Wat is Chapter 7?
Het navigeren door faillissement vereist een duidelijk begrip van de gevolgen. Het proces van activa-liquidatie valt onder Chapter 7 van Title 11 in de Amerikaanse faillissementswet. Dit hoofdstuk benoemt een curator (bankruptcy trustee) die verantwoordelijk is voor de verkoop van niet-vrijgestelde activa om schuldeisers te betalen. Zodra de opbrengsten zijn gebruikt, wordt eventuele resterende schuld kwijtgescholden. Om voor Chapter 7 in aanmerking te komen, mag de schuldenaar in de afgelopen acht jaar geen Chapter 7-vereffening zijn toegekend en moet hij een means test doorstaan. Deze specifieke vorm van faillissement wordt vaak aangeduid als "straight" of "liquidation" bankruptcy.
Basis
Bij Chapter 7 faillissement ligt de primaire focus op het aflossen van schulden door activa te liquideren. De volgorde van betaling volgt een hiërarchie: eerst ongedekte prioriteitschulden, vervolgens gedekte schulden en tenslotte niet-prioritaire ongedekte schulden.
Het indienen van Chapter 7 vereist het invullen van de benodigde formulieren en het ondergaan van een beoordeling van activa door de aangestelde curator. Via deze gestructureerde procedure worden schuldeisers betaald op basis van hun schuldenprioriteit, zodat individuele schuldenaren hun financiële problemen effectief kunnen aanpakken.
Het prioriteren van schulden bij Chapter 7
Bij Chapter 7 faillissement worden schulden geregeld door de absolute priority-regel, die de volgorde van betaling vastlegt. Ongedekte schulden zijn ingedeeld in klassen, waarbij elke klasse prioriteit heeft voor betaling. Gedekte schulden, gedekt door zekerheid om het kredietrisico te beperken, komen daarna, zoals een hypotheek.
De eerste schulden die worden betaald zijn ongedekte prioriteitschulden. Deze omvatten belastingschulden, alimentatie en claims voor persoonlijk letsel tegen de schuldenaar. Daarna worden gedekte schulden voldaan. Ten slotte worden eventuele resterende middelen uit de liquidatie van activa gebruikt om niet-prioritaire ongedekte schulden te betalen. Als er onvoldoende middelen zijn, worden de bedragen proportioneel verdeeld onder de schuldeisers.
Faillissement navigeren: stapsgewijs overzicht
Counseling en formulieren
Voordat men Chapter 7 aanvraagt, moeten aanvragers binnen zes maanden voor het indienen een schuldhulpverleningscursus (credit counseling) volgen. Deze counselingverplichting kan in bepaalde gevallen worden geschrapt of als er geen goedgekeurde instantie beschikbaar is in het district.
De aanvrager begint het proces door essentiële formulieren in te vullen, waaronder een verzoekschrift aan de rechtbank. Deze formulieren bevatten gedetailleerde persoonlijke informatie over de financiën, activa, schuldeisers, inkomsten en uitgaven van de schuldenaar. Zodra het verzoekschrift is ingediend, treedt automatisch een tijdelijk beslag (automatic stay) in werking, waardoor schuldeisers worden verhinderd schulden te innen en loonbeslagen worden stopgezet.
Benoeming van curator en vergadering van schuldeisers
Een onafhankelijke curator wordt door de faillissementsrechtbank aangesteld om het gehele proces te overzien. De curator beoordeelt de activa van de schuldenaar en bepaalt welke daarvan kunnen worden geliquideerd om schuldeisers te voldoen. Vervolgens worden er vergaderingen met schuldeisers gepland om de geldigheid van het verzoekschrift te bevestigen en de financiële situatie van de schuldenaar te beoordelen. Deze bijeenkomsten, vaak aangeduid als de "vergadering van schuldeisers", geven schuldeisers de mogelijkheid om met de curator te spreken en relevante vragen te stellen.
Terugbetaling van schulden
De faillissementscurator beoordeelt grondig de persoonlijke activa en de financiële situatie van de schuldenaar. Vrijgestelde eigendommen, die als noodzakelijk worden beschouwd om basislevensstandaarden te behouden, blijven bij de schuldenaar. Niet-vrijgestelde eigendommen daarentegen worden in beslag genomen en geliquideerd om schuldeisers te voldoen. Eigendomsvrijstellingen verschillen per staat, maar in veel gevallen kunnen schuldenaren hun hoofdverblijf, persoonlijke bezittingen en auto behouden. De curator ziet toe op de liquidatie van alle andere niet-vrijgestelde eigendommen.
Wisseling van resterende schuld
Chapter 7 leidt doorgaans tot de kwijtschelding van de meeste schulden. Deze kwijtschelding ontslaat de schuldenaar van persoonlijke aansprakelijkheid voor betaling en voorkomt dat schuldeisers toekomstige verhalen zoeken. Echter, bepaalde schulden, zoals alimentatie, kinderbijdrage, sommige overheidsvorderingen, inkomstenbelastingen en federale studieleningen, komen niet in aanmerking voor kwijtschelding in het faillissementsproces. Het kwijtgescholden krijgen van belastingschulden en studieleningen wordt gereguleerd door strikte regels; de United States Bankruptcy Code beschrijft 19 categorieën van niet-kwijt te schelden schulden.
In de meeste gevallen ontvangen aanvragers hun ontslag (discharge) ongeveer twee maanden na de vergadering van schuldeisers. Gedurende het gehele faillissementsproces wordt elke stap zorgvuldig gevolgd om een eerlijke en evenwichtige afwikkeling voor zowel de schuldenaar als de betrokken schuldeisers te waarborgen.
Conclusie
Faillissement is een ingrijpende beslissing en schuldenaren moeten zorgvuldig beoordelen of het passend is voor hun situatie vanwege de verstrekkende gevolgen. Na kwijtschelding kunnen schuldeisers alsnog proberen schulden te innen, ook al hebben ze daartoe geen recht (daarom is het bewaren van faillissementsdocumenten cruciaal om kostbare duplicaten te voorkomen). Het faillissementsrecord blijft tien jaar vanaf de datum van indiening op kredietrapporten zichtbaar, wat de leenmogelijkheden van de schuldenaar ernstig kan aantasten. Bovendien kan een persoon niet opnieuw een Chapter 7-kwijtschelding aanvragen binnen acht jaar na een eerdere. Financiële voorzichtigheid is essentieel na Chapter 7 om een stabiele toekomstige situatie te waarborgen.