Urban Development Act uitgelegd
De Urban Development Act van 1970 was bedoeld om federale steun voor huursubsidieprogramma's te verbeteren ten gunste van huurders met lage inkomens. Naast het oprichten van de Community Development Corporation, een non-profitorganisatie die zich inzet voor het herstellen van achtergestelde gemeenschappen door investeringen en bedrijfsgroei, beheerde de wet ook het Federal Experimental Housing Allowance Program. Dit programma had als doel de effectiviteit van huursubsidies voor mensen met lage inkomens te evalueren.
Basisprincipes
De Urban Development Act van 1970, uitgevoerd via het U.S. Department of Housing and Urban Development (HUD), introduceerde twee belangrijke initiatieven: het Federal Experimental Housing Allowance Program en de Community Development Corporation.
Deze wet had de volgende doelstellingen:
- Een nationale groeistrategie in de VS creëren.
- Verantwoordelijke groei en ontwikkeling op alle overheidsniveaus bevorderen en ondersteunen, met focus op nieuwe gemeenschappen en binnenstedelijke ontwikkeling.
- Wetten met betrekking tot huisvesting en stedelijke ontwikkeling wijzigen.
Over de Urban Development Act
Het U.S. Department of Housing and Urban Development werd in 1937 opgericht op grond van de U.S. Housing Act van 1937. In 1965 werd HUD door de Department of Housing and Urban Development Act een agentschap op kabinetsniveau. De Urban Development Act van 1970 machtigde verhoogde overheidsuitgaven voor huursubsidies en huurtoeslagprogramma's voor huishoudens met lage en middeninkomens.
De wet creëerde ook de Community Development Corporation, een netwerk van non-profitorganisaties die werken aan het revitaliseren van achtergestelde gemeenschappen, vaak in laaginkomensgebieden met beperkte investeringen. Deze organisaties richten zich voornamelijk op de ontwikkeling van betaalbare huisvesting en houden zich daarnaast bezig met economische ontwikkeling, sanitaire voorzieningen, straatverfraaiing en buurtplanningsprojecten.
Federale huursubsidies en hypotheekrenteaftrek
Het Federal Experimental Housing Allowance Program, dat van 1973 tot 1979 actief was, had als doel de huisvestingsomstandigheden voor mensen met lage inkomens te verbeteren. Het betrof meer dan 25.000 gezinnen in 12 metropolitaanse gebieden en verstrekte ongeveer $170 miljoen aan subsidies voor marktconforme woningen via vouchers in plaats van het bouwen van nieuwe sociale huisvesting.
Evaluatie van de federale huursubsidies
Echter toonde de beoordeling van het Urban Institute eind jaren zeventig aan dat huurbijslagen de door HUD beoogde doelen niet in belangrijke mate bereikten. Als gevolg daarvan verschoof het latere beleid naar het rechtstreeks verstrekken van subsidies aan verhuurders door HUD via het Section 8-programma, en nam de bouw van grote sociale woningbouwprojecten sterk af.
Federale uitgaven aan huisvesting
Tegenwoordig komt een aanzienlijk deel van de federale uitgaven aan huisvesting ten goede aan rijkere personen, waarbij de hypotheekrenteaftrek in 2015 $71 miljard kostte, meer dan de $29 miljard die werd uitgegeven aan Section 8-financiering voor huurders met lage inkomens. Huishoudens met hoge inkomens profiteren grotendeels van deze aftrek, terwijl slechts 11% van de huishoudens met lage inkomens enige vorm van huursubsidie ontvangt.
Discriminatie bij hypotheekverlening
Het is belangrijk op te merken dat discriminatie bij hypotheekverlening op basis van ras, religie, geslacht, huwelijkse staat, gebruik van sociale bijstand, nationaliteit, handicap of leeftijd illegaal is. Als u denkt dat u discriminatie heeft ervaren, kunt u dit melden bij de Consumer Financial Protection Bureau of het U.S. Department of Housing and Urban Development.
Conclusie
Het doel van de Urban Development Act van 1970 was het verbeteren van federale ondersteuning voor huisvesting van mensen met lage inkomens en het oprichten van de Community Development Corporation. De wet beheerde ook het Federal Experimental Housing Allowance Program om de effectiviteit van huursubsidies voor mensen met lage inkomens te evalueren. Hoewel het programma niet de beoogde doelen bereikte, effende het de weg voor latere beleidsmaatregelen zoals HUD's Section 8-programma. Het is belangrijk te benadrukken dat discriminatie bij hypotheekverlening op basis van verschillende factoren illegaal is en dat personen discriminatie kunnen melden bij de relevante autoriteiten.