On-the-Run Hazine Bonoları Nedir?
Hazine bonoları, belirli bir süre için ihraç edilen devlet tahvilleridir. En yeni ihraç edilen hazine bonolarına on-the-run Treasuries denir; daha önce ihraç edilenler ise off-the-run Treasuries olarak adlandırılır. Hükümet yeni bir hazine serisini satışa sunduğunda, önceki seriler off-the-run hâline gelir. Bu, onların hâlâ dolaşımda oldukları ancak artık en güncel ihraç olmadıkları anlamına gelir.
On-the-Run Hazine Bonoları Nasıl Çalışır?
Vadesi içinde en aktif işlem gören hazine senedi on-the-run bono veya tahvildir. Yüksek likiditeleri nedeniyle on-the-run ihraçları genellikle bir miktar prim taşır ve bu da off-the-run muadillerine kıyasla biraz daha düşük getiriyle sonuçlanır. Traderlar bu fiyat farkından arbitraj stratejileriyle faydalanır; on-the-run tahvilleri satar veya kısa pozisyon alırken off-the-run eşdeğerlerini satın alırlar.
Hazine bonoları federal hükümete olan borçlar olduklarından daha düşük riskli yatırım seçenekleri olarak görülür. Hükümet harcamaları için gelir sağlamak üzere çıkarılan en son oluşturulmuş ve satılmış hazine serisi on-the-run statüsü kazanır.
On-the-Run ve Off-the-Run Hazine Bonoları Arasındaki Farklar
On-the-run statüsünden off-the-run statüsüne geçiş, yeni bir hazine serisi satışa sunulduğunda gerçekleşir. Örneğin, bugün bir yıllık hazine notları ihraç edilirse, bunlar mevcut on-the-run hazine bonoları olur.
Takip eden her hazine notu ihracı, yeni on-the-run tahvillerini belirler ve önceki ihraçları off-the-run hâline getirir. Bu döngü her yeni seriyle devam eder; en son seri dışındaki herhangi bir grup, vadesine kadar off-the-run olarak kabul edilir.
On-the-run hazine bonoları o anda en aktif işlem görenler olduklarından, artan işlem hacmi nedeniyle başlangıçta daha yüksek fiyata ve daha düşük getiriye sahiptir. Bu artan likidite, on-the-run seçeneklerini off-the-run alternatiflere göre alıcılar için daha erişilebilir kılar ve genellikle uzun vadeli taahhütlerden ziyade hedge amaçlı yatırımların tercih edilmesine yol açar.
Uzun vadeli yatırımcılar, benzer getiri veya faiz oranları hedeflediklerinde prim ödenen on-the-run tahvilleri satın almamayı tercih edebilir. On-the-run ile off-the-run arasındaki fiyat farkı genellikle likidite primi olarak adlandırılır ve daha likit tahvillerin daha yüksek maliyetini yansıtır. Likidite öncelikleri olmayan yatırımcılar daha maliyet etkin alternatifler arayabilir.
On-the-Run Hazine Bonolarının Artıları ve Eksileri
On-the-run hazine bonoları, off-the-run muadillerine kıyasla daha az bulunur ve hazine piyasasının sınırlı bir bölümünü oluşturur; yeni ihraçlar küçük bir pay teşkil eder. Sonuç olarak on-the-run menkul kıymetler genellikle daha yüksek fiyatlara ve daha düşük getirilere sahiptir.
Bu on-the-run menkul kıymetler ikincil piyasada yoğun şekilde işlem gördükleri için yüksek likidite gösterir. Buna karşılık off-the-run hazine bonolarının likiditesi, sahiplikleri zaten yatırımcılar arasında olduğu için nispeten daha düşüktür. On-the-run tahviller likidite primi taşısa da, en yeni ihraçlara alternatif arayan yatırımcılar off-the-run tahvillerde daha avantajlı koşullar bulabilir.
Sonuç
Hazine bonoları, belirli vadeleri olan devlet tahvilleridir ve on-the-run ile off-the-run kategorilerini içerir. En son ihraç olan on-the-run tahviller, sınırlı bulunurluk ve artmış likidite nedeniyle daha yüksek fiyatlara ve daha düşük getirilerle işlem görür. Ancak bu likidite primi, maliyet etkinliği ön planda tutan yatırımcı tercihlerine her zaman uymayabilir. Off-the-run tahviller, daha az aktif işlem görmelerine rağmen en yeni ihraçlara alternatif arayanlar için daha uygun koşullar sunabilir.