Wat zijn ERC-20-tokens?
Basis
Ethereum, opgericht door Vitalik Buterin in 2014, ontstond als een open-sourceplatform ontworpen voor de ontwikkeling van gedecentraliseerde applicaties (DApps). Buterin wilde de starheid van het Bitcoin-protocol tegengaan door een flexibele blockchain te creëren. Sindsdien is de Ethereum-blockchain een magneet voor ontwikkelaars, bedrijven en ondernemers geworden en heeft ze een bloeiend ecosysteem van smart contracts en gedistribueerde applicaties voortgebracht.
De ERC-20-standaard begrijpen
Een ERC, of Ethereum Request for Comments, is een technisch document dat programmeerstandaarden op het Ethereum-platform beschrijft. In tegenstelling tot Ethereum Improvement Proposals (EIPs), die veranderingen aan het protocol zelf voorstellen, leggen ERC's conventies vast om de interactie tussen applicaties en contracts te vergemakkelijken.
In 2015 introduceerden Vitalik Buterin en Fabian Vogelsteller ERC-20, een eenvoudige raamwerk voor het creëren van tokens op Ethereum. Deze standaard stelt ontwikkelaars in staat een bestaande basis te gebruiken, waardoor tokenontwikkeling wordt gestroomlijnd en compatibiliteit met diensten en software die ERC-20 ondersteunen, zoals wallets en exchanges, wordt gegarandeerd. Hoewel ERC-20 later vanwege de brede adoptie formeel als EIP-20 werd vastgelegd, blijft de oorspronkelijke naam veel gebruikt in de sector.
Overzicht van Ethereum-tokens
ERC-20-tokens verschillen van Ethereums native cryptomunt, ETH, omdat ze uitsluitend binnen een contract bestaan — een zelfstandige database die regels zoals naam, symbool en deelbaarheid specificeert en tegelijkertijd de saldi van gebruikers bijhoudt gekoppeld aan Ethereum-adressen.
Om tokens over te dragen, sturen gebruikers een transactie naar het contract en vragen ze dat een deel van hun saldo aan een ander adres wordt toegewezen (Transactieactie — Overdracht). Een praktisch voorbeeld is te zien op Etherscan: iemand roept het USDT-contract aan. Je ziet Tether-tokens naar een ander adres worden overgedragen en dat er een vergoeding in ETH wordt betaald, ondanks dat het veld Value aangeeft dat 0 ETH is verzonden.
Functies en toepassingen van ERC-20-tokens
ERC-20-tokens worden beheerst door een set functies waarmee je de totale voorraad kunt opvragen, saldi kunt controleren, fondsen kunt overdragen en DApps kunt autoriseren om tokens te beheren. De flexibiliteit van deze standaard stelt ontwikkelaars in staat extra functies toe te voegen en parameters in te stellen die bij hun behoeften passen.
Stablecoins
Stablecoins, vaak gekoppeld aan fiatvaluta, maken veelal gebruik van de ERC-20-standaard. Grote stablecoins zoals BUSD opereren bijvoorbeeld volgens dit formaat. Iedere token wordt door een uitgever gedekt met een fiatreserve, zoals dollars of euro's. Als een uitgever $10.000 aan reserves heeft, kan die 10.000 tokens uitgeven die elk inwisselbaar zijn voor $1. Gebruikers kunnen deze tokens gebruiken voor transacties, binnen DApps, of ze omzetten naar fiat, waarbij de uitgever de tokens vernietigt bij inwisseling.
Security Tokens
Security tokens lijken contractueel op stablecoins maar vertegenwoordigen activa zoals aandelen, obligaties of vastgoed. Deze tokens geven houders vaak een belang in een bedrijf of onderliggend actief, wat hen onderscheidt van andere tokentypes.
Utility Tokens
Utility tokens, de meest voorkomende soort, worden niet gedekt door fysieke activa. Ze functioneren vergelijkbaar met loyaliteitspunten of frequent-flyer-miles en bieden waarde binnen specifieke ecosystemen. Voorbeelden zijn in-game valuta, brandstof voor DApps, loyaliteitspunten en meer, zonder externe dekking.
Hoe ontstaan nieuwe ERC-20-tokens?
ERC-20-tokens kunnen niet worden gemined; in plaats daarvan worden ze gemint wanneer nieuwe tokens worden gecreëerd. Bij het lanceren van een contract wijzen ontwikkelaars de voorraad toe volgens hun roadmap en plannen.
