1940 Yatırım Danışmanları Yasası Nedir?

Finansal danışmanlar, 1940 Yatırım Danışmanları Yasası'na göre müşterilerinin en iyi çıkarları doğrultusunda hareket etmek ve fidüci yükümlülüklerini yerine getirmekle yükümlüdür. Kanun, danışmanların müşteri sadakati ve özeni göstermesini ve tüm maddi gerçekleri azami iyi niyetle açıklamasını zorunlu kılar. Yasaya uyum sağlamak için yatırım danışmanlarının yeterlilik sınavını geçmeleri ve bir düzenleyici kuruma kayıt olmaları gerekir.

Temel Bilgiler

1940'ta Amerika Birleşik Devletleri, yatırım danışmanlarının rolünü tanımlayan ve düzenleyen önemli bir federal yasa olan Yatırım Danışmanları Yasası'nı yürürlüğe koydu. Yasa, kısmen Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu (SEC) tarafından Kongre için hazırlanan 1935 tarihli bir rapordan etkilenmiştir; bu rapor yatırım tröstleri ve şirketlerine odaklanıyordu. Yasayla amacı, emeklilik fonları, bireyler ve kurumlara yatırım rehberliği sağlayanları denetlemektir. Kanun, yatırım danışmanı sayılmak için gereken kriterleri belirler ve bu hizmetleri sunmak için eyalet ve federal makamlar nezdinde kayıt zorunluluğu getirir.

1940 Yatırım Danışmanları Yasası: Finansal Krizlere Bir Yanıt

Yasanın kökenleri, 1929 borsa çöküşünün ve ardından gelen Büyük Buhran'ın yarattığı tahribatın ardından ortaya çıkan düzenlemelere dayanır. 1930'lar ve 1940'larda, bu felaketlere yanıt olarak birkaç önemli finansal düzenleme hayata geçirildi. Bunların arasında, finansal tabloların şeffaflığını artırmayı ve menkul kıymetler piyasalarında yanlış beyan ve dolandırıcılıkla mücadele etmeyi amaçlayan 1933 Menkul Kıymetler Yasası da vardı.

1935'te SEC, belirli yatırım danışmanlarının oluşturduğu riskleri vurgulayan ve yatırım tavsiyesi sağlayanların düzenlenmesini öneren bir raporu Kongre'ye sundu. Bu rapor, SEC'e yatırım tröstlerini inceleme yetkisi veren 1935 Kamu Hizmetleri Holding Yasası'nın çıkmasına yol açtı.

Bu gelişmelerin etkisiyle Kongre, yalnızca Yatırım Danışmanları Yasası'nı değil, aynı zamanda 1940 Yatırım Şirketleri Yasası'nı da hazırlamaya başladı. İkincisi, açık uçlu yatırım fonları, kapalı uçlu fonlar ve birim yatırım tröstleri de dahil olmak üzere halka açık yatırım ürünleri sunan yatırım şirketlerinin sorumluluklarını ve gereksinimlerini tanımlamaya odaklandı.

Finansal Danışmanlar: Fidüci Görev ve Müşteri Çıkarları

1940 Yatırım Danışmanları Yasası kapsamında danışmanlar bir fidüci standartla bağlıdır ve işlerinin ölçeğine ve kapsamına bağlı olarak SEC veya eyalet menkul kıymet düzenleyicileri tarafından denetlenebilir. Yasa, sadakat ve özen görevini kapsayan açık bir fidüci görev tanımı ortaya koyar. Bu, danışmanların kendi çıkarları yerine müşterilerinin çıkarlarını önceliklendirmesi gerektiği anlamına gelir. Danışmanların, müşterilerinden önce kendileri için menkul kıymet satın alma şeklinde olan önceden işlem yapma (front-running) ve daha yüksek komisyon elde etmek amacıyla gereksiz işlemler yapma (churning) gibi uygulamalara girmesi yasaktır.

Doğruluk ve eksiksizlik sağlamak için danışmanların yatırım tavsiyelerini kapsamlı analizlere dayandırarak güvenilir bilgilerle desteklemeleri gerekir. Ayrıca işlemleri, düşük maliyetli ve verimli icra dengesi hedefleyen "en iyi gerçekleştirme" standardı altında yürütmelidirler. Fidüci sorumlulukları korumak için danışmanlar çıkar çatışmalarından kaçınmalı ve potansiyel çıkar çatışmalarını her zaman müşterilerine açıklamalıdır; müşterilerin çıkarları her zaman her şeyin üzerinde tutulmalıdır.

Danışman Kriterleri: Yatırım Danışmanları Yasası Kapsamında

Kimlerin danışman olarak nitelendirileceğini belirlerken Yatırım Danışmanları Yasası üç kriter kullanır: sunulan tavsiyenin türü, ücretlendirme yöntemi ve yatırım tavsiyesinin birincil mesleki işlev olup olmadığı ve gelirlerin çoğunu sağlayıp sağlamadığı. Ayrıca, reklam veya diğer yollarla kendilerini yatırım danışmanı olarak tanıtan kişiler de bu tanıma dahil olabilir.

Yasaya göre yalnızca menkul kıymetler hakkında tavsiye veya öneri verenler danışman sayılırken, tavsiyesi esas işinin bir parçası olmayanlar bu tanıma girmeyebilir. Bu nedenle bazı finansal planlamacılar ve muhasebeciler danışman sayılabilirken, diğerleri sayılmayabilir.

Genellikle en az $100 milyon değerinde varlık yöneten veya kayıtlı bir yatırım şirketine danışmanlık yapan danışmanların bu yasa kapsamında SEC'e kayıt yaptırmaları gerekir.

Finansal Danışman Kayıtları: Dodd-Frank Yasasının Etkisi

Finansal danışmanların kayıt süreci, yönettikleri varlıkların değeri ve kurumsal ya da bireysel müşterilere danışıp danışmadıklarına bağlıdır. 2010 reformlarından önce, en az $25 milyon varlık yöneten veya yatırım şirketlerine danışan danışmanlar SEC'e kayıt olurken, daha küçük tutarlar yönetenler eyalet otoritelerine kayıt yaptırıyordu.

2010 tarihli Dodd-Frank Wall Street Reform ve Tüketici Koruma Yasası bu eşikleri değiştirdi. Yeni federal kuralların öngördüğü eşiklerin altında kalan birçok danışman artık SEC yerine eyalet düzenleyicilerine kayıt olabiliyordu. Ancak Dodd-Frank, hedge fonlar ve özel sermaye fonları gibi özel fonlara danışmanlık yapanlar için kayıt gereklilikleri getirdi. Önceden, ciddi miktarda yatırımcı fonu yönetseler bile bu danışmanlar kayıt muafiyetine sahipti.

Sonuç

1940 Yatırım Danışmanları Yasası, müşterilerine karşı fidüci sorumluluğu olan finansal danışmanları düzenlemede hayati bir rol oynar. Şeffaflık, doğru tavsiye ve varlık değeri ile müşteri kapsamına göre kayıt zorunluluğu getirir. 1929 borsa çöküşünün ardından ortaya çıkan bu düzenleme, profesyonellik ve müşteri refahını güvence altına almak üzere evrilmiştir. Dodd-Frank Yasası ile yapılan reformlar kayıt gereksinimlerini değiştirip özel fon danışmanlarını da kapsayacak şekilde genişletmiştir. Genel olarak bu düzenlemeler, finansal danışmanların bütünlüğünü güçlendirerek güven ve sağlıklı finansal rehberliği teşvik etmiştir.