De basis van arbitrage in edelmetalen

Handel in metalen houdt in dat men derivatenmarkten gebruikt om te speculeren op of zich te beschermen tegen prijsveranderingen van grondstoffen zoals goud en zilver. Omdat deze grondstoffen wereldwijd verhandeld worden, kunnen prijsverschillen optreden door diverse factoren. Arbitrage is een methode om van deze schijnbare prijsverschillen te profiteren en relatief laag risico winst te behalen.

Basisprincipes

Handel in edelmetalen, gezien als grondstoffen, omvat verschillende waardepapierklassen, waaronder spothandel, futures, opties, fondsen en exchange-traded funds (ETF's). Op de wereldmarkt bieden goud en zilver, twee veel verhandelde en populaire beleggingsgrondstoffen, talrijke handelsmogelijkheden met aanzienlijke liquiditeit.

Net als bij andere verhandelbare activa komen arbitragemogelijkheden veel voor in de handel in edelmetalen. Dit artikel licht de basis van arbitrage in edelmetalen toe en toont hoe beleggers en traders van arbitrage in deze sector kunnen profiteren.

Wat is arbitrage?

Arbitrage is een financiële strategie waarbij gebruikgemaakt wordt van prijsverschillen tussen het kopen en verkopen van een effect, zoals aandelen of futures. Dit prijsverschil, vaak de bid-ask spread genoemd, biedt een winstkans.

Zo bekijken we bijvoorbeeld de goudmarkt. Op de COMEX staat goud geprijsd op $1.825 per eenheid, terwijl een lokale beurs het aanbiedt voor $1.827. Een slimme belegger kan tegen een lagere prijs kopen en tegen een hogere prijs verkopen, wat winst oplevert. Verschillende vormen van arbitrage zijn onder meer:

Geografische arbitrage

Verschillen in vraag en aanbod tussen geografische markten kunnen leiden tot prijsdispariteiten. Bijvoorbeeld als goud $1.850 per ounce kost in New York en GBP 1.187 per ounce in Londen (equivalent aan $1.826,15 na conversie), en de verzendkosten $10 per ounce bedragen, kan een handelaar winst maken door in Londen te kopen en in New York te verkopen, met een opbrengst van $13,85 per ounce. Deze strategie brengt echter risico's met zich mee vanwege transittijd.

Cash-and-carry arbitrage

Deze aanpak houdt in dat men een lange positie in het fysieke actief aanhoudt (bijv. spotzilver) en een corresponderende korte positie in het gerelateerde futurescontract inneemt. Financiering is vereist voor de aankoop van het actief en er gelden opslagkosten. Als fysiek zilver bijvoorbeeld $750 kost, éénjaars zilverfutures op $825 handelen, en de totale kosten om de positie een jaar te dragen $800 bedragen, kan een handelaar hiervan profiteren als de futuresprijzen gunstig blijven.

Arbitrage over activaklassen heen

Edelmetalen worden ook verhandeld via gespecialiseerde fondsen en ETF's. Terwijl op NAV gebaseerde fondsen met einddagwaardering mogelijk geen arbitragemogelijkheden bieden, bieden realtime verhandelde goud-ETF's mogelijkheden voor arbitrage tussen ETF's en andere activa zoals fysiek goud of goudfutures.

Arbitrage met opties op edelmetalen

Optiecontracten, zoals goudopties, kunnen arbitragemogelijkheden opleveren. Bijvoorbeeld kan een synthetische calloptie, gecreëerd door een lange goudput en een lange goudfuture te combineren, worden uitgebuit tegenover een lange calloptie op goud.

Tijdsgebonden speculatieve arbitrage

Traders kunnen zich bezighouden met tijdsgebonden speculatieve handel in edelmetaalwaarden door posities in te nemen en deze na een vooraf bepaalde periode af te wikkelen op basis van technische indicatoren of patronen. Deze aanpak wijkt af van simultaan kopen en verkopen maar streeft nog steeds arbitragewinst na.

Verkenning van arbitrage in edelmetalen

Goud, platina, palladium en zilver zijn de belangrijkste spelers in de handel in edelmetalen. Diverse deelnemers, van mijnbouwbedrijven tot individuele handelaren, vormen het marktlandschap, waaronder bullion houses, banken, hedgefondsen, proprietary trading firms, market makers en commodity trading advisors (CTA's).

De oorsprong van arbitrage in de handel in edelmetalen is multifactorieel en geworteld in meerdere factoren en mechanismen. Deze kansen ontstaan door schommelingen in vraag en aanbod, handelsdynamiek, waarderingen van aan dezelfde onderliggende asset gelinkte instrumenten, geografische variaties in marktomstandigheden en complexe variabelen op micro- en macro-economisch niveau.

• Vraag- en aanboddynamiek:

Vroeger diende goud als anker voor de monetaire reserves van veel landen. Hoewel de gouden standaard is afgenomen, kunnen economische verschuivingen, zoals inflatie, grote vraagpieken naar goud veroorzaken, dat als een veilige haven wordt gezien. Bijvoorbeeld wanneer instellingen zoals de Reserve Bank of India grootschalige goudaankopen signaleren, stijgen lokale goudprijzen en grijpen actieve handelaren deze ontwikkelingen aan.

• Tijd voor prijsdoorvoer:

Effecten in verschillende klassen die aan dezelfde onderliggende asset gekoppeld zijn, bewegen doorgaans mee. Een verschuiving in de prijs van fysiek goud in de spotmarkt werkt bijvoorbeeld uiteindelijk door naar goudfutures, goudopties, goud-ETF's en goudfondsen. Marktdeelnemers reageren mogelijk niet onmiddellijk op deze prijsveranderingen, wat tijdsvertragingen veroorzaakt. Scherpe handelaren benutten deze gaps, wat arbitragemogelijkheden creëert.

