor het nemen van geïnformeerde investeringsbeslissingen en het waarborgen van een accurate financiële analyse.
Synthetische leases
In financiële manoeuvres bieden synthetische leases een methode voor bedrijven om de werkelijke kosten van het verwerven van activa, zoals gebouwen, te verbergen zodat deze niet op hun balans verschijnen. Deze leases functioneren als een zelf-verhuurconstructie, waarbij een bedrijf in feite een activa aan zichzelf verhuurt.
Zo werkt het: een moedermaatschappij richt een special purpose entity op, die vervolgens het actief koopt en terugverhuurt aan de moedermaatschappij. Als gevolg daarvan staat het actief op de balans van de special purpose entity, wordt de lease behandeld als een kapitaallease en worden afschrijvingskosten tegen de winst geboekt. Opmerkelijk is dat de balans van de moedermaatschappij onaangetast blijft, waarbij de lease als operationele lease wordt behandeld en de leasebetalingen op de winst-en-verliesrekening fiscale aftrekbaarheid kunnen opleveren.
Cruciaal is dat de verplichting van de moedermaatschappij om het gebouw aan het einde van de lease te kopen—een aanzienlijke last—verborgen blijft en afwezig is op haar balans.
Beleggers moeten voorzichtig zijn bij het onderzoeken van de financiële gezondheid van bedrijven die synthetische lease-strategieën toepassen. Door potentiële verborgen verplichtingen grondig te beoordelen, kunnen belanghebbenden beter geïnformeerde beslissingen nemen en de werkelijke financiële positie van de organisatie nauwkeuriger inschatten.
Conclusie
Te midden van hervormingsinspanningen blijft bedrijfsmisbruik bestaan. Verborgen posten in de jaarrekeningen van een bedrijf vormen een alarmbel voor mogelijke winstmanipulatie. Hoewel het niet per se duidt op frauduleuze praktijken, is verder due diligence essentieel voordat men zich aan een investering verbindt.
Het herkennen van het belang van verborgen elementen in financiële verslaggeving stelt beleggers in staat behoedzaam te zijn en dieper in de onderliggende dynamiek te duiken. Door grondig onderzoek kunnen belanghebbenden beter geïnformeerde beslissingen nemen en de risico's van mogelijke financiële onregelmatigheden beperken.