Kredi Derecelendirme Kuruluşlarının Geçmişini Ortaya Çıkarmak
Kredi notları, hem bireysel hem de kurumsal yatırımcıların tahvil ihraççılarının ve borç enstrümanı sağlayıcılarının yükümlülüklerini yerine getirme yeteneklerini değerlendirmelerine yardımcı olan değerli araçlardır. Kredi derecelendirme kuruluşları (KDK'lar), objektif harf notları vererek ve bu menkul kıymetleri ihraç eden şirketler ile ülkeler hakkında bağımsız analizler sunarak bu süreçte önemli bir rol oynar. Şimdi, bu notların ve kuruluşların ABD'deki tarihine ve yatırımcılara küresel ölçekte nasıl yardımcı olmaya başladıklarına bakalım.
Temeller
Kredi derecelendirme kuruluşları, yatırımcılara tahvil ve borç ihraççılarının kapasitesi hakkında kritik bilgiler sunar. Ayrıca ülkelerin devlet borçlarına ilişkin değerli bilgiler sağlarlar. Sektör, Moody's, Standard & Poor's ve Fitch olmak üzere üç büyük kuruluş tarafından yoğunlaşmıştır. 2006 tarihli Credit Rating Agency Reform Act gibi düzenlemeler, iç süreçler, kayıt tutma ve iş uygulamalarını denetler. Finansal kriz ve Büyük Durgunluk sırasında bu kuruluşların rolü nedeniyle yoğun incelemeye ve düzenleyici baskıya maruz kaldılar.
Kredi Notlarını Çözümlemek: Devlet ve Borç Değerlendirmeleri
Devlet kredi notları, bir ülkenin kredi değerliliğini; ekonomik şartlar, yabancı yatırımlar, siyasi istikrar ve daha fazlasını dikkate alarak ölçer. Kurumsal yatırımcılar bu notlara yatırım fırsatlarını değerlendirmek için güvenir. Benzer şekilde, şirketler ve belirli menkul kıymetler için de kredi notları verilir; kısa ve uzun vadeli yükümlülükler analiz edilir. Bu değerlendirmeler, yatırımcılara çeşitli yatırım seçenekleri hakkında bilinçli kararlar almalarında yardımcı olur.
Kredi Derecelendirmede Baskın Oyuncular
Kredi derecelendirme sektöründe Moody's, Standard & Poor's ve Fitch adlı üç büyük kuruluş piyasa üzerinde önemli bir hakimiyete sahiptir. Bu kuruluşların temel görevi, borç türleriyle ilişkili riskler hakkında borç alanlara ve borç verenlere güvenilir ve doğru bilgiler sunarak piyasada güven tesis etmektir.
Fitch: Önde Gelen Bir Kredi Derecelendirme Kuruluşu
Küresel üç büyük kredi derecelendirme kuruluşundan biri olan Fitch, New York ve Londra'da faaliyet göstermektedir. Şirket borçlarını ve bunların faiz oranı değişimleri gibi etkenlere karşı duyarlılığını değerlendirir. Ayrıca ülkeler, finansal durumlarını, siyasi istikrarlarını ve ekonomik koşullarını değerlendirmek için Fitch ve diğer kuruluşlardan not talep ederler.
Fitch'in yatırım yapılabilir notları AAA'dan BBB'ye kadar uzanır ve borç temerrütü riskinin çok düşükten düşük düzeye kadar olduğunu gösterir. Yatırım yapılabilir olmayan notlar ise BB'den D'ye kadar olup, D bir borçlunun temerrüde düştüğünü gösterir.
Fitch'in Yolculuğu: Öncü Yayınlardan Küresel Derecelendirme Kuruluşuna
John Knowles Fitch tarafından 1913'te kurulan Fitch Publishing Company, yatırım sektörü için "The Fitch Stock and Bond Manual" ve "The Fitch Bond Book" aracılığıyla önemli finansal istatistikler sundu.
1923'te Fitch, daha sonra sektör standardı haline gelen AAA'dan D'ye kadar uzanan öncü notlama sistemini tanıttı.
1990'ların sonlarında Fitch, kapsamlı bir küresel derecelendirme kuruluşu olma yolunda adımlar attı. Fransız holding şirketi Fimalac'ın bir yan kuruluşu olan Londra merkezli IBCA ile birleşti. Ayrıca rakipleri Thomson BankWatch ve Duff & Phelps Credit Ratings'i satın aldı.
2005'ten itibaren Fitch, işletme risk yönetimi, veri hizmetleri ve finans sektörü eğitiminde uzmanlaşmış yan kuruluşlar kurarak faaliyetlerini genişletti. Bu genişleme, Kanada merkezli Algorithmics'in satın alınmasıyla başlayıp Fitch Solutions ve Fitch Training (şimdi Fitch Learning) kuruluşlarına yol açtı.
Moody's Dünyası: Borç Notlarını Değerlendirmek
Moody's Investors Service, ülke ve şirket borçları için harf notları atarken benzersiz bir yaklaşım kullanır. Yatırım yapılabilir notlar en yüksek not olan Aaa'dan Baa3'e kadar uzanır ve kısa vadeli borcun geri ödenebilme kabiliyetini gösterir. Spekülatif notlar, yüksek getirili veya 'junk' olarak bilinen, yatırım yapılabilir notların altındadır ve Ba1'den C'ye kadar uzanır; harf notu düştükçe geri ödeme olasılığı azalır.
