Wat is forfaitering?

Exporteurs kunnen direct contant geld verkrijgen via forfaitering, een financieringsvorm waarbij zij hun vorderingen tegen een korting aan een derde partij verkopen. De forfaiter, vaak een bank, garandeert het betaalbedrag. Forfaitering biedt ook bescherming tegen kredietrisico, transferrisico en risico's gerelateerd aan valuta- of rentewijzigingen. De vorderingen worden omgezet in een schuldbewijs, zoals een onvoorwaardelijke wisselbrief of promesse, die verhandeld kan worden op een secundaire markt. Deze schuldbewijzen komen gewoonlijk binnen één tot drie jaar na de verkoopdatum tot rijping.

Basisprincipes

In exportfinanciering verschijnt forfaitering als een dynamisch instrument voor exporteurs die op zoek zijn naar snelle liquiditeit. Dit financiële mechanisme stelt exporteurs in staat om openstaande vorderingen van importeurs snel om te zetten in contanten tegen een korting via een intermediair. Cruciaal is dat deze regeling exporteurs vrijwaart van aansprakelijkheden die samenhangen met mogelijke wanbetalingen door importeurs.

Centraal in dit proces staat de "Forfaiter", een onmisbare partij die de vorderingen overneemt. Vervolgens voldoet de importeur zijn financiële verplichtingen door het verschuldigde bedrag rechtstreeks aan de Forfaiter te betalen. Meestal neemt de Forfaiter de vorm aan van een gespecialiseerde financiële instelling, vaak een bank of een gespecialiseerd exportfinancieringsbedrijf, die vertrouwd is met de complexiteit van dit economische speelveld.

Hoe werkt forfaitering?

Forfaitering als financieel instrument versnelt de kasstroom van exporteurs doordat een forfaiter de vorderingen overkoopt. Typisch biedt de bank van de importeur een garantie voor de transactie, waarmee de betalingszekerheid wordt versterkt.

Dit aankoopproces reduceert effectief het kredietrisico dat gepaard gaat met verkopen op krediet aan importeurs en vormt een haalbare oplossing voor importeurs die niet in staat zijn vooraf te betalen. Belangrijk is dat de vorderingen van de importeur worden omgezet in verhandelbare schuldbewijzen, vaak als juridisch afdwingbare onvoorwaardelijke wisselbrieven of promesses. Deze transformatie biedt zekerheid voor de forfaiter of voor elke volgende koper van de schuld.

Deze schuldbewijzen kennen uiteenlopende looptijden, variërend van zo kort als één maand tot soms wel een decennium. De meerderheid valt echter binnen het één- tot driejarig bereik na de aanvang van de verkoop.

Voordelen en nadelen van forfaitering

Voordelen

Forfaitering levert een reeks voordelen. Ten eerste elimineert het de betalingsonzekerheid voor exporteurs. Bovendien beschermt het tegen krediet-, transfer-, wisselkoers- en renterisico's. Dit proces vereenvoudigt transacties door kredietverkopen om te zetten in directe contante transacties, versterkt de cashflow van verkopers en voorkomt incassokosten. Opmerkelijk is dat het de vorderingen van de balans van een exporteur kan verwijderen.

Forfaitering biedt flexibiliteit, waardoor forfaiters oplossingen kunnen afstemmen op uiteenlopende behoeften van exporteurs in internationale transacties. Het kan zelfs dienen als alternatief voor krediet of verzekeringsdekking bij verkooptransacties. Dit financiële instrument is onmisbaar in gevallen waarin landen, of specifieke banken binnen landen, geen toegang hebben tot exportkredietagentschappen (ECAs), en het faciliteert handel in politiek risicovolle omgevingen.

Nadelen

Ondanks de voordelen kan forfaitering duurder zijn dan financiering via commerciële kredietverstrekkers, waardoor de exportkosten stijgen en dit mogelijk wordt doorberekend aan importeurs via reguliere prijzen. Daarnaast komen alleen transacties boven $100.000 met langere looptijden in aanmerking voor forfaitering; het is niet toepasbaar op uitgestelde betalingen.

Bepaalde verschillen doen zich voor in de behandeling van ontwikkelingslanden versus ontwikkelde landen. Expliciet accepteert forfaitering slechts selecte valuta met internationale liquiditeit. Tenslotte heeft het ontbreken van een wereldwijde kredietinstantie die garanties kan bieden impact op langlopende forfaiteringstransacties.

Voorbeeld van forfaitering

The Black Sea Trade & Development Bank (BSTDB) past forfaitering toe binnen zijn reeks gespecialiseerde financiële producten, naast underwriting, afdekkingsinstrumenten, financiële leasing en discounting. Opgericht om ontwikkelingsprojecten te financieren, vertegenwoordigt BSTDB een consortium van 11 stichtende landen: Albanië, Armenië, Azerbeidzjan, Bulgarije, Georgië, Griekenland, Moldavië, Roemenië, Rusland, Turkije en Oekraïne.

Het operationele kader van BSTDB benadrukt het belang van de verbintenissen van importerende partijen, die worden onderbouwd door geaccepteerde wisselbrieven of promesses, en vervolgens worden gedekt door bankaval of garanties. Opmerkelijk is dat BSTDB aanvragen voor forfaitering accepteert vanaf een minimumdrempel van €5 miljoen, met terugbetalingstermijnen van één tot vijf jaar. Daarnaast kan de bank aanvullende vergoedingen opleggen, zoals optie-, commitment-, beëindigings- of discounttarieven.

Conclusie

Forfaitering stelt exporteurs in staat snel contanten te verkrijgen door vorderingen met korting aan forfaiters, vaak banken, te verkopen. Het biedt bescherming tegen krediet- en valutarisico's, vereenvoudigt transacties en verwijdert verplichtingen. Vorderingen worden omgezet in verhandelbare schuldbewijzen met variabele looptijden.