ABD Yüksek Getirili Tahvil Piyasasının Tarihi
Temel Bilgiler
Yüksek getirili kurumsal tahviller, yaygın olarak junk bond (çöp tahvil) olarak adlandırılır ve kurumsal tahvil ortamının uzun süredir bir parçasıdır, çeşitli diğer tahvil kategorileriyle birlikte var olmuştur. Ancak bazı piyasa katılımcıları, junk bondların yükselişini, onların önemli ölçüde genişlediği dönemin 1970'ler ve 1980'lerin dinamik on yıllarıyla ilişkilendirir.
Yatırım sınıfı muadilleri gibi, junk bondlar da işletmeler veya şirketler tarafından ihraç edilen borç senetlerini temsil eder. Bu belgeler geri ödenecek ana para miktarını, vade tarihini, faiz oranını veya kuponu belirtir.
Yatırım sınıfı ile yüksek getirili kurumsal tahviller arasındaki temel fark, ihraççının kredi güvenilirliğiyle ilgilidir. Kötü kredi notlarına sahip kuruluşların genellikle sınırlı finansman alternatifleri olur; bu da onları, daha iyi kredi durumuna sahip ihraççılara kıyasla çok daha yüksek getiri sunan tahviller ihraç etmeye itmektedir. Bununla birlikte, bu artan getiri daha yüksek yatırım riski anlamına gelir. Bazı durumlarda yatırımcılar, gayri resmi olarak "junk" olarak adlandırılan, yani spekülatif nitelikteki varlıkları ellerinde bulundurabilirler.
Yüksek Getirili Tahvillerin Yükselişi
1970'ler ve 1980'lerde yüksek getirili kurumsal tahvillerdeki artış, ağırlıklı olarak "düşmüş melekler" olarak bilinen şirketler tarafından tetiklendi. Bu firmalar daha önce yatırım sınıfı tahviller ihraç etmiş, ancak kredi kaliteleri önemli ölçüde kötüleşmiş ve genellikle yatırım sınıfının en düşük seviyesi olan BBB- notuna gerilemişlerdi.
Özellikle 1980'lerde, bu yeniden sınıflandırılan "junk bond"lar, kaldıraçlı satın almaları (LBOs) kolaylaştırmak ve birleşmeler yoluyla kurumsal finansman sağlamak amacıyla yeni bir çekicilik kazandı ve bu durum onların ilk hızlı genişlemesini ateşledi.
Bu eğilim hızla ivme kazandı ve kısa sürede geniş bir ihraççı ve yatırımcı yelpazesinin spekülatif dereceli tahvil pazarını bir finansman seçeneği olarak keşfetmesi yaygınlaştı. Bu dönüşüm, piyasanın banka kredilerini refinanse etme ve eski tahvil yükümlülüklerinin amortizasyonu gibi borç-finansman stratejilerinde bir mekanizma haline gelmesine yol açtı.
Önemli Tarihsel Kriz Olayları
Tarih boyunca yüksek getirili tahvil piyasası çeşitli kriz dönemleri yaşadı. Üç önemli örnek kritik dönüm noktaları olarak öne çıkar:
Tasarruf ve Kredi (S&L) Krizi, 1980'ler
1980'lerde yüksek getirili tahvil piyasası, birçok "Savings & Loan" (S&L) kuruluşunu kapsayan büyük bir skandal nedeniyle ciddi bir darbe aldı. S&L'lerin junk bondlara yapılan yatırımlar da dahil olmak üzere riskli yatırım uygulamaları, tahvil ihracını ve performansını 1990'lara kadar etkiledi.
Dot-Com Balonu, 2000–2002
Dot-com çöküşünde yok olan birçok şirket junk bondları bir finansman aracı olarak kullanmış olsa da, piyasanın düşüşü esasen internetin ortaya çıkışıyla beslenen "büyük fikirlere" duyulan hayranlıktan kaynaklandı; sağlam iş planlarından değil. Sonuç olarak, yüksek getirili tahvil piyasası hızla toparlandı.
Subprime Konut Kredisi Çöküşü, 2008
Subprime konut piyasası krizinde ve ardından gelen çöküşte rol oynayan toksik varlıkların önemli bir kısmı kurumsal yüksek getirili tahvillerle bağlantılıydı. Bu tahvillerin başlangıçta genellikle yatırım sınıfıyla ilişkilendirilen AAA gibi üst düzey bir derecelendirme aldığı ve doğrudan "junk" olarak pazarlanmadığına dikkat edilmelidir.
Yüksek Getirili Tahvil Piyasasının Dayanıklılığı ve Önemi
Bu zorluklara ve 2000'lerin başından bu yana kaydettiği güçlü genişlemeye rağmen, genellikle "junk bond" pazarı olarak anılan yüksek getirili tahvil piyasası, şirketler ve yatırımcılar için değerli bir finansman kaynağı olmaya devam ediyor. Yüksek getirili tahviller, toplam değerin %15'inden fazlasını temsil ederek daha geniş ABD kurumsal tahvil piyasasının hayati bir segmentini oluşturuyor.
Sonuç
Yüksek getirili tahvil piyasası, yani junk bondlar, Tasarruf ve Kredi Krizi, Dot-Com Balonu ve Subprime Konut Kredisi Çöküşü gibi önemli zorluklara rağmen sağlam bir tarihe ve dayanıklılığa sahiptir. Bugün hala ABD kurumsal tahvil piyasasının önemli bir parçası olarak şirketler ve yatırımcılar için temel finansman seçenekleri sunmaya devam etmekte, kalıcı önemini vurgulamaktadır.