Wat is commercial paper?

Commercial paper dient als een kortlopende, ongedekte schuldinstrument dat voornamelijk door bedrijven wordt gebruikt om directe financiële verplichtingen te dekken, zoals loonbetalingen, crediteuren en voorraadkosten. De looptijd van deze schulden varieert meestal tussen één en 270 dagen, waarbij een veelvoorkomende gemiddelde termijn ongeveer 30 dagen bedraagt. Dit type papier wordt tegen een korting verkocht en wordt bij vervaldatum gewaardeerd op het nominale bedrag. De uitgifte begint bij een minimumwaarde van $100.000 en biedt een vaste rentevoet die zich aanpast aan marktfluctuaties.

Basisprincipes

Corporaties geven commercial paper uit als een vorm van kortlopende, ongedekte financiering, voornamelijk om onmiddellijke financiële behoeften te vervullen zoals loonbetalingen, crediteuren en voorraadkosten. Dit type schuld wordt vaak tegen een korting ten opzichte van de nominale waarde verkocht, in overeenstemming met de actuele marktrente. De structuur van commercial paper bevat een vooraf bepaald terugbetalingsbedrag dat op een specifieke vervaldatum moet worden terugbetaald. Meestal is de minimale investering in commercial paper vastgesteld op $100.000, met een looptijd variërend van één dag tot maximaal 270 dagen, hoewel de gemiddelde looptijd rond de 30 dagen ligt.

De oorsprong van commercial paper

Ruim anderhalve eeuw geleden begonnen New Yorkse handelaren hun kortlopende verplichtingen te verkopen aan tussenpersonen om kapitaal te verkrijgen voor het nakomen van directe verplichtingen. Deze tussenpersonen, ook wel dealers genoemd, kochten de verplichtingen, aangeduid als wisselbrieven of promesses, tegen een korting ten opzichte van de nominale waarde. Daarna verkochten zij deze papieren door aan banken en andere beleggers. De handelaren betaalden vervolgens aan de beleggers een bedrag gelijk aan de nominale waarde van het papier.

Commercial paper, dat ongedekte schuld zonder onderpand omvat, ontstond in deze periode. Het onderscheidt zich van asset-backed commercial paper (ABCP), een schuldinstrument dat is gedekt door activa die door de uitgevende partij worden aangewezen. Zowel ongedekte commercial paper als ABCP worden doorgaans uitsluitend uitgegeven door entiteiten met hoge kredietbeoordelingen, waardoor zij kopers kunnen aantrekken zonder grote kortingen en zo de kosten van schulduitgifte minimaliseren.

Commercial paper wordt uitgegeven in coupures van $100.000 of meer en richt zich voornamelijk op grote instellingen. Ondernemingen, financiële instellingen en vermogende particulieren behoren tot de frequente afnemers van dit financiële instrument.

De eerste persoon die de geldmarkt betrad voor commerciële-papertransacties was Marcus Goldman, de visionaire oprichter van Goldman Sachs, de toonaangevende investeringsbank. Na de Amerikaanse burgeroorlog groeide zijn bedrijf uit tot een van de belangrijkste dealers van commercial paper in Amerika.

De twee hoofdvormen van commercial paper: promesses en draft

Commercial paper wordt ingedeeld in promesses (promissory notes) en drafts. Promesses, vaak gewoon notes genoemd, zijn geschreven verplichtingen waarbij de ene partij belooft een bepaald bedrag aan een andere partij te betalen tegen een specifieke datum. Deze notities worden veel gebruikt door bedrijven bij het uitgeven van commercial paper. Een draft daarentegen omvat drie partijen: een bank, bekend als de drawer, een betaler genaamd de drawee, en de begunstigde. In dit geval beveelt de bank de uitgevende partij van het commercial paper om een vastgesteld bedrag aan de kredietverstrekker, de begunstigde, te betalen op een overeengekomen tijdstip.

Belangrijke kenmerken van commercial paper

Issuer

Commercial paper, een kortlopende schuldinstrument, wordt uitgegeven door entiteiten, voornamelijk grote ondernemingen met sterke kredietratings, om directe kasstroombehoeften te dekken. Deze uitgevers worden over het algemeen gezien als in staat om hun schulden terug te betalen, vooral op korte termijn. 

Maturity

De looptijd, of maturiteit, van commercial paper loopt doorgaans tot 270 dagen, waarbij veel bedrijven kiezen voor een termijn van 30 dagen. Bij vervaldatum wordt de schuld opeisbaar, waardoor de uitgever verplicht is het kapitaal aan beleggers terug te betalen, hoewel zij er ook voor kunnen kiezen nieuw commercial paper uit te geven.

Secured/Unsecured

In tegenstelling tot gedekte schulden ontbreekt commercial paper meestal aan onderpand, wat betekent dat als de uitgever failliet gaat, houders van het papier mogelijk beperkte mogelijkheden hebben voor verhaal. De korte looptijd en de kredietwaardigheid van de uitgever maken doorgaans dat onderpand niet nodig is.

Face Value

Wat de waarde betreft, wordt commercial paper uitgegeven tegen de nominale waarde, meestal in coupures van $100.000. In plaats van rente op te bouwen, wordt het vaak tegen een korting verkocht, waardoor beleggers bij de vervaldatum de volledige nominale waarde ontvangen ondanks dat zij aanvankelijk minder hebben betaald.

