Hoe T-Bills (schatkistpapier) worden belast

Het is belangrijk op te merken dat de rente op Treasury Bills (T-bills) alleen onderworpen is aan federale inkomstenbelastingen, niet aan lokale of staatsbelastingen. Het bedrag aan rente-inkomsten dat in een jaar wordt verdiend, wordt aangegeven op formulier 1099-INT. Beleggers kunnen ervoor kiezen om tot 50% van hun rente-inkomsten uit Treasury bills automatisch te laten inhouden. Als u in een staat met hoge lokale belastingen woont, kan beleggen in T-bills voordeliger zijn dan andere kortlopende vastrentende producten, zoals cd's.

Basisprincipes

Elk belastingjaar eindigt met het dat houders van Treasury bills een formulier 1099-INT ontvangen van het Amerikaanse ministerie van Financiën, doorgaans vóór 31 januari. Dit document geeft de opgebouwde rente op staatswaarden voor het jaar weer en wordt gelijktijdig gerapporteerd aan de Internal Revenue Service (IRS). Het is van belang te benadrukken dat rente uit alle Amerikaanse schatkistwaarden, inclusief Treasury bills, vrijgesteld is van staats- en lokale belastingen maar volledig aan federale belasting onderhevig is.

Overzicht van Treasury Bills (T-Bills)

Om de aard van Treasury bills te begrijpen, beginnen we met een korte toelichting. Dit zijn kortlopende schulduitgiftes die volledig worden gedekt door de kredietwaardigheid en het vertrouwen in de Amerikaanse overheid. Verkrijgbaar in coupures van $100 tot $5 miljoen, vervallen T-bills binnen een jaar, met gebruikelijke looptijden van een maand, drie maanden (13 weken) of zes maanden (26 weken).

Net als alle schatkistwaarden gelden T-bills als risicovrije activa. De kans dat de Amerikaanse overheid haar schulden niet nakomt is uiterst klein, mede door haar bevoegdheid om belastingen te heffen, valuta uit te geven en de stevige reputatie van de Verenigde Staten.

Deze reputatie van veiligheid zorgde ervoor dat beleggers zich tijdens de financiële crisis van 2007-2008 tot schatkistwaarden wendden toen verliezen in aandelen en andere activa zich opstapelden. Wie toen al sterk in schatkistwaarden belegd had, beschermde daarmee effectief zijn kapitaal.

Fiscale gevolgen van beleggen in Treasury Bills

Bij het aflopen van een T-bill wordt de verdiende rente in dat jaar belast als beleggingsinkomen. Deze inkomsten moeten worden aangegeven op de federale aangifte, formulier 1040, en worden belast tegen het marginale belastingtarief van de belegger. Ook zonder een formulier 1099-INT blijft de belegger verantwoordelijk voor het rapporteren en betalen van belasting over de met T-bills verdiende rente.

Als een belegger een T-bill met korting koopt en deze later met winst verkoopt, kan de opbrengst ook onderworpen zijn aan belasting als vermogenswinst. Om de federale belastingslast te verlichten bestaat de optie van automatische bronheffing. Beleggers met Treasury bills kunnen ervoor kiezen om een deel, tot 50%, van hun rente-inkomsten automatisch te laten inhouden. Dit percentage kan worden ingesteld via een retailbeleggingsplatform, en het ministerie zorgt ervoor dat de ingehouden bedragen aan de U.S. Internal Revenue Service worden overgemaakt en op het formulier 1099-INT worden gerapporteerd.

Vergelijkende fiscale analyse: T-Bills versus cd's

Hoewel T-bills mogelijk niet de hoogste rente bieden, geeft hun vrijstelling van staats- en lokale belastingen een duidelijk voordeel ten opzichte van volledig belastbare kortlopende vastrentende producten zoals certificates of deposit (cd's). Dit voordeel is vooral merkbaar voor beleggers in staten met hoge inkomstenbelasting, zoals Californië, Massachusetts, New York en Oregon. Om de fiscale gevolgen te beoordelen en te bepalen welke optie — een cd of een Treasury bill — gunstiger is, is het noodzakelijk de netto-opbrengsten na belasting voor beide beleggingen te berekenen.

Overweeg een situatie waarin een alleenstaande belastingbetaler in New York, met een jaarlijks inkomen van $100.000, een eenjarige Treasury bill beoordeelt met een rendement van 0,07% (stand 21 april 2021). Bij een federaal belastingtarief van 24% en een staatelijke inkomstenbelasting van 6,33% bedragen de netto-opbrengsten van de Treasury bill 0,053% (0,07% x [100% - 24%]).

Daarentegen blijft bij de cd, die onderhevig is aan zowel federale als staatsbelastingen, de belegger slechts 69,67% van het rendement over (100% - 24% - 6,33%). Door het netto-rendement van de Treasury bill (0,00053) te delen door 0,7003 ontstaat 0,00076, het vergelijkbare rendement voor een certificate of deposit. Voor dit inkomensniveau moet een cd dus meer dan 0,076% bieden om de Treasury bill te overtreffen als de gunstigere optie.

Conclusie

Het fiscale beeld voor Treasury Bills wordt gekenmerkt door belastingheffing op federaal niveau alleen, wat een aanzienlijk voordeel biedt ten opzichte van andere kortlopende vastrentende producten. De verdiende rente wordt nauwkeurig vastgelegd op formulier 1099-INT, wat transparantie in de aangifte garandeert. Beleggers, vooral degenen in staten met hoge lokale belastingen, kunnen T-bills voordeliger vinden dan alternatieven zoals cd's. Als extra voordeel biedt de mogelijkheid van automatische bronheffing tot 50% van de rente-inkomsten een gestroomlijnde manier om de federale belastingverplichtingen te beheren. T-bills vormen daarmee een stabiele en fiscaal efficiënte belegging binnen een gediversifieerde portefeuille.