Wat is het Congressional Oversight Panel (COP)?
Het $700 miljard Troubled Asset Relief Programme (TARP) wordt uitgevoerd onder toezicht van het Congressional Oversight Panel dat door het Congres is ingesteld. Het panel had de bevoegdheid om de acties van het ministerie van Financiën te beoordelen die gericht waren op het stabiliseren van de economie tijdens de financiële crisis van 2007-2008. Volgens het laatste rapport van het panel had TARP een negatief effect op de markten omdat het het idee versterkte dat grote financiële instellingen immuun waren voor faillissement.
Basis
Het Congressional Oversight Panel ontstond in 2008 als een cruciaal toezichthoudend orgaan dat de uitvoering van het $700 miljard Troubled Asset Relief Program tijdens de financiële crisis van 2007-2008 bewaakte. Door het Congres aangesteld, hield COP hoorzittingen, onderzocht gegevens en stelde uitgebreide rapporten op over de acties van het Amerikaanse ministerie van Financiën en financiële instellingen in hun pogingen de economie te stabiliseren.
Congressional Oversight Panel (COP) en zijn rol in de reactie op de financiële crisis
Midden in de financiële crisis greep het Congres in en gaf het ministerie van Financiën de bevoegdheid om $700 miljard te gebruiken via het Troubled Asset Relief Program (TARP) om de economie te stabiliseren. Binnen het ministerie van Financiën werd het Office of Stabilization opgericht om de uitvoering van TARP uit te voeren, terwijl tegelijkertijd het Congressional Oversight Panel werd gevormd om deze inspanningen te bewaken.
De verantwoordelijkheden van COP omvatten het toezicht houden op de acties van het ministerie van Financiën, het beoordelen van de impact van uitgaven op economische stabilisatie, het evalueren van markttransparantie, het waarborgen van de effectiviteit van maatregelen ter vermindering van executieverkopen (foreclosure mitigation), en het controleren of het ministerie van Financiën handelde in het publieke belang.
Het is belangrijk op te merken dat COP niet het enige toezichtsorgaan was dat TARP-uitgaven onderzocht; het opereerde naast de Special Inspector General for TARP en de Government Accountability Office in dit cruciale bewakingsproces.
Het slotrapport van het panel: impact van TARP en zorgen over marktdistorsies
Op 3 april 2011 stopten de werkzaamheden van het panel, zoals wettelijk voorgeschreven. Hun laatste rapport, gedateerd 16 maart 2011, onderzocht de overheidsinitiatieven om te herstellen van de financiële crisis en om orde en liquiditeit te herstellen in krediet- en schuldmarkten.
Aanvankelijk bedoeld als een programma van $700 miljard om de liquiditeit van secundaire hypotheekmarkten te vergroten door illiquide hypotheek-backed securities te verwerven, werd TARP aangepast zodat de overheid ook aandelenbelangen in banken en andere financiële instellingen kon kopen.
Bij de totstandkoming van TARP waarschuwde de toenmalige voorzitter van de Federal Reserve, Ben Bernanke, voor een mogelijke catastrofe vergelijkbaar met of erger dan de Grote Depressie. TARP speelde een cruciale rol bij het stabiliseren van de markten in onrustige tijden. Het rapport bracht echter zorgen naar voren over de impact, met name dat het de notie van 'te groot om te falen' versterkte, wat moreel risico (moral hazard) creëerde.
Het rapport benadrukte het gebrek aan transparantie toen het ministerie van Financiën miljarden uitkeerde aan deze instellingen zonder te eisen dat zij openbaar maakten hoe de middelen werden gebruikt, waardoor het publiek in het ongewisse bleef over het uiteindelijke doel van hun geld. Dergelijke ondoorzichtigheid leidde tot aanzienlijke zorgen.
Uiteindelijk, hoewel TARP diende als een cruciale vangnetmaatregel, riep het rapport op tot voorzichtigheid en benadrukte het de noodzaak om de mogelijke gevolgen van marktdistorsies en morele risico's aan te pakken om toekomstige crises en reddingsoperaties te voorkomen.
Conclusie
Het Congressional Oversight Panel hield toezicht op de uitvoering van het $700 miljard TARP tijdens de financiële crisis van 2007-2008. Hun slotrapport uitte zorgen over de impact van TARP, waarbij het de notie van 'te groot om te falen' versterkte en de behoefte aan transparantie en behoedzaamheid benadrukte om toekomstige crises te voorkomen.