Deze distributie gebeurt doorgaans via mechanismen zoals Initial Coin Offerings (ICOs), Initial Exchange Offerings (IEOs) of Security Token Offerings (STOs). Ondanks verschillen in termen blijft het kernidee hetzelfde: investeerders sturen ETH naar het contractadres en ontvangen in ruil nieuwe tokens. De opgehaalde middelen ondersteunen de verdere ontwikkeling van het project, terwijl gebruikers verwachten directe of toekomstige nut te verkrijgen of tokens met winst te kunnen doorverkopen naarmate het project vordert. Tokendistributie hoeft niet altijd geautomatiseerd te zijn. Crowdfunding-evenementen accepteren vaak meerdere digitale valuta, zoals BNB, BTC, ETH en USDT, waarbij saldi worden toegewezen aan door gebruikers opgegeven adressen.
Voordelen van ERC-20-tokens
Fungibiliteit
ERC-20-tokens zijn fungibel, wat betekent dat elk eenheid identiek en uitwisselbaar is met een andere. Als je bijvoorbeeld een USDT-token bezit, maakt het niet uit welke specifieke token je hebt. Je kunt die ruilen voor iemands anders, en ze blijven functioneel identiek, net als een dollar.
Als jouw token bedoeld is als een soort valuta, is het wenselijk dat individuele eenheden niet van elkaar te onderscheiden zijn. Unieke eigenschappen zouden ze niet-fungibel maken, waardoor sommige tokens mogelijk meer of minder waard worden dan andere, wat tegen hun doel indruist.
Flexibiliteit
ERC-20-tokens bieden aanzienlijke maatwerkmogelijkheden, waardoor ze geschikt zijn voor uiteenlopende toepassingen. Ze kunnen dienen als in-game valuta, loyaliteitspunten, digitale collectibles of activa vertegenwoordigen zoals kunst en eigendomsrechten.
Populariteit
De brede acceptatie van de ERC-20-standaard binnen de cryptosector is een sterke stimulans voor gebruik. Veel exchanges, wallets en smart contracts zijn al compatibel met ERC-20-tokens. Daarnaast is er uitgebreide ondersteuning en documentatie voor ontwikkelaars beschikbaar.
Nadelen van ERC-20-tokens
Schaalbaarheid
Ethereum, zoals veel cryptonetwerken, kampt met schaalbaarheidsproblemen. Hoge transactievoldoende kunnen leiden tot hogere fees en vertragingen. Als een ERC-20-token wordt gelanceerd tijdens netwerkcongestie, kan de bruikbaarheid ervan lijden.
Vatbaarheid voor oplichting
De eenvoud van het maken van een ERC-20-token kan een tweesnijdend zwaard zijn. Hoewel het innovatie stimuleert, maakt het ook de weg vrij voor frauduleuze praktijken. Investeerders moeten voorzichtig zijn en grondig onderzoek doen om niet in piramide- of Ponzi-schema's te trappen die zich als legitieme blockchainprojecten voordoen.
Verschillende tokenstandaarden onderscheiden
Hoewel ERC-20 de oorspronkelijke en meest gebruikte Ethereum-tokenstandaard is, zijn er meerdere andere standaarden ontwikkeld om beperkingen aan te pakken of andere doelen te dienen.
- ERC-20 blijft de populairste standaard, voornamelijk gebruikt voor het creëren van fungibele tokens. De behoefte aan unieke tokens met onderscheidende eigenschappen leidde echter tot de ontwikkeling van andere standaarden, met name voor non-fungible tokens (NFTs).
- ERC-721 is specifiek ontworpen voor NFTs, waarbij elk token uniek is. Deze standaard werd beroemd door de CryptoKitties DApp, waarmee gebruikers tokens konden minten en beheren die individuele activa vertegenwoordigen, zoals digitale kunst of in-game voorwerpen met unieke metadata.
- ERC-1155 probeert de functionaliteiten van ERC-20 en ERC-721 te combineren door zowel fungibele als non-fungible tokens binnen één contract te ondersteunen, wat meer flexibiliteit en efficiëntie biedt.
- ERC-223 en ERC-621 richten zich op gebruiksvriendelijkheid. ERC-223 bevat beschermingen om per ongeluk tokens naar onjuiste adressen te voorkomen, terwijl ERC-621 functies toevoegt om de tokenvoorraad te verhogen of te verlagen.
Conclusie
De ERC-20-standaard is lange tijd een hoeksteen geweest in de crypto-activaruimte, omdat ze een eenvoudige manier biedt om veelzijdige contracts te implementeren voor uiteenlopende toepassingen, zoals utility-tokens en stablecoins. Ondanks de brede toepassing ontbreekt het ERC-20 aan sommige functies die in nieuwere standaarden zijn ingebouwd. De tijd zal leren of deze opkomende standaarden ERC-20 uiteindelijk in populariteit en functionaliteit zullen overtreffen.