Wat zijn algemene voorzieningen?

Algemene voorzieningen zijn een type balanspost die gelden vertegenwoordigen die een onderneming als activa reserveert om verwachte toekomstige verliezen te dekken. Het gereserveerde bedrag is gebaseerd op schattingen van potentiële toekomstige verliezen. Kredietverstrekkers zijn verplicht om algemene voorzieningen te vormen telkens wanneer zij een lening verlenen om zich te wapenen tegen mogelijke wanbetalingen door kredietnemers. De vorming van algemene voorzieningen is echter afgenomen sinds toezichthouders het gebruik van historische ervaringen voor het schatten van voorzieningsniveaus verboden hebben.

Basics

Op bedrijfsbalansen geven algemene voorzieningen gereserveerde middelen aan die door ondernemingen als activa zijn bestemd om voorzienbare toekomstige verliezen te compenseren. In de banksector kwalificeren deze algemene voorzieningen als aanvullend kapitaal volgens het oorspronkelijke Basel-akkoord. Dergelijke voorzieningen op de balans van financiële instellingen worden beschouwd als activa met hoger risico vanwege de impliciete veronderstelling dat de onderliggende vorderingen waarschijnlijk oninbaar kunnen worden.

Uitleg van algemene voorzieningen

In het bedrijfsleven zijn potentiële verliezen onvermijdelijk door factoren zoals waardevermindering van activa, productstoringen, juridische geschillen en vertraagde betalingen door klanten. Daarom moeten ondernemingen adequate financiële voorzieningen treffen om deze risico's te beheersen.

Echter, ondernemingen kunnen niet naar willekeur voorzieningen boeken; zij moeten voldoen aan specifieke criteria zoals voorgeschreven door regelgevende instanties. Generally Accepted Accounting Principles (GAAP) en International Financial Reporting Standards (IFRS) bieden richtlijnen over voorzieningen en contingencies. GAAP beschrijft zijn voorschriften in Accounting Standards Codification (ASC) 410, 420 en 450, terwijl IFRS zijn richtlijnen geeft in International Accounting Standard (IAS) 37.

Boekhoudkundige verwerking van toekomstige verplichtingen

Voor het boeken van algemene voorzieningen wordt een kostenpost opgenomen in de winst- en verliesrekening, vergezeld van het opnemen van een bijbehorende verplichting op de balans. De benaming van rekeningen voor algemene voorzieningen varieert op basis van het soort rekening of kan geconsolideerd worden met de debiteuren, wat uitstaande saldi vertegenwoordigt voor geleverde goederen of diensten waarvoor klanten nog niet hebben betaald. Voor ondernemingen die transacties en klantrelaties via debiteuren beheren, kan een algemene voorziening voor dubieuze debiteuren of oninbare vorderingen op de balans voorkomen. Hoewel het bedrag onzeker is voorafgaand aan een daadwerkelijke wanbetaling, wordt het met redelijke nauwkeurigheid geschat.

Historisch gezien konden bedrijven afschrijvingen van het voorgaande boekjaar analyseren bij het bepalen van algemene voorzieningen voor dubieuze debiteuren in het huidige jaar. IAS 39 verbiedt dergelijke praktijken nu vanwege de subjectiviteit die ermee gepaard gaat. In plaats daarvan is een waardeverminderingsbeoordeling verplicht om de herstelbaarheid van vorderingen en de bijbehorende voorzieningen te beoordelen.

Ondernemingen met pensioenregelingen kunnen een deel van het kapitaal reserveren voor aankomende verplichtingen. Als dit op de balans wordt gerapporteerd, mogen algemene voorzieningen voor geraamde toekomstige verplichtingen ook alleen in de toelichtingen (voetnoten) worden vermeld.

Vereisten voor banken en kredietverstrekkers

In overeenstemming met wereldwijde normen moeten financiële instellingen, waaronder banken, voldoende kapitaalreserves aanhouden om risico's te mitigeren. Deze standaard kan worden nageleefd door op de balans óf een voorziening voor oninbare vorderingen óf een algemene voorziening te presenteren. Deze reserveringen dienen als aanvullend kapitaal en bieden bescherming tegen mogelijke wanbetalingen op leningen met een hoger risico.

Voorzieningen onderscheiden: algemeen vs. specifiek

Specifieke voorzieningen ontstaan wanneer identificeerbare toekomstige verliezen zich aandienen. Voorbeelden zijn het afboeken van vorderingen wanneer een bepaalde klant ernstige financiële problemen heeft of een handelsgeschil met de onderneming aangaat. Saldi worden gedifferentieerd door een ouderdomsanalyse van vorderingen, waarbij de verstreken tijd sinds het ontstaan van de post wordt bekeken. Langlopende openstaande saldi kunnen binnen de specifieke voorziening voor dubieuze debiteuren vallen.

Toch dekken specifieke voorzieningen mogelijk niet het volledige bedrag van een dubieuze vordering. Als er bijvoorbeeld een 50% kans is om een dubieuze vordering voor een specifiek dossier te innen, kan een specifieke voorziening van 50% noodzakelijk zijn. In de bankwereld worden algemene (generic) voorzieningen vaak gevormd bij goedkeuring van een lening, terwijl specifieke voorzieningen worden aangelegd ter bescherming tegen daadwerkelijke wanbetalingen.

Belangrijke aspecten in voorzieningsboekhouding

Voorzieningen hebben controverse opgeroepen, met historische voorbeelden van creatieve boekhoudpraktijken waarbij voorzieningen werden gemanipuleerd om winsten te egaliseren. Dit omvatte het verhogen van voorzieningen in winstgevende jaren en het verlagen ervan bij lagere resultaten. Om dit tegen te gaan hebben boekhoudregulatoren strengere regels ingevoerd. Nieuwe richtlijnen ontmoedigen subjectieve schattingen, wat heeft geleid tot een afname in de vorming van algemene voorzieningen.

Conclusie

Algemene voorzieningen zijn essentieel in corporate financieel beheer en vertegenwoordigen middelen die bestemd zijn om verwachte toekomstige verliezen te compenseren. De afname in hun vorming, aangestuurd door regelgevende maatregelen, weerspiegelt de inzet om mogelijk misbruik te beperken. Financiële instellingen gebruiken algemene voorzieningen als aanvullend kapitaal om risico's verbonden aan risicovolle leningen te mitigeren. Het onderscheid tussen algemene en specifieke voorzieningen benadrukt de genuanceerde benadering bij het verwerken van identificeerbare toekomstige verliezen. Over het geheel genomen vormen deze voorzieningen een belangrijk onderdeel van financiële strategieën, die zich aanpassen aan veranderende regelgeving om transparantie en solide financiële praktijken te waarborgen.