Wat is Regulation W?
Regulation W stelt beperkingen aan bepaalde soorten transacties tussen banken en hun gelieerde entiteiten. Financiële hervormingen na 2008 leidden tot strengere regels voor banken om aan Regulation W te voldoen. De Dodd-Frank Act heeft de reikwijdte uitgebreid van wat als een bankgelieerde geldt en welke transacties onder Regulation W vallen.
Basisprincipes
Regulation W van het U.S. Federal Reserve System (FRS) beperkt transacties tussen depositobanken en hun gelieerden. Het stelt kwantitatieve limieten vast en vereist onderpand voor specifieke transacties. De regeling is van toepassing op bij de Federal Reserve aangesloten banken, verzekerde staatsbanken die geen lid zijn, en verzekerde spaarbanken. Het werd ingevoerd om interpretaties en regelgeving onder Secties 23A en 23B van de Federal Reserve Act te stroomlijnen.
Wat is Regulation W?
Regulation W, een belangrijke uitvoering van de secties 23A en 23B binnen de Federal Reserve Act, trad in werking op 1 april 2003, na publicatie op 12 december 2002.
Het primaire doel van secties 23A en 23B, gehandhaafd door Regulation W, is het beperken van de risico's die banken lopen bij transacties met hun gelieerden. Bovendien verhindert de regeling dat depositobanken de voordelen van hun toegang tot het federale vangnet — zoals goedkopere verzekerde deposito's en toegang tot de discountwindow — overdragen aan hun gelieerden. Dit wordt bereikt door zowel kwantitatieve als kwalitatieve limieten op kredietverlening en andere specifieke transacties tussen banken en hun gelieerden op te leggen.
Opmerkelijk is dat Regulation W een allesomvattend kader biedt dat negen belangrijke kwesties behandelt, zoals derivatentransacties, intradagkrediet en financiële dochterondernemingen. De regeling integreert zeventig jaar interpretatieve richtlijnen om complexe wettelijke vereisten effectief aan te pakken.
Navigeren door Regulation W
De mogelijkheid om relatief risicovolle doeleinden te financieren zit in de gediversifieerde houdstermaatschappijsstructuur van de meeste grote Amerikaanse banken. Regulation W grijpt in met een eenvoudige conceptuele aanpak om dit risico te beperken, hoewel de uitvoering complex kan zijn. Sommige banken ondervinden bijzondere moeilijkheden bij het naleven van Regulation W, vooral banken met snelle groei in kapitaalmarktactiviteiten of bij de integratie van eerdere overnames.
Al vóór de hervormingen na de financiële crisis van 2008 bleek het voldoen aan Regulation W complex. De Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act bracht extra strengheid in de vereisten van de regeling, wat kritiek oproept vanwege de ervaren administratieve last.
Opmerkelijk is dat de financiële crisis heeft geleid tot uitzonderingen onder Regulation W om noodliquiditeit aan gelieerden te verstrekken. Nieuwe regels beperkten echter de exclusieve bevoegdheid van de Fed om uitzonderingen toe te kennen. In plaats daarvan heeft de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) nu 60 dagen om de rechtvaardiging voor een uitzondering te beoordelen en mogelijke risico's voor haar depositoverzekeringsfonds vast te stellen.
Bovendien breidden wijzigingen in Regulation W de definitie van "affiliate" en "covered transaction" uit, wat van banken meer transparantie vraagt bij het naleven van de regeling. In wezen streeft Regulation W ernaar banken en federale depositoverzekeringsfondsen te beschermen tegen onnodige financiële risico's.
Toepasbaarheid van Regulation W
De reikwijdte van Regulation W betreft "covered transactions" tussen een bank en haar gelieerde, wat twee fundamentele vragen oproept om de toepasbaarheid te bepalen:
- Is de transactie tussen een bank en haar gelieerde?
- Kwalificeert de transactie als een "covered transaction"?
Regulation W definieert bankgelieerden vrij ruim, inclusief ondernemingen die direct of indirect door de bank worden gecontroleerd, evenals entiteiten die door de bank worden gesponsord en geadviseerd, inclusief dochterondernemingen.
Volgens Regulation W omvatten "covered transactions" een breed scala aan handelingen, zoals:
- Het verlenen van krediet aan een gelieerde
- Investeren in effecten uitgegeven door een gelieerde
- Aankopen van activa van een gelieerde
- Het accepteren van door een gelieerde uitgegeven effecten als onderpand voor krediet
- Het geven van een garantie of letter of credit namens een gelieerde.
Naleving en toezicht op Regulation W
Om aan Regulation W te voldoen moeten financiële instellingen ervoor zorgen dat transacties met een individuele gelieerde niet meer dan 10% van het kapitaal van de instelling bedragen, en dat alle gezamenlijke transacties met gelieerden binnen 20% van het kapitaal blijven.
De regeling verbiedt banken ook om laagkwalitatieve activa van hun gelieerden te verwerven, zoals obligaties met achterstallige hoofdsom en rentebetalingen van meer dan 30 dagen. Daarnaast moet elke kredietverlening worden gedekt door onderpand, variërend van 100% tot 130% van het totale transactiebedrag.
Neem een hypothetisch scenario waarin BigBanc, een bank, van plan is een leningportefeuille van haar dochteronderneming SmallBanc te kopen. Om te voldoen aan Regulation W moet BigBanc ervoor zorgen dat de transactie binnen 10% van haar kapitaal blijft, dat de leningportefeuille niet als laagwaardig wordt beschouwd, en dat de transactie onder marktconforme voorwaarden plaatsvindt.
De Federal Reserve houdt de blootstelling van banken aan hun gelieerden in de gaten door kwartaalrapporten FR Y-8 in te dienen, die informatie verzamelen over transacties tussen verzekerde depositobanken en hun gelieerden. Deze rapporten moeten worden ingediend op de laatste kalenderdag van elk kwartaal.
Niet-naleving van Regulation W kan leiden tot aanzienlijke civiele boetes. De boetes worden bepaald op basis van opzet, roekeloze veronachtzaming van financiële veiligheid en soliditeit, en eventuele winst die uit de overtreding is voortgevloeid.
Conclusie
Regulation W, toepasselijk genoemd de 23e regeling in de "alphabet regulations" van de Federal Reserve Bank, reguleert "covered transactions" tussen een bank en haar gelieerden zoals vastgelegd in Sectie 23A van de Federal Reserve Act. Sectie 23A beschrijft de criteria voor bedrijven om als bankgelieerde te worden beschouwd en specificeert de typen transacties die door dit wetsartikel worden gedekt. Tevens stelt het kwantificeerbare beperkingen vast voor de gedekte transacties van een bank met individuele gelieerden en het cumulatieve totaal met alle gelieerden. Daarnaast beschrijft de regeling de onderpandeisen voor specifieke banktransacties met gelieerden.