Shingle-theorie uitgelegd
De shingle-theorie bepaalt hoe broker-dealers professionele gedragsnormen moeten naleven, vooral bij prijsstelling en productopenbaarmaking. Ze wordt vaak aangehaald in rechtszaken in de financiële sector vanwege haar blijvende invloed.
Basisprincipes
Op de Amerikaanse financiële markt worden professionele gedragsnormen en regelgeving beïnvloed door de shingle-theorie, die betrekking heeft op het ethische gedrag van broker-dealers tijdens effectentransacties. De theorie stelt dat zodra broker-dealers hun diensten publiekelijk promoten, zij verplicht zijn de beste praktijken van de sector te volgen. Deze praktijken omvatten het transparant bekendmaken van alle relevante informatie over de effecten die zij verkopen, met name over prijsstelling en eventuele extra vergoeding die voor de verkoop wordt ontvangen.
Oorsprong van de shingle-theorie
De "shingle" in de shingle-theorie is ontleend aan een vergelijking met traditionele detailhandelpraktijken. Net zoals een winkel die een uithangbord ophangt fair handelen en wettelijke naleving signaleert, wordt ook van broker-dealerfirma's die hun diensten tonen verwacht dat zij ethisch en transparant handelen op de financiële markt.
De term werd geïntroduceerd in een zaak uit 1939 waarbij de Securities and Exchange Commission (SEC) betrokken was. De zaak maakte melding van onethisch gedrag door een broker-dealer, die klanten te veel rekende en naliet hen te informeren over de heersende prijzen op de effectenmarkt. De rechtbank steunde het besluit van de SEC om de broker-dealerlicentie in te trekken.
Deze uitspraak creëerde een precedent in latere rechtszaken en handhaaft de relevantie van de shingle-theorie in de huidige financiële markten. Om integriteit te bewaren en verdenking van wangedrag te voorkomen, moeten broker-dealers ervoor zorgen dat hun prijzen redelijk in lijn zijn met de algemene marktprijzen en klanten over die prijzen informeren.
De fiduciaire verantwoordelijkheid
In wezen benadrukt de shingle-theorie dat broker-dealers consequent een fiduciaire verantwoordelijkheid tegenover hun klanten zouden moeten aannemen, zelfs wanneer zij formeel niet zo worden aangemerkt. Een fiduciair, individueel of als entiteit, vertegenwoordigt anderen door de belangen van cliënten voorop te stellen en vertrouwen en goede trouw te behouden. Dit omvat een juridische en ethische verplichting om in het beste belang van de cliënt te handelen. Financiële professionals die als fiduciar opereren, worden gehouden aan een norm die van hen vereist dat zij het welzijn van de klant prioriteren en oprechte, zorgvuldige adviezen over effecten geven.
Voorbeeld van de shingle-theorie
Sam, de eigenaar van ABC Securities, is beschuldigd van onethische praktijken. Hij richt zich op klanten met beperkte financiële kennis en rekent hen aanzienlijk te veel. Daarnaast ontvangt hij onbekende speciale commissies en kickbacks zonder zijn klanten daar transparant over te informeren. Dit kan leiden tot een aanklacht tegen zijn firma. Als hij schuldig wordt bevonden aan schending van de shingle-theorie, kan zijn broker-dealerlicentie worden ingetrokken.
Vereisten
De shingle-theorie vereist dat broker-dealers hun diensten publiekelijk promoten en de beste praktijken van de sector volgen. Dit omvat het transparant bekendmaken van alle relevante informatie over de effecten die zij verkopen, vooral met betrekking tot prijsstelling en eventuele extra vergoeding voor de verkoop. Broker-dealerfirma's die hun diensten tonen, wordt verwacht dat zij ethisch en transparant handelen op de financiële markt, wat door de shingle-theorie wordt benadrukt. Het benadrukt het belang van het aannemen van een fiduciaire verantwoordelijkheid jegens cliënten, het prioriteren van hun belangen en het behoud van vertrouwen en goede trouw.
Conclusie
De shingle-theorie is een belangrijk beginsel in de regelgeving van de Amerikaanse financiële markt. Het verplicht broker-dealers om ethisch en transparant op te treden bij de verkoop van effecten. Dit betekent het publiekelijk promoten van diensten en het volgen van de beste praktijken van de sector. Deze praktijken omvatten het onthullen van alle relevante informatie over de verkochte effecten, zoals prijsstelling en eventuele extra vergoeding. De shingle-theorie benadrukt het belang van het aannemen van een fiduciaire verantwoordelijkheid tegenover cliënten, het prioriteren van hun belangen en het behouden van vertrouwen.