Moody's Investors Service: Zaman İçinde Bir Yolculuk
1900'de John Moody and Company, çeşitli sektörlerden hisse senetleri ve tahviller hakkında önemli istatistikler ve genel veriler sunan "Moody's Manual"ı yayınladı. El kitapçığı 1907'deki borsa çöküşüne kadar ulusal bir yayın haline geldi. 1909'da Moody, menkul kıymetlerin değeri üzerine analitik bilgiler sunan "Moody's Analyses of Railroad Investments" ile faaliyetlerini genişletti. Bu, 1914'te Moody's Investors Service'in kurulmasının temelini attı ve birçok devlet tahvil piyasası için notlar sunuldu. Takip eden on yıl içinde Moody's hizmetlerini önemli ölçüde genişletti. 1970'lerde ticari kâğıt ve banka mevduatlarını derecelendirmeye başladı ve günümüzde önde gelen derecelendirme kuruluşlarından biri haline geldi.
Standard & Poor's: Borç Notlarını Tanımlamak
Standard & Poor's (S&P) kurumsal ve devlet borçlarını değerlendirmek için 17 farklı not kullanır. AAA'dan BBB-'ye kadar olan notlar yatırım yapılabilir kategoriye girer ve borcun geri ödenme kapasitesinin güçlü olduğunu gösterir. BB+'dan D'ye kadar olan notlar spekülatif olarak etiketlenir ve temerrüt riskinin daha yüksek olduğunu gösterir; D en düşük nottur.
Standard & Poor's'ın Evrimi
1860'da Henry Varnum Poor, "History of Railroads and Canals in the United States" adlı eserini yayımlayarak gelecekteki menkul kıymet analizlerinin temelini attı. Standard Statistics 1906'da kuruldu ve kurumsal, devlet ve belediye tahvilleri için notlar yayımladı. 1941'de Poor's Publishing ile birleşerek Standard and Poor's Corporation adını aldı. 1966'da The McGraw-Hill Companies, Standard and Poor's'ı satın aldı. Bugün S&P 500 endeksi ile tanınır; bu endeks yatırımcılar için önemli bir araç ve ABD ekonomisinin bir göstergesidir.
Ulusal Olarak Tanınan İstatistiksel Derecelendirme Organizasyonlarının (NRSRO) Evrimi
1970'lerde kredi derecelendirme sektörü önemli değişikliklerden geçti. Derecelendirme kuruluşları, ihraççılar ve yatırımcılar için objektif kredi notlarının değerini fark etti. İstatistiksel ve analitik hizmetler için maliyetleri karşılamak ve talebi karşılamak üzere kuruluşlar notlar için ücret almaya başladı.
1975'te, SEC tarafından belirlenen sermaye ve likidite gereksinimlerini hafifletmek amacıyla ulusal olarak tanınan istatistiksel derecelendirme organizasyonları (NRSRO'lar) kuruldu. Finansal kurumlar, düzenleyici denetimin artmasıyla desteklenen olumlu NRSRO notlarına sahip menkul kıymetlere yatırım yaparak sermaye gereksinimlerini karşılayabildi. Bu durum, sektörün büyümesine ve genişlemesine yol açtı.
Kredi Derecelendirme Kuruluşları: Düzenleme ve Yasalar
Büyük KDK'lar için düzenlemeler ve mevzuatlar uluslararası ölçekte işler. 2006 tarihli Credit Rating Agency Reform Act, SEC'ye iç süreçleri, kayıt tutmayı ve belirli iş uygulamalarını düzenleme yetkisi verdi. 2010 tarihli Dodd-Frank Yasası ise SEC'in yetkilerini genişleterek kredi derecelendirme metodolojilerinin açıklanmasını zorunlu kıldı.
AB'de KDK düzenlemesi için tek bir ajans yoktur; 2006 tarihli Sermaye Gereksinimleri Yönergesi gibi çeşitli direktiflere dayanılır. Avrupa Menkul Kıymetler ve Piyasalar Otoritesi (ESMA) çoğu direktif ve düzenlemeyi denetler.
Kredi Derecelendirme Kuruluşları ve Finansal Kriz
2007-2009 finansal krizi ve Büyük Durgunluk, kredi derecelendirme kuruluşlarını yoğun inceleme ve düzenlemeye tabi tuttu. Bu kuruluşların konut temelli menkul kıymetlere (MBS) aşırı olumlu not vermeleri kötü yatırımlara yol açmakla suçlandı ve konut kredisi piyasasının çöküşüne katkıda bulundu. Eleştirmenler, KDK'ların doğruluktan çok kar ve pazar payını önceliklendirdiğini iddia etti.
Ayrıca, kuruluşların Avrupa devlet borcu notlarını ele alış biçimleri de özellikle Yunanistan ve Portekiz gibi ülkelerin notlarını düşürmesinin ardından sorgulandı. Bazıları düzenleyici kuralların sektörde bir oligarşi yarattığını ve daha küçük kuruluşların önünü kestiğini savunuyor.
AB'de yeni düzenlemeler, yatırımcı zararına yol açan hatalı veya ihmalkâr notlar için KDK'ları sorumlu tutuyor.
Sonuç
Yatırımcılar, sağlam analitik yöntemlere dayanan objektif ve doğru bilgiler sağladıkları için kredi derecelendirme kuruluşlarına güvenir. Bu kuruluşlar, şeffaflık ve güvenilirliği sağlamak amacıyla yöneten kurumlar tarafından belirlenen raporlama prosedürlerine uyarlar.
Birden çok kredi derecelendirme kuruluşundan gelen analizler ve değerlendirmeler, yatırımcılara farklı yatırım ortamlarındaki riskleri ve fırsatları değerlendirme konusunda değerli içgörüler sunar. Bu bilgilerle donanmış yatırımcılar, ülkeler, sektörler ve menkul kıymetler hakkında bilinçli kararlar alabilirler.