Liquiditeit

De liquiditeit van commercial paper is cruciaal en weerspiegelt het vermogen van een bedrijf om kortlopende schulden met zijn kasstroom te beheren. Uitgevers produceren commercial paper om de kortetermijnliquiditeit te versterken, terwijl kopers, die geen directe behoefte aan contanten hebben, investeren om hun toekomstige kasreserves te verbeteren. Hoewel het lijkt op obligaties, heeft commercial paper onderscheidende eigenschappen.

Voordelen van commercial paper

Een van de belangrijkste voordelen van commercial paper is de vrijstelling van registratie bij de Securities and Exchange Commission (SEC), mits de looptijd niet langer is dan 270 dagen (of negen maanden). Dit vermindert aanzienlijk de complexiteit en kosten van financiering voor uitgevers. Hoewel de looptijd van commercial paper kan oplopen tot 270 dagen voordat SEC-toezicht vereist is, ligt de gemiddelde looptijd doorgaans rond de 30 dagen.

Bovendien is het uitgeven van commercial paper vaak eenvoudiger en minder tijdrovend dan het verkrijgen van een zakelijke lening, waardoor het een aantrekkelijk financieringsalternatief is. Het biedt uitgevers vaak relatief lagere financieringskosten en verzekert beleggers van een minimaal wanbetalingsrisico. Daarnaast is commercial paper een nuttig instrument voor beleggers die hun portefeuille willen diversifiëren.

Nadelen van commercial paper

Om commercial paper uit te geven, moet een bedrijf beschikken over een uitstekende kredietwaardigheid, wat de beschikbaarheid beperkt voor veel ondernemingen. De via commercial paper opgehaalde middelen zijn specifiek bestemd voor vlottende activa of voorraden; gebruik voor vaste activa zoals een nieuwe fabriek vereist betrokkenheid van de Securities and Exchange Commission (SEC).

Het voordeel voor uitgevers in de vorm van lagere rente vertaalt zich in bescheiden rendementen voor beleggers. Daarnaast sluit de hoge minimale investering van $100.000 kleinere beleggers doorgaans uit van directe deelname aan de commercial-papermarkt, hoewel zij indirect kunnen investeren via entiteiten die commercial paper kopen.

Verschillen tussen commercial paper en obligaties

Commercial paper en obligaties zijn beide schuldinstrumenten, maar tonen wezenlijke verschillen die voor beleggers belangrijk zijn om te begrijpen. De looptijd van commercial paper is aanzienlijk korter, variërend tussen één en 270 dagen, in tegenstelling tot obligaties die een looptijd van één tot 30 jaar kunnen hebben. Obligaties worden doorgaans als langlopende schulden beschouwd, hoewel een deel in bedrijfsrapportages als kortlopend kan worden geclassificeerd.

Wat de betalingsstructuur betreft, is commercial paper uniek omdat het een enkele terugbetaling bij vervaldatum omvat, zonder tussentijdse couponbetalingen. Obligaties bieden daarentegen regelmatige rentebetalingen, vaak halfjaarlijks, gedurende hun looptijd en daarnaast terugbetaling van het opgenomen kapitaal bij vervaldatum.

Een ander belangrijk verschil ligt in het onderpand. Langlopende obligaties worden vaak met zekerheden uitgegeven, waardoor beleggers prioriteitsrechten op bedrijfsactiva krijgen in geval van problemen. Dit maakt veel obligaties gedekt en biedt een extra veiligheidslaag voor beleggers, in tegenstelling tot commercial paper dat gewoonlijk ongedekt is en in dat opzicht meer risico vertoont.

Voorbeeld van een commercial-papertransactie

Stel je een winkelbedrijf voor dat nieuwe voorraad moet aanschaffen voor een naderend vakantieseizoen en $10 miljoen aan kortlopende financiering nodig heeft. Om dit bedrag te verkrijgen, geeft het bedrijf commercial paper uit ter waarde van $10,1 miljoen, in lijn met de huidige rentetarieven. Bij vervaldatum ontvangen de beleggers een terugbetaling bestaande uit zowel de oorspronkelijke lening van $10 miljoen als een extra $100.000. Dit extra bedrag vertegenwoordigt een effectief rentepercentage van 1%, dat kan variëren afhankelijk van de looptijd van het papier. Stel dat de looptijd van het commercial paper 30 dagen is. In dat geval krijgt het winkelbedrijf direct de benodigde $10 miljoen en is het vervolgens verplicht om na 30 dagen $10,1 miljoen terug te betalen aan de houders van het commercial paper.

Conclusie

Commercial paper, een vorm van ongedekte kortlopende schuld die doorgaans niet langer is dan 270 dagen, wordt geprefereerd door ondernemingen met een sterke kredietgeschiedenis als een kosteneffectief alternatief voor conventionele zakelijke leningen om directe uitgaven te dekken. Dit instrument trekt vaak uitgevers aan vanwege de relatief lage rentetarieven. Hoewel deze tarieven niet altijd aantrekkelijk zijn voor beleggers, kunnen ze betere rendementen bieden dan sommige obligaties, zoals staatsobligaties. Commercial paper dient ook als middel om beleggingsportefeuilles te diversifiëren.

De primaire markt voor commercial paper bestaat uit institutionele beleggers, voornamelijk vanwege de aanzienlijke minimale investeringsvereisten. Hoewel commercial paper over het algemeen als een laag-risico investering wordt beschouwd vanwege de hoge kredietwaardigheid die van uitgevers wordt verlangd, is het belangrijk te beseffen dat het nog steeds inherente beleggingsrisico's met zich meebrengt, zoals bij alle financiële instrumenten.