Yüksek Getirili Tahvillerin Güvenliğini Değerlendirmek

Yüksek getirili tahviller, uzun vadeli getiri, iflas durumunda koruma ve portföy çeşitlendirmesi için iyi bir yatırım seçeneğidir. Ancak, yüksek getirili tahvillerin itibarı "Junk Bond King" Michael Milken'in çöküşüyle lekelenmiştir. Yüksek getirili tahvillerin temerrüt ve oynaklık riski, yatırım derecesindeki tahvillere göre daha yüksektir. Ayrıca hisse senetlerine göre daha fazla faiz oranı riski taşırlar. Yüksek riskli borç kategorisinde, gelişmekte olan piyasa borçlanmaları ve dönüştürülebilir tahviller, yüksek getirili tahvillere başlıca alternatiflerdir. Ortalama yatırımcı için yüksek getirili yatırım fonları ve ETF'ler junk bond'lara yatırım yapmanın en iyi yollarıdır.

Temel Bilgiler

Kırılgan yatırımlar olarak sınıflandırılmalarına rağmen, genellikle çöp tahvil olarak adlandırılan yüksek getirili tahviller, onlara atfedilen sürekli olumsuz imajı hak etmeyebilir. Gerçekte, bu yüksek riskli tahvilleri bir portföye dahil etmek, çeşitlendirme ve varlık dağılımı perspektifinden bakıldığında genel portföy riskini etkin şekilde azaltabilir.

Yüksek getirili tahvillerin doğası, taşıdıkları riskler ve yatırım stratejilerine dahil edilme gerekçesini detaylıca incelemek önemlidir. Yatırımcılar, yüksek getirili tahvillere bireysel ihraçlar, yüksek getirili yatırım fonları ve çöp tahvillere odaklanan borsa yatırım fonları (ETF'ler) aracılığıyla erişebilirler.

Yüksek Getirili Tahviller: Risk ve Getiriyi Çözümlemek

Yüksek getirili tahvil, genel olarak Moody's tarafından Ba veya daha düşük, ya da Standard & Poor's'a göre BB veya daha düşük bir kredi derecesine sahip borç yükümlülüğü olarak tanımlanır. Genellikle halk arasında çöp tahvil veya "yatırım derecesinin altında" olarak adlandırılan bu tahviller, ihraç eden şirketin mali açıdan daha kırılgan olduğunu gösterir. Daha düşük derecelendirme, yatırım derecesindeki tahvilleri ihraç edenlere kıyasla faiz ödemelerini kaçırma veya temerrüde düşme olasılığının daha yüksek olduğunu işaret eder.

Sub-invesment-grade sınıflandırmasının bir şirketin kötü yönetildiğini veya sahtekârlık yaptığını mutlaka göstermediğini belirtmek önemlidir. Yerleşik şirketler bile tek bir zararlı yıl veya beklenmedik olaylar nedeniyle finansal zorluklarla karşılaşabilir. Hatta S&P 500 içindeki önde gelen şirketlerin tahvilleri de "junk" statüsüne düşürülmüştür; buna örnek olarak Moody's'in 2019'da Ford'un borcunu düşürmesi verilebilir.

Öte yandan, yeni kurulmuş veya yeni halka açılmış bir şirketin çıkardığı tahviller, kapsamlı bir finansal geçmişin olmaması nedeniyle daha düşük derecelere sahip olabilir. Nedeni her ne olursa olsun, daha az krediye layık görülmek bu şirketler için daha yüksek borçlanma maliyeti anlamına gelir. Faiz ödemeleri yükselir; bu, düşük kredi puanlı bireylerin kredi kartlarında daha yüksek yıllık faiz oranlarıyla karşılaşmasına benzer. Bu risk, bu tahvilleri yüksek getirili olarak sınıflandırır ve ek risk için daha yüksek faiz oranlarıyla telafi sağlar.

Yüksek Getirili Tahvillerin Avantajları

Artmış Getiri

Yüksek faiz oranları nedeniyle yüksek getirili yatırımlar, yatırım derecesindeki tahvillere kıyasla tutarlı olarak daha yüksek getiri sağlar. Uzun vadede, yüksek getirili tahviller vadeli mevduatlar (CD) ve devlet tahvillerinin getirisini geride bırakır. Sabit getirili bir portföy içinde daha yüksek getiri arayanlar için bu, yüksek getirili tahvillerin temel avantajıdır: gelir üretmek.

