Bireysel Transfer Kotalarının Etkileri
Balıkçılık sektöründe, Bireysel Transfer Kotası (BTK) belirli bir mal veya hizmetin üretimini sınırlamak için uygulanır. Bu kota, aşırı avlanma ve balık türlerinin sürdürülebilirliğinin korunmasıyla ilgili endişeleri ele almayı amaçlar. Bununla birlikte, eleştirmenler birçok BTK sahibinin haklarını başkalarına kiraladığını, böylece kotanın sağladığı değerden hiçbir emek harcamadan yararlandıklarını iddia ediyor.
Temel Bilgiler
Belirli bir mal veya hizmetin üretiminin yönetilmesinde, yetkili bir kurum sıklıkla bireylere veya firmalara Bireysel Transfer Kotası uygular. Bu kota üretilebilecek miktarı sınırlar. Bir kota sahibi izin verilen maksimum üretime ulaşamazsa, kullanılmamış kısmı başka bir tarafa devretme seçeneğine sahiptir.
Bireysel Transfer Kotası Uygulama Örnekleri
BTK'ların yaygın bir uygulaması, ülkeler arasındaki ithalat anlaşmaları nedeniyle iç buğday üretiminin düzenlenmesinde görülür. Hükümetler, buğday üretiminin toplamını sınırlamak için bireysel buğday çiftçilerine BTK uygulayabilir.
Ancak BTK'lar ağırlıklı olarak balıkçılık sektöründe kullanılır. Bu bağlamda BTK, türlere göre yıllık olarak avlanabilecek maksimum balık miktarını belirten bir izin niteliğindedir. Balıkçılara, balık stoklarının sürdürülebilirliğini sağlamak üzere tarihsel av miktarlarına göre kotalar tahsis edilir.
Bireysel Transfer Kotasıyla İlişkili Bilinen Sorunlar
Ne yazık ki bazı durumlarda bu izinlerin değeri gerçek balıkçılık faaliyetinin ötesine geçmiştir. Kuşaklar boyunca sektörde aktif olmamış balıkçılar kotaları doğrudan elde edemeyip mevcut sahiplerinden satın almak zorunda kalır. Bu durum, kota sahiplerinin fiyatları sürekli yükselterek avcılığın kârlılığını ortadan kaldırdığını iddia eden Kanadalı balıkçılar arasında şikâyetlere yol açmıştır.
Sivil toplum kuruluşu Ecotrust Canada, BTK'ların sonuçlarına dikkat çekerek bunların uzaktan mülkiyeti ve kotaların kiralanmasını teşvik ettiğini belirtiyor. İlk kota sahiplerinin çoğu, genellikle gemi sahipleri, kotayı elde ettikten sonra emekli olur veya aktif avcılığı bırakır. Bu 'koltuk balıkçıları' balıkçılıkla uğraşmak yerine kotaları üzerinden kiralama ücretleriyle gelir elde eder.
The Tyee'de yayımlanan bir köşe yazısına göre, 2015'te yassıbaş (halibut) için BTK'lar pound başına 7 ila 9 dolar arasında kiraya verilirken, karaya çıkan fiyat pound başına 8,25 ila 9,50 dolar aralığındaydı. Bu, kota sahiplerinin toplam değerin %85'inden fazlasını aldığını gösteriyor; geriye mürettebat ücretleri, gemi işletme ve denetim masraflarını karşılayacak çok az kar kalıyordu.
İzlanda ve Yeni Zelanda'da, en uzun süredir uygulanan BTK sistemlerinin hayata geçirilmesi ilginç bulgulara yol açtı. Araştırmacılar, bu ülkelerde kotaların kira ücretlerinin av değerinin yaklaşık %70'ini oluşturduğunu gözlemledi. Ayrıca denetimle ilişkili maliyetler küçük tekneleri balıkçılığı terk etmeye zorladı.
Kota Konsolidasyonu
BTK'lar alım-satım, yeniden tahsis, yeniden açık artırma veya süresiz tutma gibi çeşitli seçenekler sunar. Ancak bunun sonucunda ortaya çıkan Kota Konsolidasyonu ciddi eleştiriler aldı. Özellikle Yeni Zelanda'da sekiz şirketin kotaları devralarak balıkçılığın %80'ini kontrol ettiği tahmin ediliyor. Benzer şekilde, belirli bir Alaska yengeç avında dört şirket %77'yi domine ediyor ve ABD Körfezi kırmızı kopin kotasında pay sahiplerinin %7'si %60'ı kontrol ediyor. Bu tür konsolidasyon iş kayıpları, ücretlerin düşmesi ve sektöre yeni girenler için sınırlı fırsatlar gibi olumsuz sonuçlara yol açtı. Ancak eleştirilere rağmen, BTK'ların daha sürdürülebilir balıkçılıkların teşvik edilmesinde rol oynadığı kabul edilmelidir.
Sonuç
Bireysel Transfer Kotaları, aşırı avlanma ve balık türlerinin sürdürülebilirliğinin korunmasıyla ilgili endişeleri gidermek amacıyla balıkçılık sektöründe uygulanmıştır. BTK'lar balık stoklarının sürdürülebilirliğini sağlamada başarılı olsa da birçok eleştirmen kota konsolidasyonu, uzaktan mülkiyet ve kotaların kiralanmasıyla ilişkilendirilen olumsuz sonuçlara dikkat çekiyor. BTK'ların daha sürdürülebilir balıkçılığı teşvik etmedeki rolünü kabul etmek ve uygulama ile ilgili sorunları çözmeye devam etmek önemlidir.