Wat is de Europese Unie (EU)?

De Europese Unie (EU) is een groep van 27 landen die democratische waarden delen en samenwerken op politiek en economisch gebied. Negentien van deze landen gebruiken de euro als hun officiële munteenheid en vormen daarmee de eurozone. De EU is onlangs uitgebreid en omvat nu ook veel voormalige Sovjetrepublieken. In 2016 stemde het Verenigd Koninkrijk in een referendum, bekend als Brexit, om de EU te verlaten en het verliet de EU officieel in 2020.

Basics

Bestaand uit 27 landen is de Europese Unie (EU) een sterke politieke en economische samenwerking. Ze verdedigt democratische principes binnen haar lidstaten en behoort tot een van 's werelds belangrijkste handelsblokken. Opmerkelijk is dat 19 landen de euro als officiële munteenheid hebben aangenomen. De EU is ontstaan na de Tweede Wereldoorlog en werd opgezet om economische en politieke samenwerking op het Europese continent te versterken.

In 2021 bereikte het bruto binnenlands product (bbp) van de EU een indrukwekkende €14,45 biljoen, ongeveer gelijk aan $15,49 biljoen in Amerikaanse dollars. Ter vergelijking rapporteerden de Verenigde Staten datzelfde jaar een bbp van circa $23 biljoen.

Evolution of the European Union: A Brief History

De Europese Unie (EU) vindt haar oorsprong in de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, opgericht in 1950 en bestaande uit slechts zes landen: België, Frankrijk, Duitsland, Italië, Luxemburg en Nederland. In 1957 transformeerde ze naar de Europese Economische Gemeenschap onder het Verdrag van Rome en nam later de naam Europese Gemeenschap (EG) aan.

Deze transformatie betekende een belangrijke stap richting diepere integratie, inclusief beleid op het gebied van buitenlands beleid, veiligheid en interne aangelegenheden. Tegelijkertijd introduceerde de EU datzelfde jaar een gemeenschappelijke markt die de vrije stroom van goederen, diensten, kapitaal en personen over binnengrenzen bevorderde.

Aanvankelijk richtte de EG zich op landbouwbeleid en het verwijderen van douanebarrières. De eerste uitbreidingsronde vond plaats in 1973, toen Denemarken, Ierland en het Verenigd Koninkrijk toetraden, wat samenviel met de start van directe verkiezingen voor het Europees Parlement in 1979. De weg naar een gemeenschappelijke Europese markt bereikte een keerpunt in 1986 met de invoering van de Europese Akte, een zesjarenplan om nationale regels te harmoniseren. In 1993 verving het Verdrag van Maastricht de EG door de Europese Unie (EU) en introduceerde het op 1 januari 1999 de euro als gemeenschappelijke munt voor deelnemende lidstaten. Denemarken en het VK bedongen "opt-out"-bepalingen die hen toestonden hun eigen valuta te behouden indien gewenst. Meerdere nieuwere EU-leden hebben ofwel nog niet aan de criteria voor invoering van de euro voldaan of gekozen om hun "opt-out"-rechten uit te oefenen.

Resolving the European Debt Crisis: A Timeline of Recovery Measures

Na de wereldwijde financiële schok van 2007-2008 kregen de Europese Unie (EU) en de Europese Centrale Bank te maken met oplopende staatsschulden en teleurstellende economische groei in Italië, Spanje, Portugal, Ierland en Griekenland.

Griekenland en Ierland zochten in 2010 steun via EU-achtersteunde financiële reddingspakketten, onder voorwaarde van strikte uitvoering van bezuinigingsmaatregelen. Portugal volgde in 2011 en Griekenland had in 2012 een tweede reddingspakket nodig.

De crisis begon te minderen toen de Europese Unie en de Europese Centrale Bank initiatieven introduceerden om zowel de financiën van de staten als die van de banken in de getroffen landen te versterken. Er werden langetermijnoplossingen ingevoerd, waaronder de oprichting van het Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM) in oktober 2012. Het ESM had als belangrijkste doel het bijstaan van EU-lidstaten met ernstige financiële problemen, met name die geen toegang tot de obligatiemarkten konden krijgen. Dit mechanisme verving de tijdelijke Europese Financiële Stabiliteitsfaciliteit, die sinds 2010 actief was.

