Aşırı Faiz Yasaları Nedir?
Aşırı faiz yasaları, kredi kartları, kişisel krediler ve maaş avansı kredileri gibi farklı kredi türlerinde uygulanabilecek faiz miktarını sınırlar. Çoğu eyalet, federal müdahaleye güvenmek yerine aşırı faiz yasalarını düzenleme ve uygulama yetkisine sahiptir. Aşırı faizle ilgili yasalar eyaletten eyalete farklılık gösterir; bu nedenle faiz oranları konumunuza göre büyük ölçüde değişebilir. Bazı bankalar, kurulu oldukları eyalette izin verilen en yüksek yasal faiz oranını uygulayarak, sizin ikamet ettiğiniz eyaletteki faiz oranlarını görmezden gelir. Bu uygulama, 1978'de ABD Yüksek Mahkemesi'nin bir kararıyla mümkün hale gelmiştir.
Temel Bilgiler
ABD'deki aşırı faiz yasaları, borçluları aşırı ücretlerden korumak için kredilerde uygulanabilecek faiz oranlarını düzenler. Her eyalet kendi aşırı faiz yasalarını ayrı ayrı belirleyerek borçluları korumak amacıyla maksimum faiz sınırları koyar.
Anayasadaki ticaret maddesi böyle finansal faaliyetleri kapsayabilirken, Kongre tarihsel olarak aşırı faiz düzenlemesini önceliklendirmemiştir. Ancak federal hükümet, aşırı faizin şiddet kullanılarak tahsil edilmesini ciddi bir suç olarak görür.
Aşırı Faiz Yasalarından Kaçınma Yolları
Kredi kartı şirketleri ve ulusal lisanslı bankalar dahil finansal kurumlar, aşırı faiz yasalarını aşmak için sıklıkla eyalette kuruluş yöntemini kullanır. Bu kurumlar, borçluların bulunduğu eyaletin aşırı faiz yasalarına uymak yerine, kuruluş yaptıkları eyaletteki faiz oranlarına göre faiz talep edebilir. Delaware ve South Dakota gibi daha esnek aşırı faiz düzenlemeleri olan eyaletler bu kredi verenler tarafından özellikle tercih edilir.
Özellikle Delaware, daha yüksek faiz uygulama özgürlüğü arayan birçok finansal kurumu kendine çeker. ABD içindeki tüketici kredi işlemlerinin neredeyse yarısı, operasyonel merkezleri başka yerde olsa bile Delaware'de tescil edilmiş şirketler tarafından yürütülür.
Aşırı Faiz Yasalarının Etkisini Yeniden Düşünmek: Yüksek Mahkeme Kararları ve Eyalet Stratejileri
ABD Yüksek Mahkemesi'nin emsal kararlarının ardından, aşırı faiz yasalarının etkinliği üzerine süregelen tartışmalar oldu. Marquette National Bank v. First of Omaha Corp. davasında Mahkeme, kredi şirketlerinin lehine karar vererek onların müşterilerinden, kendi eyaletlerinde uygulayabilecekleri faiz oranlarını, müşterinin bulunduğu eyalet dışında da uygulamalarına izin verdi.
Delaware'in Finans Merkezi Geliştirme Yasası finansal kurumların eyalete taşınma eğilimini daha da artırdı. Tüketici kredilerinde ücret ve faiz sınırlarını kaldırarak Delaware, aşırı faiz yasalarından kaçınmak isteyen bankalar için cazip bir merkez haline geldi. Bu avantajlı düzenlemeden yararlanmak için bankaların eyalette iştirak kurmaları veya belirli kuruluş şartlarını yerine getirmeleri yeterliydi. Sonuç olarak, bazı eyaletler aşırı faiz yasalarını değiştirerek yerel finansal kurumlara eyalet dışı kredi verenlerle benzer faiz oranları uygulama yetkisi verdi.
Sonuç
Aşırı faiz yasaları, kredi faiz oranlarını sınırlandırarak tüketicileri aşırı ücretlerden korur. Bu yasalar eyalet bazında düzenlendiğinden bölgeler arasında oran farkları oluşur. Finansal kurumlar, eyalette kuruluş yoluyla aşırı faiz kısıtlarını aşma yoluna gider. 1978'deki Yüksek Mahkeme kararı bu uygulamayı mümkün kılmış ve yasaların etkinliği üzerine tartışmaları sürdürmüştür. Delaware'in esnek düzenlemeleri kredi pazarında önemli bir pay çekmiş ve diğer eyaletleri de politikalarını gözden geçirmeye zorlamıştır. Genel olarak aşırı faiz yasaları finansal ekosistemde önemli bir tartışma konusu olmaya devam etmektedir.