• Tijdsgebonden speculatie:

Technische traders doen vaak aan daytrading in edelmetalen met behulp van tijdsgebonden indicatoren. Zij identificeren en volgen technische trends, nemen long- of shortposities in en liquideren deze op basis van vooraf bepaalde criteria. Algoritmische speculatieve activiteiten creëren vraag- en aanbodonevenwichten die oplettende marktdeelnemers benutten voor arbitrage of andere handelsmanoeuvres.

• Hedging en cross-markt arbitrage:

Bullionbanken gebruiken strategieën zoals het aanhouden van lange posities in de spotmarkt terwijl ze gelijktijdig identieke investeringen in de futuresmarkt shorten. Deze acties kunnen ongelijke reacties in beide markten veroorzaken vanwege verschillen in ordergrootte. Spotprijzen stijgen terwijl futuresprijzen dalen, en deelnemers reageren verschillend op timing, wat prijsverschillen creëert die geschikt zijn voor arbitrage.

• Marktinvloeddynamiek:

In de altijd actieve wereld van grondstoffenhandel zijn markten 24/7 in beweging, met een continue stroom deelnemers verspreid over verschillende geografische regio's. Handel en arbitrage vloeien van de ene markt naar de andere gedurende de dag en creëren een cyclische invloed. Naarmate markten verschuiven, volgen handelsactiviteiten, waarbij de ene markt de volgende aanjaagt. Dit houdt arbitragemogelijkheden in stand, versterkt door schommelende wisselkoersen.

Handige inzichten voor traders

Het navigeren door het handelslandschap vereist begrip van verschillende opties, marktpraktijken en aandachtspunten.

• Commitment of Traders-rapport (COT):

In de VS publiceert de Commodity Futures Trading Commission (CFTC) wekelijks het COT-rapport, dat de gezamenlijke posities van futuresmarktdeelnemers weergeeft. Het bestaat uit drie segmenten: commerciële traders (meestal hedgers), niet-commerciële traders (meestal grote speculanten) en niet-rapporterende traders (meestal kleine speculanten). Traders gebruiken dit rapport vaak als beslissingsinstrument, waarbij ze vaak tegen niet-rapporterende traders ingaan en zich aligneren met niet-commerciële traders. De betrouwbaarheid van het rapport kan echter ter discussie staan doordat grote deelnemers hun netto-exposures tussen markten verplaatsen.

• Open-end ETF's:

Sommige fondsen, zoals GLD, zijn open-end en bieden aantrekkelijke arbitragemogelijkheden. Authorized participants spelen een sleutelrol door fysiek goud te kopen of te verkopen als reactie op de vraag naar of het aanbod van ETF-eenheden. Dit proces houdt de prijzen binnen een nauwe band, wat arbitrage tussen fysiek goud en ETF-eenheden mogelijk maakt.

• Closed-end ETF's:

Closed-end fondsen, zoals PHYS, hebben een beperkt aantal eenheden zonder de optie nieuwe eenheden te creëren. Hoewel uitstromen mogelijk zijn, accepteren ze geen instromen, wat vaak leidt tot hoge premies bij handel in bestaande eenheden. Arbitragepotentieel is voornamelijk voordelig voor verkopers; kopers moeten rekenen op organische waardestijging die de betaalde premie overstijgt.

• Assetallocatie:

Niet alle fondsen alloceren 100% van het geïnvesteerde kapitaal aan het opgegeven actief. Bijvoorbeeld de PSLV ETN investeert 99% in fysiek zilver en houdt 1% in contanten. Dit betekent dat investeren van $1.000 in PSLV effectief $990 aan zilver en $10 aan contanten vertegenwoordigt. Gezien de kleine winstmarges bij arbitragehandel en de transactiekosten is grondige kennis van de betrokken activa essentieel.

• Conversie-opties:

Sommige fondsen, zoals Sprott Physical Silver Trust Units (PSLV), bieden de mogelijkheid om te converteren naar fysiek bullion. Kopers moeten voorzichtig zijn bij het verwerven van activa tegen een premie, tenzij ze intrinsieke prijsstijging verwachten.

• Arbitragemogelijkheden verkennen:

Traders kunnen arbitrage verkennen door verschillende exchange-traded producten te analyseren. Platina-ETF's en -ETN's, zoals PLTM, PPLT en PGM, kunnen prijsverschillen vertonen ten opzichte van hun netto-inventariswaarde. Traders kunnen kansen zoeken door die met een lagere prijs-tot-NAV-ratio te kopen en die met een hogere marktprijs-tot-NAV-ratio te verkopen.

Er zijn diverse ETF's en ETN's beschikbaar voor edelmetalen zoals goud en zilver, evenals een reeks niet-edelmetalen, wat een rijk terrein biedt voor potentiële arbitrage.

Conclusie

Arbitrage in edelmetalen brengt aanzienlijke uitdagingen met zich mee, gekenmerkt door verhoogde risico's en complexiteit. Het uitvoeren van een kooporder zonder corresponderende verkooporder kan een handelaar blootstellen. Opereren over verschillende waardepapierklassen en meerdere beurzen introduceert operationele hindernissen. Transactiekosten, valutakoersen en inschrijvingskosten vreten mogelijke winsten op. Gezien de unieke dynamiek van de edelmetalenmarkten zijn zorgvuldige due diligence en voorzichtigheid vereisten voordat men in dit speelveld stapt.