Wat is een covered security?

De National Securities Market Improvement Act stelt regels vast voor covered securities, die zijn vrijgesteld van staatsbeperkingen en -regelgeving. Deze effecten moeten na een specifieke datum zijn verworven om in aanmerking te komen. Het doel van deze regels is om de naleving te stroomlijnen en een gestandaardiseerde aanpak te creëren.

Basis

Covered securities zijn een type financiële investering dat profiteert van bijzondere vrijstellingen van staatsregelgeving in de Verenigde Staten. Deze effecten, waaronder aandelen en andere financiële instrumenten, zijn bedoeld om het voor bedrijven makkelijker te maken te voldoen aan regels in verschillende staten.

De meeste aandelen die in de VS worden verhandeld vallen onder de categorie covered securities. Ze zijn ontworpen met consistente regels en vereisten, ongeacht de staat waarin ze worden gekocht of verkocht.

De National Securities Market Improvement Act, die in 1996 werd aangenomen, stelde de richtlijnen voor covered securities vast. Deze wet verving regelgeving op staatsniveau en definieerde wat in aanmerking komt als covered security. Ze is van toepassing op effecten die genoteerd zijn aan grote beurzen zoals de New York Stock Exchange en Nasdaq, evenals andere nationale beurzen met vergelijkbare normen.

Covered securities omvatten ook beleggingsproducten uitgegeven door geregistreerde beleggingsmaatschappijen. Het doel is het proces voor zowel bedrijven als beleggers te vereenvoudigen door één uniforme set regels te hanteren.

Over het algemeen zijn covered securities bedoeld om een gestandaardiseerde en gestroomlijnde benadering van beleggen in de Verenigde Staten te bieden, waardoor het voor bedrijven en beleggers eenvoudiger wordt het regelgevingslandschap te doorzien.

The National Securities Market Improvement Act

De National Securities Market Improvement Act uit 1996 introduceerde richtlijnen voor covered securities. Hier is een samenvatting van enkele belangrijke bepalingen:

• Covered securities verwijzen naar effecten die genoteerd zijn aan grote beurzen zoals de New York Stock Exchange en Nasdaq, evenals andere nationale beurzen met vergelijkbare noteringsnormen.
• Aandelen die worden verhandeld op specifieke niveaus van beurzen zoals de Pacific Exchange, Philadelphia Stock Exchange en Chicago Board Options Exchange worden ook geclassificeerd als covered securities.
• Opties die genoteerd zijn op de International Securities Exchange worden beschouwd als covered securities.
• Effecten uitgegeven door geregistreerde beleggingsmaatschappijen of die registratieverklaringen hebben ingediend onder de Investment Company Act of 1940 worden aangewezen als covered securities.
• De wet stelt specifieke verwervingsdata vast om te bepalen of een effect kwalificeert als covered. Bijvoorbeeld: aandelen in vennootschappen, inclusief American depositary receipts (ADRs), verworven op of na 1 januari 2011 worden beschouwd als covered securities.
• Dividendherbeleggingsplannen (DRIPs) en aandelen van beleggingsfondsen gekocht op of na 1 januari 2012 worden ook geclassificeerd als covered securities.
• Obligaties, schuldbewijzen, grondstoffen en opties gekocht vanaf 2013 worden over het algemeen geclassificeerd als covered securities.

Belastingen op covered securities

Bij de verkoop van covered securities zijn tussenpersonen verplicht de aangepaste kostprijs te rapporteren aan de Internal Revenue Service (IRS) door middel van formulier 1099-B. Daarnaast moeten belastingplichtigen die covered securities verkopen deze transacties opgeven bij hun belastingaangifte. Het is belangrijk op te merken dat als zowel covered als niet-covered securities in dezelfde beleggingsrekening worden gehouden, ze fiscaal apart worden behandeld.

Bepaalde criteria bepalen of een effect als covered wordt aangemerkt. Aandelen verworven vanaf 2011, evenals aandelen verkregen via dividendherbeleggingsplannen en beleggingsfondsen gekocht in 2012 of later, worden geclassificeerd als covered securities. Deze classificatie strekt zich uit tot veel obligaties, schuldbewijzen, grondstoffen en opties die vanaf 2013 zijn verworven. Effecten die vóór deze specifieke data zijn gekocht vallen echter onder de categorie niet-covered securities, en hun aangepaste kostprijs wordt bij verkoop niet gerapporteerd.

Conclusie

Zowel beleggers als tussenpersonen moeten begrijpen wat kwalificeert als een covered security en hoe om te gaan met de belastingen die samenhangen met de verkoop ervan. De National Securities Market Improvement Act van 1996 stelde de richtlijnen voor covered securities vast, die zijn ontworpen om naleving te stroomlijnen en een gestandaardiseerde aanpak te creëren. Bij de verkoop van covered securities zijn tussenpersonen verplicht de aangepaste kostprijs aan de IRS te melden, en belastingplichtigen die deze effecten verkopen moeten de transacties opgeven bij hun aangifte. Door de regels en voorschriften rond covered securities te begrijpen, kunnen beleggers en tussenpersonen het beleggingslandschap met meer gemak en vertrouwen navigeren.