Wat is een kostenstructuur?
Kostenstructuren verwijzen naar hoe brokers of financiële bedrijven inkomsten genereren bij hun klanten. Tegenwoordig kunnen klanten kiezen uit verschillende voordelen die horen bij uiteenlopende kostenstructuren, afhankelijk van het serviceniveau dat zij nodig hebben. Er zijn veel manieren om kosten in te richten, zoals een incentive-gebaseerd model, het rekenen van commissies of het vragen van een vaste vergoeding.
Basisprincipes
Een uitgebreide opsomming van tarieven voor uiteenlopende zakelijke diensten of activiteiten wordt vastgelegd in een prijsschema. Deze gedetailleerde weergave is een informatief instrument voor potentiële klanten en biedt transparantie over de verwachte kosten die gepaard gaan met het aangaan van zaken met een onderneming. Potentiële klanten wordt aangeraden het prijsschema van een bedrijf grondig te controleren om te bepalen of het aansluit voordat ze zakelijke verplichtingen aangaan.
Hoe werken kostenstructuren?
De vergoedingensregeling van een online veilingplatform omvat de kosten voor het plaatsen van een item te koop, de commissie van het platform bij een succesvolle verkoop en extra kosten voor het vergroten van de zichtbaarheid in zoekresultaten. Kostenstructuren met incentives of outperformance-elementen kunnen een proactieve aanpak stimuleren, gedreven door de kans op een aanzienlijk voordeel voor de beheerder. Naarmate beleggingsdoelen en mandaten specifieker worden, is een bijbehorende trend een algemene stijging van de kosten.
Kostenstructuren in vermogensbeheer
In vermogensbeheer variëren kostenstructuren en zijn ze elk afgestemd op specifieke behoeften. Een voorbeeld is de kostenstructuur die door hedgefondsen wordt gebruikt. Deze structuur omschrijft de kosten die de fondsbeheerder in rekening brengt voor het beheren van het fonds, potentiële prestatiegerelateerde bonussen en boetes bij voortijdige opnames.
Klassieke dynamiek van kostenstructuren
De klassieke kostenstructuur voor hedgefondsen, algemeen bekend als '2 and 20', omvat een vergoeding van 2% over het beheerd vermogen en daarnaast 20% van de winst boven vooraf bepaalde doelen. Deze regeling creëert een basis managementvergoeding (2%) en een incentivevergoeding die de belangen van manager en belegger op één lijn brengt, wat het cruciale belang van incentives bij de keuze van kosten onderstreept.
Modellen met vaste vergoeding
Alternatief kiezen sommige vermogensbeheerders voor een eenvoudige vaste vergoeding, waarbij een constant tarief over het beheerd vermogen in rekening wordt gebracht. Bijvoorbeeld kan een institutionele vermogensbeheerder 1,25% in rekening brengen over elk beheerd bedrag. Hoewel eenvoudig, kan dit model uitdagingen met zich meebrengen en innovatie of prestatiegerichte inspanningen belemmeren omdat de vergoeding losstaat van de resultaten.
Commissievrije benaderingen
Een opkomende trend is commissievrij handelen dat door sommige brokers en handelsplatformen wordt aangeboden. Platforms zoals Robinhood maken aandelen- en ETF-transacties mogelijk zonder kosten, terwijl sommige robo-adviseurs een $0-kostenstructuur promoten. Deze partijen genereren inkomsten via alternatieve wegen zoals het uitlenen van aandelen, cashmanagementstrategieën, betalingen voor gerichte orderflow of het vermarkten van verschillende producten aan gebruikers op hun platforms.
Conclusie
Kostenstructuren fungeren als het financiële kader waarmee brokers en financiële ondernemingen omzet genereren bij hun klanten. Vandaag de dag kunnen klanten kiezen uit diverse kostenstructuren en hun keuze afstemmen op het gewenste serviceniveau. Deze structuren kunnen variëren van incentive-gebaseerde modellen tot commissiekosten of vaste vergoedingen. Het veranderende landschap van vergoedingensregelingen weerspiegelt de uiteenlopende voorkeuren en behoeften van klanten in de financiële wereld. Terwijl de industrie zich blijft aanpassen, moeten klanten waakzaam blijven bij het beoordelen en selecteren van kostenstructuren die aansluiten bij hun specifieke eisen en doelstellingen.