Wat is een directe bieder?
Basis
Een directe bieder is een persoon of organisatie die schatkistpapier (Treasury securities) op een veiling koopt voor eigen rekening in plaats van namens iemand anders. Directe bieders kunnen primaire dealers, niet-primaire dealers, hedgefondsen, pensioenfondsen, beleggingsfondsen, verzekeraars, banken, overheden en particulieren omvatten. Ze kunnen worden ingedeeld als competitieve bieders, die de gewenste opbrengst moeten specificeren, of niet-competitieve bieders, die de opbrengst niet hoeven aan te geven. Niet-competitieve biedingen kunnen worden geplaatst tussen $100 en $5 miljoen in stappen van $100. Het Treasury Automated Auction Processing System (TAAPS), TreasuryDirect en Legacy Treasury Direct zijn de online systemen die voor bieden worden gebruikt.
Directe bieders bij veilingen ontcijferen
Directe bieders — waaronder primaire dealers, niet-primaire dealers, hedgefondsen, pensioenfondsen, beleggingsfondsen, verzekeraars, banken, overheden en particulieren — zijn degenen die effecten voor eigen rekening kopen in plaats van namens anderen.
Verschillende Amerikaanse schatkistinstrumenten, zoals bills, notes, bonds, floating-rate notes (FRNs) en Treasury inflation-protected securities (TIPS), worden via openbare veilingen verkocht. Direct bieden, zowel competitief als niet-competitief, is door het ministerie van Financiën toegestaan sinds het begin van de veilingen.
Het biedproces verkennen
In het biedproces op veilingen kunnen directe bieders kiezen tussen competitieve of niet-competitieve biedingen. Bij competitieve biedingen moet de bieder een gewenste opbrengst opgeven, en het aantal verkregen effecten hangt af van de hoogste competitieve disconteringsvoet. Niet-competitieve biedingen, beperkt tot $5 miljoen of minder, vereisen geen opbrengstaanduiding. Het ministerie accepteert alle niet-competitieve biedingen voordat het overgaat tot competitieve biedingen, die worden gerangschikt op oplopende opbrengst.
Bieders gebruiken aangewezen systemen om hun biedingen te plaatsen. Institutionele bieders gebruiken het Treasury Automated Auction Processing System om zowel competitieve als niet-competitieve biedingen in te dienen. Retailbieders, voornamelijk particulieren, kunnen TreasuryDirect en Legacy Treasury Direct gebruiken, die uitsluitend niet-competitieve biedingen accepteren.
Na afloop van een veiling maakt het ministerie van Financiën de dollarwaarde bekend van de effecten die zijn verworven door primaire dealers, andere directe bieders en indirecte bieders, en specificeert de bedragen die door elke groep zijn verkregen. Succesvolle bieders worden toegewezen aan effecten tegen dezelfde prijs, overeenkomstig de hoogste rente, opbrengst of discontomarge onder de geaccepteerde competitieve biedingen. Primaire dealers kopen schatkuld direct en verkopen die vervolgens aan klanten door tegen vooraf bepaalde prijzen. In de loop der jaren is de dominantie van primaire dealers in veilingdeelname gestaag afgenomen.
Vereisten en limieten voor directe bieders
Om aan een schatkistveiling deel te nemen, moeten entiteiten of individuen een bod indienen met hun voorkeursbieding op het effect. Deelnemers kunnen zowel niet-competitief als competitief bieden binnen dezelfde veiling. Niet-competitieve biedingen worden geaccepteerd in het bereik van $100 tot $5 miljoen, met stappen van $100. Competitieve bieders kunnen meerdere competitieve biedingen indienen, maar het ministerie verbiedt biedingen die meer dan 35% van het aanbod bedragen.
Het ministerie heeft direct bieden toegestaan sinds het begin van de effectenveilingen. Elke entiteit of individu kan directe biedingen plaatsen als ze de systeemtoegang en betalingsafspraken hebben geregeld. Instellingen verrekenen doorgaans betalingen door debitering van hun Federal Reserve-rekening of via een clearingbank wanneer er geen Federal Reserve-rekening is. Retailbieders laten betalingen van hun bankrekening afschrijven.
Wanneer organisaties overstappen van indirect naar direct bieden, wordt het voor andere primaire dealers moeilijk om het interessepeil in effectenveilingen in te schatten. In 2017 werden primaire dealerbanken beschuldigd van het samenzweren om schatkistveilingen te manipuleren door klantorderinformatie te delen in een rechtszaak.
Conclusie
Directe bieders omvatten diverse entiteiten en individuen die schatkistpapier voor eigen rekening kopen via competitieve of niet-competitieve biedingen. Het veilingproces omvat het bekendmaken van de waarde van effecten die door verschillende biedergroepen zijn verworven. De invloed van primaire dealers bij veilingen is in de loop van de tijd afgenomen. De flexibiliteit en transparantie van het directe biedingssysteem zijn fundamentele kenmerken van schatkistveilingen.