Wat is de zero-volatility spread (Z-spread)?
De zero-volatility spread, of Z-spread, van een obligatie is een maatstaf die het verschil weergeeft tussen het rendement van de obligatie en het rendement van een benchmark, zoals de Treasury-curve. Hij houdt rekening met alle kasstromen die de obligatie oplevert en geeft een schatting van de reële waarde van de obligatie. De Z-spread wordt ook wel de static spread genoemd en wordt door analisten en beleggers gebruikt om prijsafwijkingen bij obligaties te ontdekken.
Basisprincipes
In financiële analyse speelt de zero-volatility spread een centrale rol als de constante marge die ervoor zorgt dat de prijs van een effect in evenwicht is met de som van zijn kasstromen, rekening houdend met het rendement op elk punt van de spot-rate Treasury-curve waarop kasontvangsten plaatsvinden. Praktisch betekent dit dat elke kasstroom wordt verdisconteerd tegen de relevante Treasury spotrente verhoogd met de Z-spread. Breed erkend als een static spread, benadrukt de Z-spread het belang ervan in de waarderingsdynamiek van financiële instrumenten.
Formule en berekening van de Zero-Volatility Spread
Het afleiden van de Zero-Volatility Spread vereist een systematische aanpak. Een belegger kan de Z-spread berekenen door deze op te nemen bij de relevante Treasury spotrente voor elke looptijd. Deze verhoogde rente vormt de basis voor het bepalen van de prijs van de obligatie via verdisconteerde kasstromen. De formule voor de Z-spread wordt als volgt weergegeven:
waarbij:
- P = Huidige prijs van de obligatie plus eventueel opgebouwde rente
- Cx = Couponbetaling van de obligatie
- rx = Spotrente bij elke looptijd
- Z = Z - spread
- n = Relevante tijdsperiode
Ter illustratie: neem een obligatie geprijsd op $104,90 met toekomstige kasstromen van $5 volgend jaar, $5 over twee jaar en een laatste betaling van $105 over drie jaar. De Treasury spotrentes bij de betreffende looptijden zijn 2,5%, 2,7% en 3%. De berekeningen verlopen als volgt:
Met de juiste Z-spread vereenvoudigt dit zich tot:
Dit toont in het gegeven voorbeeld een Z-spread van 0,25%.
Inzichten uit Z-Spread analyse
In tegenstelling tot nominale spread-berekeningen biedt de Zero-Volatility Spread een uniek perspectief. Waar nominale spread steunt op één punt op de Treasury-rendementscurve, gebruikt de Z-spread de spot-rate Treasury-curve. Deze methode zorgt ervoor dat de berekende spread overeenkomt met de contante waarde van de kasstromen van een effect ten opzichte van zijn prijs.
Voor analisten is de Z-spread van onschatbare waarde bij het identificeren van prijsafwijkingen in obligaties. Door de spread over de gehele Treasury-rendementscurve te beoordelen, biedt de Z-spread een meer volledige waarderingsblik en overstijgt daarmee de beperkingen van enkelpuntsmetingen die bijvoorbeeld aan de looptijd van een obligatie zijn gebonden.
Conclusie
De zero-volatility spread is een cruciale maatstaf voor het evalueren van obligatieprestaties. Het vermogen om het verschil tussen het rendement van een obligatie en een benchmark, zoals de Treasury-curve, te meten, levert een genuanceerd inzicht in de reële waarde van een effect. Als static spread helpt de Z-spread analisten en beleggers om prijsonregelmatigheden bij obligaties op te sporen. Door de spot-rate Treasury-rendementscurve te gebruiken, levert de Z-spread een uitgebreide waarderingsaanpak die de beperkingen van enkelpuntsmetrics overstijgt en de nauwkeurigheid van obligatiebeoordelingen in een dynamisch financieel landschap verbetert.