European Depositary Receipt (EDR) uitgelegd
European Depositary Receipts (EDRs) zijn effecten uitgegeven door Europese banken die aandelen van niet-Europese bedrijven vertegenwoordigen op lokale beurzen. Ze worden in euro's geprijsd en bieden toegang tot wereldwijde beleggingen. Valutarisico en lage liquiditeit kunnen echter zorgen baren.
Basics
European Depositary Receipts zijn financiële instrumenten uitgegeven door Europese banken om internationale beleggingen te vergemakkelijken. Ze vormen een brug tussen Europese beleggers en niet-Europese bedrijven. Hier is een overzicht van de belangrijkste punten:
Purpose
EDRs dienen als middel voor niet-Europese bedrijven om toegang te krijgen tot Europese markten en een breder beleggerspubliek aan te trekken. Tegelijkertijd bieden ze Europese beleggers een eenvoudige manier om in buitenlandse aandelen te investeren.
EDR Creation
Wanneer een in Europa gevestigde bank een beursgenoteerd bedrijf identificeert dat aan de lokale beursvereisten voldoet, koopt zij een blok van de aandelen van dat bedrijf en plaatst deze in haar beheer. Deze aandelen worden vervolgens gebundeld en opnieuw uitgegeven in lokale valuta (meestal euro's) voor handel en afwikkeling op lokale beurzen.
Bank Responsibilities
Naast het creëren van EDRs nemen banken verschillende verantwoordelijkheden op zich, waaronder het afhandelen van dividendbetalingen, valutaomrekeningen en het distribueren van receipts. Zij verstrekken ook essentiële aandeelhoudersinformatie aan EDR-houders, zoals jaarverslagen en proxydocumenten.
EDR Risks
Beleggen in buitenlandse effecten op een lokale beurs is aantrekkelijk voor Europese beleggers. Niettemin gaan er twee primaire risico's gepaard met deze aanpak. Het eerste risico is valutagerelateerd.
Neem bijvoorbeeld het aandeel van een bedrijf uit de VS gekocht door een Europese belegger. Als de Amerikaanse dollar in de loop van de tijd verzwakt ten opzichte van de euro, daalt de waarde van de investering in EDRs.
Het tweede risico heeft te maken met handelsliquiditeit. EDRs kunnen lijden onder beperkte handelsactiviteit, waardoor beleggers mogelijk niet gemakkelijk aandelen kunnen kopen of verkopen tegen gunstige bied-laat-spreads en in gewenste hoeveelheden.
Comparing EDRs, ADRs, and GDRs
EDRs vs. ADRs
EDRs en American Depositary Receipts (ADRs) vertonen overeenkomsten, maar verschillen op enkele cruciale punten:
- Purpose: ADRs stellen niet-Amerikaanse bedrijven in staat zich te noteren aan Amerikaanse beurzen, terwijl EDRs niet-Europese bedrijven in staat stellen te noteren aan Europese beurzen.
- Pricing: ADRs worden in Amerikaanse dollars geprijsd, terwijl EDRs in euro's worden geprijsd.
Global Depositary Receipts
Global Depositary Receipts (GDRs) bieden toegang tot meerdere markten met één verhandelbaar en uitwisselbaar effect. Belangrijke punten:
- Markets: GDRs bieden doorgaans toegang tot de Amerikaanse markt en de euromarkten.
- Issuer Benefits: GDRs worden vaak gebruikt wanneer emittenten kapitaal willen aantrekken in zowel lokale als internationale markten.
Een Japans bedrijf kan er bijvoorbeeld voor kiezen GDRs te gebruiken om zowel de Amerikaanse als de Europese markten efficiënt te benaderen.
Conclusion
European Depositary Receipts spelen een belangrijke rol in internationaal beleggen. Ze bieden Europese beleggers de mogelijkheid om te diversifiëren naar buitenlandse effecten, terwijl niet-Europese bedrijven toegang krijgen tot Europese kapitaalmarkten. Beleggers moeten zich echter bewust zijn van valutarisico's en potentiële liquiditeitsproblemen bij EDRs. Het vergelijken van EDRs met ADRs en GDRs helpt beleggers het meest geschikte beleggingsinstrument te kiezen, rekening houdend met de gewenste markten en valuta's.