Om Europese financiële instellingen verder te ondersteunen voerde de Europese Centrale Bank in 2014, 2016 en 2019 een reeks van "gerichte, langlopende herfinancieringsoperaties" uit, die gunstige financieringsvoorwaarden boden. In 2015 versoepelde de EU de strikte bepalingen van de Stabiliteits- en Groeipact-wet uit 2011, die lidstaten verplichtte de staatsschuld onder de 60% van het bbp te houden en jaarlijkse begrotingstekorten onder 3% van het bbp op middellange termijn. In datzelfde jaar nam het nieuw opgerichte EU-agentschap, de Single Resolution Board, de verantwoordelijkheid op zich voor het beheren en afwikkelen van bankfaillissementen binnen de eurozone.

Addressing Economic Disparities in the EU and the US

Naar aanleiding van de crisis kampt de Europese Unie (EU) met een hardnekkig probleem: de grote economische kloof tussen de sterk geïndustrialiseerde noordelijke landen en de economisch achtergebleven zuidelijke periferie, die meer afhankelijk is van landbouw en een lagere mate van verstedelijking kent.

Het gebruik van een gemeenschappelijke munt, gedeeld door zowel het industriële noorden als het rurale zuiden, brengt uitdagingen met zich mee. Zuidelijke economieën, die de optie van valutadepreciatie niet hebben, ondervinden moeilijkheden om hun internationale concurrentievermogen te verbeteren. Dit plaatst hen in het nadeel ten opzichte van hun noordelijke tegenhangers, die profiteren van snelle productiviteitsgroei.

In tegenstelling tot de EU gebruikt de Verenigde Staten federale overdrachtsbetalingen om soortgelijke economische ongelijkheden tussen regio's en staten te verzachten. Staten met hogere gemiddelde inkomens dragen relatief meer bij aan federale inkomsten, terwijl staten met lagere inkomens een groter aandeel van federale uitgaven ontvangen. Bovendien reageerde de EU op de COVID-19-pandemie met collectieve uitgavensmaatregelen, die sommigen beschreven als een stap richting een ontwikkelende fiscale unie.

The Brexit Decision: Unfolding Events

In een draai ten opzichte van zijn eerdere standpunt tegen een volksreferendum over het lidmaatschap van het Verenigd Koninkrijk in de Europese Unie, beloofde de conservatieve premier David Cameron in 2013 toch zo'n stemming te houden en plaatste die uiteindelijk in 2016. In die periode won de UK Independence Party, bekend om haar anti-EU-positie, aan kracht.

Ondanks initiële peilingen die een achterstand voorspelden, won de "Leave"-optie op 23 juni 2016 met bijna 52% van de stemmen. Na deze uitkomst trad David Cameron de volgende dag af. Op 31 januari 2020 verliet het Verenigd Koninkrijk formeel de EU.

In juli 2020 publiceerde het Intelligence and Security Committee van het Britse parlement een rapport. Het rapport belichtte wijdverspreide mediaberichten over Russische betrokkenheid bij de ondersteuning van de "Leave"-campagne en bekritiseerde de regering omdat zij naliet Russische invloed in de Britse politiek voldoende te onderzoeken.

Conclusion

De Europese Unie (EU) omvat 27 landen die democratische waarden delen en samenwerken op politiek en economisch vlak, waarbij 19 landen de euro hebben aangenomen. Ontstaan na de Tweede Wereldoorlog, heeft de EU als doel regionale samenwerking te versterken. De EU werd geconfronteerd met een ingrijpende financiële crisis, wat leidde tot initiatieven zoals het Europees Stabiliteitsmechanisme en gerichte herfinancieringsmaatregelen. Economische ongelijkheden blijven bestaan, met name tussen de noordelijke en zuidelijke EU-landen, verergerd door het gebruik van een gemeenschappelijke munt.