Wat is de U.S. Treasury (UST)?
De UST staat voor de United States Treasury, de federale overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor het beheer van de staatsfinanciën. De afkorting wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar de door de Verenigde Staten uitgegeven schuld. De UST houdt toezicht op meerdere organisaties, waaronder de IRS, de U.S. Mint, het Bureau of Public Debt, het Office of the Comptroller of the Currency en het Alcohol and Tobacco Tax Bureau. Beleggingen in UST-effecten worden beschouwd als vrijwel risicovrij wat betreft wanbetaling.
Basics
De United States Treasury, aangeduid met de afkorting UST, is het centrale federale agentschap dat toezicht houdt op de financiële aangelegenheden van het land. Het staat vooral bekend om het beheer van Amerikaanse financiële zaken en fungeert vaak als aanduiding voor schuldinstrumenten die door de Verenigde Staten worden uitgegeven.
De dynamiek van de U.S. Treasury
De U.S. Treasury (UST) gebruikt de uitgifte van verschillende effecten als financieel instrument om de activiteiten van de federale overheid te financieren. Entiteiten onder de UST-vlag omvatten prominente afdelingen zoals de Internal Revenue Service (IRS), de U.S. Mint, het Bureau of Public Debt en het Alcohol and Tobacco Tax Bureau. Naast treasury bills (T-bills) geeft de U.S. Treasury ook notes, bonds, floating-rate notes (FRN) en U.S. Savings Bonds uit.
Beleggers en handelaren gebruiken vaak de termen "UST yields" om naar Treasury-yields te verwijzen en "UST curve" om de Treasury-yieldcurve te beschrijven in relatie tot de waardering van activa. De U.S. Treasury, als overheidsorgaan dat schuld uitgeeft in de vorm van Treasury bonds, bills en notes, speelt een cruciale rol op de financiële markten. Naast verhandelbare effecten bestaan er ook niet-verhandelbare UST-effecten, zoals UST-savings bonds, die niet overdraagbaar zijn en niet op beurzen verhandeld kunnen worden.
Het U.S. Department of the Treasury heeft een centrale rol in het beheer van de financiële middelen en kasstromen van de federale overheid en werkt samen met de Federal Reserve bij het vormgeven van economisch beleid. Formeel opgericht in 1789 tijdens de First Session of Congress, predating the Declaration of Independence, werd Alexander Hamilton op 11 sept. 1789 benoemd tot de eerste Secretary of the Treasury.
UST-effecten: risico, benchmarking en rendementsdynamiek
Waardering van activa speelt een centrale rol binnen finance, en U.S. Treasury-effecten treden naar voren als een belangrijke maatstaf vanwege hun bijna afwezigheid van wanbetalingsrisico. Deze effecten dienen vaak als substituut voor risicovrije activa en vormen een benchmark voor het prijzen van diverse financiële instrumenten.
Op de financiële markten bepalen UST-effecten de basislijn voor asset pricing. Wanneer UST-effecten tegen 3% verhandeld worden, worden andere vastrentende waarden met vergelijkbare kenmerken gewaardeerd op tarieven boven de 3%. De onderliggende veronderstelling is dat geen enkele kredietnemer een kredietwaardigheid heeft die beter is dan die van de Verenigde Staten.
Risico wordt gekwantificeerd met maatstaven zoals schuldratio's en koersvolatiliteit. Hogere leverage of volatiliteit correleert met een verhoogd risico op het niet terugbetalen van zowel hoofdsom als rente. Risico- en rendementsverwachtingen zijn met elkaar verweven en beïnvloeden waarderingen. Beleggingen met potentieel hogere rendementen vragen om hogere prijzen, zelfs als het vooruitzicht klein is. Hoewel UST-effecten het nadeel hebben van lagere yields en dus lagere rente-inkomsten voor beleggers, blijft hun aantrekkingskracht bestaan vanwege het intrinsiek lage risico.
Conclusie
De U.S. Treasury staat centraal in het beheer van federale financiën en beïnvloedt de waardering van activa met laag-risico effecten. De historische betekenis van de UST sinds 1789 onderstreept de blijvende rol in het vormgeven van economische beleidslijnen. Ondanks lagere yields blijven UST-effecten aantrekkelijk vanwege hun minimale wanbetalingsrisico.