Wat is de Volcker-regel?
De Volcker-regel verbiedt grote banken om zich bezig te houden met risicovol handelen en belangen te bezitten in covered funds. Bepaalde handelsactiviteiten zijn vrijgesteld, en sommige banken kregen verlengingen om hun posities in covered funds te liquideren.
Basisprincipes
De Volcker-regel, te vinden in Sectie 619 van de Dodd-Frank Act, legt beperkingen op voor grote institutionele banken. Het doel is te voorkomen dat deze banken deelnemen aan twee hoofdactiviteiten: proprietary trading en het bezitten van belangen in covered funds, zoals hedgefondsen en private-equityfondsen. De regel heeft als doel bescherming te bieden tegen risicovol handelen door banken die federale en belastingbetalerssteun genieten via depositoverzekering en andere middelen. De naam verwijst naar Paul Volcker, een voormalig voorzitter van de Federal Reserve Board.
Volcker-regel & eigen handelsactiviteiten
De Volcker-regel verbiedt banken strikt om deel te nemen aan proprietary trading-activiteiten, waarbij een bank een financieel instrument koopt of verkoopt als principal. De regel definieert een handelsrekening aan de hand van drie criteria: een doeleindetest, de markt-risicokapitaalregeltest en de statustest. Als een bank een positie 60 dagen aanhoudt, wordt aangenomen dat deze voor de handelsrekening is.
Bepaalde handelsactiviteiten zijn vrijgesteld van dit verbod, waaronder clearingactiviteiten, liquiditeitsbeheer, market making, hedging, transacties ter voldoening van leveringsverplichtingen en transacties via een winstdeel- of pensioenplan van de bank. Deze vrijgestelde handelsactiviteiten moeten echter voldoen aan strikte eisen, waaronder het implementeren van interne controles en het bijhouden van uitgebreide documentatie.
Door de Volcker-regel opgelegde beperkingen
De Volcker-regel handhaaft twee hoofdbeperkingen voor banken. Ten eerste verbiedt zij banken proprietary trading, waarbij een bank een financieel instrument koopt of verkoopt als principal. De regel definieert een handelsrekening met drie criteria, en als een bank een positie 60 dagen aanhoudt, wordt aangenomen dat deze voor de handelsrekening is.
Ten tweede beperkt de regel banken in het hebben van eigendomsbelangen in covered funds, die gedefinieerd zijn op basis van vrijstellingen van de Investment Company Act van 1940, commodity pools die lijken op hedgefondsen of private-equityfondsen, en buitenlandse covered funds. Ondanks deze verboden bestaan er bepaalde uitzonderingen voor buitenlandse publieke fondsen, volledig in eigendom zijnde dochterondernemingen en joint ventures.
Uitsteltermijn voor liquidatie van covered funds
Aanvankelijk moesten banken hun belangen in covered funds liquideren vóór juli 2015. In december 2014 verleende de Federal Reserve Board echter verlengingen aan sommige banken, waardoor zij deze posities konden afbouwen tot 2017, en in bepaalde gevallen tot 2022. De banken gaven aan dat een aanzienlijk deel van hun bezit bestond uit illiquide beleggingen en dat een snelle verkoop tot substantiële verliezen zou leiden. Ze stelden ook dat het liquideren van hun eigendomsbelangen in hedgefondsen en private-equityfondsen de aanzienlijke waarde van die beleggingen in gevaar zou kunnen brengen.
Conclusie
De Volcker-regel, onderdeel van de Dodd-Frank Act, is bedoeld om te voorkomen dat grote institutionele banken deelnemen aan risicovolle handelsactiviteiten en belangen bezitten in covered funds zoals hedgefondsen en private-equityfondsen. De regel legt beperkingen op voor proprietary trading, eigendomsbelangen en de liquidatie van posities in covered funds. Ondanks bepaalde vrijstellingen vereist de regel strikte naleving met interne controles en documentatie.