İflas Koruması

Bir şirketin iflas etmesi durumunda, borç menkul kıymetleri hisse yatırımlarına kıyasla önemli bir avantaja sahiptir. Tahvil sahipleri tasfiye sürecinde ilk önceliğe sahiptir; ardından imtiyazlı hisse sahipleri ve en son adi hisse sahipleri gelir. Bu ek koruma katmanı, temerrütlerin etkisini azaltarak büyük kayıplara karşı değerli bir kalkan sağlar.

Çeşitlendirme

Yüksek getirili tahvillerin performansı, hem yatırım derecesindeki tahvillerin hem de hisse senetlerinin performansından farklılık gösterir. Yatırım derecesindeki tahvillerin üzerindeki getirileriyle, özellikle daha düşük kredi kalitesi seviyelerinde, faiz oranı dalgalanmalarına karşı daha az hassastırlar. Ekonominin gücüne dayanan hisselere benzer şekilde hareket eden bu tahvillerin düşük korelasyonu, genel portföy riskini azaltmak için mükemmel bir araçtır.

Yüksek getirili tahviller, faiz oranı değişimlerine veya daha geniş hisse senedi piyasası eğilimlerine duyarlı varlıklara karşı bir denge görevi görür. Özellikle 2008 finansal krizinde, yüksek getirili tahviller toplu olarak hisse senetlerinden daha az zarar gördü. Ayrıca uzun vadeli Hazine tahvilleri 2009'da değer kaybederken, yüksek getirili tahviller değer kazandı ve yüksek getirili tahvil fonları genel olarak piyasa toparlanmasında hisseleri geride bıraktı.

Yüksek Getirili Tahvillerin Olumsuz İtibarı

Eğer yüksek getirili tahviller bu kadar çok avantaja sahipse, neden genelde çöp tahvil olarak anılıyorlar? Maalesef, yüksek getirili tahvillerin bir varlık sınıfı olarak itibarı, "Junk Bond King" Michael Milken'in yüksek profilli çöküşü nedeniyle zarar gördü.

1980'lerde Drexel Burnham Lambert Inc.'de görev yapan Milken, Wall Street'te etkili rolüyle tanındı. Birleşme ve devralmalarda (M&A) yüksek getirili borcun kullanımını önemli ölçüde genişletti ve kaldıraçlı satın alma patlamasını körükledi. Milken, bir zamanlar finansal açıdan istikrarlı olan ancak kredi notu düşürülen şirketlerin çıkardığı tahvilleri alıp satarak servet edindi.

1989'da Rudolph Giuliani, Milken aleyhine RICO Yasası kapsamında 98 adet örgütlü suç ve dolandırıcılık suçlaması getirdi. Bir anlaşma sonucu 22 ay hapis cezası çekti ve 600 milyon doların üzerinde para cezası ve sivil uzlaşma ödedi. Bugün, junk bond'lara yönelik süregelen olumsuz algı sıklıkla Milken ve benzeri yüksek profilli Wall Street finansörlerinin şüpheli uygulamalarına atfedilir.

Yüksek Getirili Tahvillerde Riskleri Değerlendirmek

Temerrüt Riskleri

Yüksek getirili yatırımların dezavantajları arasında artan oynaklık ve temerrüt riskleri en başta gelir. Fitch Ratings'e göre 2017'de ABD yüksek getirili tahvil temerrütleri %1,8 seviyesindeydi. Ancak küresel kurumsal borçlanmadaki artış, analistler ve ekonomistler arasında alarm yaratıyor. 2009 resesyonunda ABD'de yüksek getirili tahvillerde %14 temerrüt oranı görüldü ve bir sonraki düşüş döneminde benzer bir eğilim bekleniyor.

