Minst Ontwikkelde Landen (LDC)

Minst Ontwikkelde Landen (LDC's) zijn onderontwikkelde landen die structurele uitdagingen hebben voor duurzame ontwikkeling. Momenteel staan 46 landen door de VN aangemerkt als LDC's. Deze landen hebben beperkte menselijke hulpbronnen en zijn gevoelig voor economische en milieuschokken. Specifieke internationale ondersteuningsmaatregelen helpen hun ontwikkeling.

Basis

Minst Ontwikkelde Landen vertegenwoordigen landen die worstelen met aanzienlijke obstakels voor het bereiken van duurzame ontwikkeling. Deze landen, vaak aangeduid als "opkomende markten," ondervinden unieke uitdagingen vanwege hun onderontwikkelde status. Met minder menselijke hulpbronnen vergeleken met meer ontwikkelde landen, zijn LDC's zeer kwetsbaar voor economische en milieuschokken.

Internationale ondersteuningsmaatregelen

Om LDC's in hun ontwikkelingspad te ondersteunen, heeft het secretariaat van het Comité voor Ontwikkelingsbeleid (CDP) van de afdeling Economische en Sociale Zaken van de VN maatregelen opgesteld om internationale steun te vergemakkelijken. Deze maatregelen omvatten zowel ontwikkelingshulp als handelskansen die niet beschikbaar zijn voor meer gevorderde landen.

Criteria voor opname

Het CDP-secretariaat hanteert specifieke criteria om te bepalen welke landen in aanmerking komen als LDC. Deze criteria houden rekening met inkomen, menselijke hulpbronnen en economische kwetsbaarheid.

• Inkomensdrempels: De LDC-status wordt bepaald door het bruto nationaal inkomen (BNI) per hoofd van de bevolking over een driejarig gemiddelde. De inkomensdrempel is vastgesteld op $1,018, met graduatie bij $1,222.
• Menselijke hulpbronnen: Vijf indicatoren in de gezondheids- en onderwijs-subindex worden gebruikt om de menselijke hulpbronnen van een land te meten.
• Economische kwetsbaarheid: De economische kwetsbaarheidsindex beoordeelt de gevoeligheid voor economische en milieuschokken, met een hogere kwetsbaarheid die wijst op aanzienlijke belemmeringen voor duurzame ontwikkeling.

Lijst van Minst Ontwikkelde Landen

Per september 2020 identificeerde de Verenigde Naties 47 landen als LDC. Hier is een lijst van enkele van deze landen met het jaar van opname:

Land	Jaar van opname	Land	Jaar van opname
Afghanistan	1971	Kiribati	1986
Angola	1994	Lao People's Democratic Republic	1971
Bangladesh	1975	Lesotho	1971
Benin	1971	Liberia	1990
Bhutan	1971	Madagascar	1991
Burkina Faso	1971	Malawi	1971
Burundi	1971	Mali	1971
Cambodia	1991	Mauritania	1986
Central African Republic	1975	Mozambique	1988
Chad	1971	Myanmar	1987
Comoros	1977	Nepal	1971
Democratic Republic of the Congo	1991	Niger	1971
Djibouti	1982	Rwanda	1971
Eritrea	1994	São Tomé and Príncipe	1982
Ethiopia	1971	Senegal	2000
Gambia	1975	Sierra Leone	1982
Guinea	1971	Solomon Islands	1991
Guinea-Bissau	1981	Somalia	1971
Haiti	1971	South Sudan	2012
Mauritania	1986	Sudan	1971
Togo	1982	Timor-Leste	2003
Tuvalu	1986	Uganda	1971
United Republic of Tanzania	1971	Vanuatu	1985
Yemen	1971	Zambia	1991

Tegen 2024 zouden Bhutan, Kiribati, São Tomé en Príncipe en de Salomonseilanden de LDC-categorie moeten verlaten volgens de aanbeveling van het CDP in maart 2018. Dit markeerde een belangrijk moment, omdat het de eerste keer was dat het comité meerdere landen voor graduatie in één beoordeling voorstelde. In de 47-jarige geschiedenis van de LDC-categorie zijn slechts vijf landen – Botswana, Cabo Verde, Equatorial Guinea, Maldives en Samoa – succesvol gegradueerd. Het comité heeft ook Angola aangemerkt voor graduatie in 2024.

Conclusie

Minst Ontwikkelde Landen hebben beperkte menselijke hulpbronnen en zijn kwetsbaar voor economische en milieuschokken. De Verenigde Naties ondersteunen hun ontwikkeling via specifieke maatregelen. Sommige landen zijn uit de LDC-categorie gegradueerd, maar anderen kampen nog met uitdagingen. De internationale gemeenschap zou gerichte hulp en handelsmogelijkheden moeten bieden om duurzame ontwikkeling te bevorderen.