Wat is cryptoeconomie?

Basisprincipes

Cryptoeconomie is een manier om de acties van deelnemers in een netwerk te coördineren door economie te combineren met cryptografie. Dit vakgebied van de informatica probeert coördinatieproblemen tussen deelnemers in digitale ecosystemen op te lossen via economische prikkels en cryptografie. Cryptoeconomie is cruciaal bij het bouwen van gedecentraliseerde netwerken omdat het de incentives van deelnemers op één lijn brengt zonder te vertrouwen op derde partijen. Het is geen subset van de traditionele economie maar een mengsel van speltheorie, mechanism design, wiskunde en andere economische methodes. Het primaire doel is te begrijpen hoe gedecentraliseerde netwerken gefinancierd, ontworpen, ontwikkeld en beheerd moeten worden.

Het probleem dat cryptoeconomie aanpakt

Het probleem dat cryptoeconomie aanpakt heeft te maken met het creëren van een peer-to-peer netwerk dat consensus kan bereiken zonder zichzelf kwetsbaar te maken voor aanvallen en fouten. Dit dilemma staat bekend als het Byzantijnse generaalsprobleem, dat benadrukt hoe belangrijk het is om overeenstemming te bereiken tussen verschillende actoren in gedistribueerde systemen. Als sommige actoren onbetrouwbaar zijn, kunnen er geen overeenkomsten worden bereikt en kan het netwerk niet correct functioneren.

Bitcoin loste dit probleem op door economische prikkels in zijn peer-to-peer netwerk te introduceren, zoals Satoshi Nakamoto implementeerde. Sindsdien vertrouwen gedecentraliseerde netwerken op cryptografie om consensus te bereiken over de staat en de geschiedenis van het netwerk. Deze netwerken hebben ook economische prikkels ingebouwd die deelnemers aanmoedigen zich op bepaalde manieren te gedragen.

De synergie tussen cryptografische protocollen en economische prikkels heeft een geheel nieuw ecosysteem van gedecentraliseerde, veilige en veerkrachtige netwerken gecreëerd.

De betekenis van cryptoeconomie voor Bitcoin-mining

Bitcoin heeft als doel een onveranderlijk en censuurbestendig netwerk te vestigen dat nauwkeurige verificatie van waardetransfers waarborgt. Om dit te bereiken worden miners beloond in bitcoins wanneer ze succesvol een blok transacties valideren. Deze economische prikkel moedigt miners aan eerlijk te handelen en verbetert daarmee de betrouwbaarheid en veiligheid van het netwerk.

Mining is het proces waarmee dit wordt gerealiseerd en omvat het oplossen van een uitdagend wiskundig probleem gebaseerd op een cryptografische hashfunctie. Hashes worden gebruikt om een met tijdstempel voorziene registratie van goedgekeurde transacties te creëren, de blockchain genoemd, en miners concurreren om computationele puzzels op te lossen met behulp van hashes. Een van de consensusregels voor transacties is dat een bitcoin alleen kan worden uitgegeven als er een geldige digitale handtekening is gegenereerd met een private key.

Deze miningregels zijn afgestemd op de beveiligingsvereisten van het Bitcoin-netwerk en zijn bedoeld om te voorkomen dat kwaadwillende actoren de controle over het netwerk overnemen.

Het versterken van Bitcoins veiligheid door cryptoeconomie

De veiligheid van Bitcoin is gebaseerd op het principe van meerderheidsregel, maar dit betekent ook dat aanvallers theoretisch de blockchain kunnen controleren door een meerderheid van de rekenkracht van het netwerk over te nemen, ook wel een 51%-aanval genoemd. Hiermee zouden ze kunnen voorkomen dat nieuwe transacties worden geconfirmeerd of zelfs eerdere transacties terugdraaien. Zo'n aanval zou echter zeer kostbaar zijn en veel hardware en elektriciteit vereisen.

Een van de sleutelcomponenten van Bitcoins succes is cryptoeconomie, die incentives biedt voor verschillende deelnemers in het netwerk. Deze prikkels zijn essentieel voor de veiligheid van het systeem; zonder hen zou er geen veilige beloningseenheid zijn om miners te compenseren. Zonder miners zou er geen vertrouwen zijn in de geldigheid van de transactiegeschiedenis. De effectiviteit van de veronderstellingen over hoe deelnemers op economische prikkels reageren is echter geen garantie voor het voortbestaan van het systeem. De relatie tussen miners en het Bitcoin-netwerk is symbiotisch en gebaseerd op cryptoeconomische aannames die vertrouwen in het systeem geven.

The Cryptoeconomic Circle 

Het concept van de crypto economic circle is een model binnen cryptoeconomie dat uitlegt hoe waarde tussen verschillende deelnemergroepen in een peer-to-peer economie stroomt. Joel Monegro introduceerde dit model en beschreef een driesijdige markt tussen miners (de aanbodzijde), gebruikers (de vraagzijde) en investeerders (de kapitaalzijde).

In dit model wisselt elke groep waarde uit met behulp van een schaars cryptoeconomisch middel (een token). Het consensusprotocol van het netwerk zorgt ervoor dat miners worden gecompenseerd voor hun werk met tokens van gebruikers, terwijl het cryptoeconomische model bepaalt hoe en wanneer miners worden betaald.

Het creëren van een netwerkarchitectuur die wordt ondersteund door een gedistribueerde aanbodzijde (miners) biedt voordelen zoals censuurbestendigheid, grensoverschrijdende transacties en betrouwbaarheid, ondanks dat gedecentraliseerde systemen doorgaans minder presteren dan gecentraliseerde modellen.

De rol van de investeerder is tweeledig: liquiditeit verschaffen zodat miners hun tokens kunnen verkopen en het netwerk kapitaliseren door tokenprijzen boven de miningkosten te ondersteunen. Investeerders zijn verdeeld in twee groepen: traders (korte termijn) en houders (lange termijn). Traders creëren liquiditeit voor miners om operationele kosten te dekken, terwijl houders het netwerk kapitaliseren voor groei door tokenprijzen te steunen. De relatie tussen miner en trader omvat een directe waardestroom, terwijl de relatie tussen miner en houder een indirecte waardestroom inhoudt.

In dit model zijn alle deelnemers van elkaar afhankelijk om hun economische doelen te bereiken, wat leidt tot een veilig en robuust netwerk. Naleving van de gepriviligeerde regels is voor individuele deelnemers doorgaans gunstiger dan kwaadwillig gedrag, wat resulteert in een veerkrachtiger netwerk.

Conclusie

Cryptoeconomie is een cruciaal onderdeel geworden van het ontwerp van gedecentraliseerde netwerken, hoewel het een relatief nieuw concept is dat met Bitcoin is ontstaan. Het analyseren van kosten, incentives en waardestromen voor elke deelnemergroep in cryptoeconomische modellen kan helpen mogelijke centralisatiepunten te identificeren en meer evenwichtige governance- en tokenverdelingsmodellen te ontwerpen.

Door bestudeerde cryptoeconomische modellen te analyseren, kunnen toekomstige netwerken efficiënter, duurzamer en robuuster worden ontworpen. Het vakgebied cryptoeconomie en het gebruik van deze modellen bieden waardevolle inzichten bij de ontwikkeling van gedecentraliseerde economieën.