Yüksek getirili yatırım fonu yöneticilerinin temerrüt oranlarını etkileyebileceğini unutmamak gerekir. Yöneticiler, temerrütten önce tahvilleri satarak yerlerine yenilerini koyabilirler. Bir fonun temerrüt riskini daha doğru değerlendirmek için, düşüş dönemlerindeki tarihsel toplam getirisini inceleyin. %200'ü aşan bir turnover, sık sık temerrüte yakın tahvillerin değiştirildiğine işaret edebilir. Ayrıca, fonun ortalama kredi kalitesini değerlendirmek önemlidir; eğer ortalama S&P ölçeğinde BB veya B civarındaysa, CCC veya CC ortalama yüksek spekülasyonu; D ise temerrüdü gösterir.

Faiz Oranı Riski

Yüksek getirili yatırımdaki bir diğer tehlike, zayıf bir ekonomi ve yükselen faiz oranlarının getiriler üzerindeki etkisidir. Tahvil fiyatları ile faiz oranları arasındaki ters ilişki, tahvil yatırımcılarının aşina olduğu bir durumdur ve yüksek getirili sektörde daha belirgindir. Kısa vadeli faizlere daha az duyarlı olsa da, junk tahviller uzun vadeli faiz oranlarını yakından izler. Federal Reserve'in 2017 ve 2018'deki faiz artırımları başlangıçta tahvil fiyatlarında düşüşe neden oldu. Ancak 2019'daki tersine dönüş piyasaya kazanç getirdi.

Boğa piyasasında yüksek getirili yatırımlar hisselere kıyasla daha düşük performans gösterebilir. Fon yöneticileri bunun üzerine portföyleri çevirme yoluna gidebilir, turnover oranlarını artırabilir ve yatırımcılar için ek maliyetler oluşturarak masrafları yükseltebilir. Sağlam bir ekonomi yüksek getirili tahviller için bir korunma unsuru olarak görülse de, yatırımcıların zayıflayan yabancı ekonomiler, döviz kurları dalgalanmaları ve çeşitli politik belirsizlikler gibi diğer risklere karşı da tetikte olmaları gerekir.

Alternatif Seçenekler

Gelişmekte Olan Piyasa Borçlanmaları

Yurtiçi junk tahvillerinin ötesinde ciddi getiri primi arayan yatırımcılar için alternatif fırsatlar mevcuttur. Gelişmekte olan piyasa borçlanma araçları, bireysel yerel pazarların daha küçük olması nedeniyle ABD muadillerine göre maliyet açısından avantaj sağlayarak portföylere değerli bir ek oluşturur. Bir bütün olarak, bu kıymetler küresel yüksek getirili pazarın kayda değer bir bölümünü oluşturur.

Dönüştürülebilir Tahviller

Bazı fon yöneticileri, hisse fiyatı keskin düşen şirketlerin dönüştürülebilir tahvillerini stratejik olarak portföylere ekler; bu durumda dönüşüm opsiyonu neredeyse değersiz hale gelmiştir. "Busted convertibles" olarak adlandırılan bu yatırımlar, ilişkili adi hisse senedinin piyasa fiyatındaki sert düşüşü yansıtarak iskontolu olarak satın alınır.

Diğer Alternatifler

Fon yöneticileri genellikle çeşitli varlıkları dahil ederek daha fazla çeşitlendirme esnekliğine sahiptir. Yüksek temettü getiren adi hisse senetleri ve imtiyazlı hisseler, yüksek getirili tahvillere benzer şekilde önemli gelir sağlar. Bazı warrant'lar çöp tahvillere benzeyen spekülatif özellikler taşır. Ayrıca, borçlunun daha yüksek riskini yansıtan daha yüksek bir faiz oranına sahip kaldıraçlı banka kredileri de başka bir uygulanabilir alternatiftir.

Sonuç

Ortalama yatırımcı için yüksek getirili yatırım fonları ve ETF'ler, junk tahvillere yönelmenin en uygun yollarını sunar. Bu yatırım araçları, daha düşük notlu borç yükümlülükleri bir araya getirerek mali zorluk içindeki şirketlerle ilişkili riskleri azaltır.

Yüksek getirili tahvillere veya benzer yapıda diğer menkul kıymetlere girmeden önce, ilgili riskleri kapsamlı bir şekilde anlamak esastır. Titiz bir araştırma sonrası, finansal durumunuza uygun görülürse portföyünüze dahil edilmesi makul olabilir. Artan gelir potansiyeli ve genel portföy oynaklığının azalması, yüksek getirili yatırımları değerlendirmek için güçlü nedenlerdir.