Opkomende markteconomieën uitgelegd
Opkomende markteconomieën zijn zich ontwikkelende landen met kenmerken van zowel ontwikkelende als ontwikkelde markten. Ze kennen snelle groei, maar gaan gepaard met hogere investeringsrisico's.
Basisprincipes
Een opkomende markteconomie wordt gedefinieerd als de economie van een zich ontwikkelend land dat zich geleidelijk aan meer op de wereldmarkten richt naarmate het zich ontwikkelt. Deze economieën bezitten enkele, maar niet alle, kenmerken die gewoonlijk met ontwikkelde markten worden geassocieerd.
Kennmerken van ontwikkelde markten
Ontwikkelde markten worden gekenmerkt door robuuste economische groei, een hoog inkomen per hoofd van de bevolking, goed ontwikkelde aandelen- en schuldmarkten, toegankelijkheid voor buitenlandse beleggers en een betrouwbaar regelgevend systeem.
Vooruitgang in opkomende markten
Naarmate opkomende markteconomieën zich ontwikkelen, raken ze meer geïntegreerd in de wereldeconomie. Deze integratie leidt tot grotere liquiditeit in lokale schuld- en aandelenmarkten, een hoger handelsvolume, buitenlandse directe investeringen en de vestiging van moderne financiële en regelgevende instellingen. Opmerkelijke opkomende markteconomieën zijn onder meer India, Mexico, Rusland, Pakistan, Saoedi-Arabië, China en Brazilië. Cruciaal is dat deze economieën overgaan van lage-inkomens-, minder ontwikkelde, vaak pre-industriële staten naar moderne industriële economieën met verbeterde levensstandaarden.
Bekende risico's van opkomende markten
Beleggers voelen zich aangetrokken tot opkomende markten vanwege het potentieel voor hoge rendementen, vaak gepaard gaand met snellere economische groei gemeten naar BBP. Deze markten brengen echter ook aanzienlijk grotere risico's met zich mee.
Deze risico's omvatten politieke instabiliteit, binnenlandse infrastructuurproblemen, valutavolatiliteit en illiquide aandelenmarkten, doordat veel grote bedrijven mogelijk nog staatsgerelateerd of privébezit zijn. Daarnaast bieden lokale effectenbeurzen mogelijk geen liquide markten voor externe beleggers.
Opkomende markten missen over het algemeen sterk ontwikkelde markt- en regelgevende instituties in vergelijking met geavanceerde economieën zoals de Verenigde Staten, Europa en Japan. Marktefficiëntie en strikte normen in accounting en effectenregelgeving zijn niet altijd gelijk aan die in ontwikkelde landen.
Tekenen van vooruitgang
Opkomende markteconomieën beschikken doorgaans over een fysieke financiële infrastructuur, waaronder banken, effectenbeurzen en uniforme valuta's. In de loop van de tijd nemen ze hervormingen en instellingen over die vergelijkbaar zijn met die in ontwikkelde landen, wat economische groei bevordert.
Deze landen verschuiven van landbouw en grondstoffwinning naar industriële en productieactiviteiten. Overheden voeren doorgaans gerichte industriële en handelsstrategieën uit om economische groei en industrialisatie te stimuleren. Exportgestuurde groei en importvervangende industrialisatie zijn veelvoorkomende strategieën.
Opkomende marktlanden investeren ook in onderwijssystemen en fysieke infrastructuur en voeren juridische hervormingen door om de eigendomsrechten van beleggers te beschermen.
Frontiermarkten daarentegen zijn kleiner dan opkomende markten, hebben een lager inkomen per hoofd van de bevolking, minder marktliditeit en minder industrialisatie. Hoewel ze investeringsmogelijkheden bieden, worden ze als risicovoller beschouwd voor beleggers.
Classificatie van opkomende markteconomieën
Opkomende markteconomieën worden op verschillende manieren geclassificeerd door verschillende waarnemers. Inkomensniveaus, de kwaliteit van het financiële systeem en groeipercentages zijn populaire criteria, maar de lijst van opkomende markten kan variëren afhankelijk van de bron.
Zo classificeert het Internationaal Monetair Fonds (IMF) 20 landen als opkomende markten, terwijl Morgan Stanley Capital International (MSCI) er 24 telt. Standard and Poor's (S&P), FTSE Russell en Dow Jones verschillen ook in hun classificaties. Landen kunnen op basis van institutionele beoordeling worden opgewaardeerd naar ontwikkelde status of afgewaardeerd naar frontiermarkten.
Conclusie
Opkomende markteconomieën vertegenwoordigen zich ontwikkelende landen die in transitie zijn naar ontwikkelde status. Ze vertonen snelle BBP-groei, stijgend inkomen per hoofd van de bevolking, verbeterde liquiditeit in schuld- en aandelenmarkten en een gevestigde financiële infrastructuur. Hoewel ze investeringskansen bieden, is het cruciaal op de hoogte te zijn van de bijbehorende risico's, waaronder politieke instabiliteit, valutafluctuaties en lagere liquiditeit, voordat men in deze markten investeert.