Geaccrediteerd belegger worden: vereisten, voordelen en nadelen

Geaccrediteerde beleggers zijn personen die aan specifieke eisen voldoen met betrekking tot inkomen, nettovermogen en kwalificaties. Ze hebben toegang tot investeringskansen die niet beschikbaar zijn voor het grote publiek. Als geaccrediteerde belegger kunt u bepaalde voordelen genieten, zoals toegang tot unieke en exclusieve investeringsmogelijkheden, het behalen van hoge rendementen en het vergroten van de diversificatie in uw beleggingsportefeuille. Er kleven ook nadelen aan het geaccrediteerd zijn, zoals hoger risico, grote minimale investeringsvereisten, hoge kosten en een gebrek aan liquiditeit van die beleggingen.

Basisprincipes

Erkend door de Securities and Exchange Commission (SEC) hebben geaccrediteerde beleggers toegang tot exclusieve kansen die anderen niet hebben. Ze kunnen zich verdiepen in private equity, hedgefondsen, durfkapitaal en meer. De SEC speelt een cruciale rol bij het bepalen wie deze mogelijkheden kan benutten.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is er geen vooraf bepaald proces voor individuen om geaccrediteerd belegger te worden. Geen overheidsinstantie of onafhankelijke organisatie beoordeelt hun kwalificaties, en er is geen certificeringsexamen of -document dat hun status bevestigt. In plaats daarvan ligt het bij de bedrijven die niet-geregistreerde effecten uitgeven om via een zorgvuldige screening de geschiktheid van potentiële beleggers te beoordelen.

In dit artikel behandelen we de criteria om geaccrediteerd belegger te worden, geven we advies over het beoordelen van uw geschiktheid en werpen we licht op het grondige screeningsproces dat vermogensbeheerders toepassen om de geaccrediteerde status te bevestigen.

Vereisten voor geaccrediteerde beleggers

Binnen Regulation D van de Securities Act van 1933 (Reg. D) beschrijft Rule 501 de vereisten voor personen of entiteiten om als geaccrediteerde belegger te worden beschouwd. De SEC hanteert een tweedelige benadering gebaseerd op inkomen en nettovermogen:

1. Inkomencriterium: Een natuurlijk persoon met een inkomen van meer dan $200.000 in elk van de afgelopen twee jaren, of een gezamenlijk inkomen met zijn/haar echtgenoot dat meer dan $300.000 bedroeg in die jaren, met een redelijke verwachting dit inkomensniveau ook in het lopende jaar te behouden.
2. Nettovermogenscriterium: Een natuurlijk persoon met een individueel nettovermogen, of een gezamenlijk nettovermogen met zijn/haar echtgenoot, van meer dan $1 miljoen op het moment van investering, exclusief de waarde van de primaire woning.

De betekenis van de Dodd-Frank Act

Een belangrijke wijziging werd doorgevoerd bij de invoering van de Dodd-Frank Act in 2010. Deze wijziging sloot de waarde van de primaire woning uit bij de berekening van iemands nettovermogen, een afwijking van de eerdere aanpak. Personen die geaccrediteerde beleggingen hadden voordat deze wet werd aangenomen, kregen een vrijstelling.

Statistieken over geaccrediteerde beleggers

Momenteel wordt geschat dat 10% van de Amerikaanse huishoudens geaccrediteerde beleggers zijn. Deze huishoudens beheren 75% van het vermogen. Rule 501 strekt zijn bepalingen uit tot ondernemingen, vennootschappen, liefdadigheidsorganisaties, trusts, directeuren van bedrijven, aandeelhouders en financiële instellingen. De daaropvolgende formules en screeningprocedures richten zich echter op individuen of koppels die accreditatie zoeken. Het is belangrijk om de vereisten voor accreditatie, categorisering en verificatieprocessen te verkennen voor wie het domein van geaccrediteerd beleggen wil betreden.

Uitbreiding van de definitie van geaccrediteerde beleggers: wijzigingen door de SEC

In een belangrijke ontwikkeling voerde de U.S. Securities and Exchange Commission op 26 augustus 2020 wijzigingen door in de definitie van geaccrediteerde beleggers. De persmededeling van de SEC benadrukt dat deze aanpassingen aanvullende kwalificatiemaatregelen introduceren naast de traditionele inkomens- en nettovermogenstests. Investeerders kunnen nu kwalificeren op basis van professionele kennis, ervaring, certificeringen of andere gedefinieerde maatstaven. Bovendien is de lijst van entiteiten die in aanmerking komen voor accreditatie uitgebreid om entiteiten op te nemen die aan specifieke investeringscriteria voldoen.

De herziene definitie van geaccrediteerde beleggers omvat verschillende categorieën:

1. Professionals met specifieke certificeringen, titels of kwalificaties.
2. "Kennisrijke werknemers" van private fondsen.
3. Beleggingsadviseurs die bij de SEC en de staat geregistreerd zijn.

Bovendien worden personen met Series 7-, Series 65- en Series 82-licenties nu als geaccrediteerde beleggers beschouwd. De SEC heeft voortaan de bevoegdheid om aanvullende certificeringen en titels op te nemen en staat ook voorstellen uit het publiek toe ter overweging. Daarnaast worden werknemers die worden geclassificeerd als "knowledgeable employees" van een private fund nu erkend als geaccrediteerde beleggers voor dat specifieke fonds.

De SEC heeft de definitie ook uitgebreid met meerdere andere entiteiten. Dit omvat indianenstammen, overheidsinstanties, fondsen en buitenlandse entiteiten met investeringen van meer dan $5 miljoen, mits ze niet specifiek zijn opgericht om te investeren in de aangeboden effecten.

Andere entiteiten die mogelijk in aanmerking komen voor accreditatie omvatten besloten vennootschappen met een totaalvermogen van $5 miljoen, bij de SEC en de staat geregistreerde beleggingsadviseurs, vrijgestelde rapporterende adviseurs en rural business investment companies.

Deze uitgebreide definities dienen om kansen te vergroten en de deelname aan geaccrediteerd beleggen te verbreden.

In aanmerking komen als geaccrediteerde belegger: inkomens- en nettovermogencriteria

Het bepalen of u aan de vereisten voldoet om als geaccrediteerde belegger te worden aangemerkt is eenvoudig. Als uw inkomen in de voorgaande twee jaren meer dan $200.000 bedroeg, of uw gecombineerd inkomen met uw partner $300.000 of meer was, komt u automatisch in aanmerking. Daarnaast voldoet u ook als uw nettovermogen, exclusief de waarde van uw primaire woning, $1 miljoen of hoger is. Het is vermeldenswaard dat de eigen woning alleen invloed heeft op de nettovermogensberekening als uw hypotheek hoger is dan de waarde van de woning of als er een uitstaand saldo op een woonkrediet is.

Verificatieproces voor geaccrediteerde beleggers: due diligence

Om de accreditatiestatus van een belegger te waarborgen, is sinds september 2013 een zorgvuldige verificatieprocedure van kracht. Het volstaat niet langer om op zelfverklaring of een eenvoudig selectievakje te vertrouwen om geschiktheid vast te stellen. De SEC schrijft specifieke stappen voor aan verkopers die zich op geaccrediteerde beleggers richten.

Individuen die accreditatie zoeken kunnen een fonds benaderen en gedetailleerde informatie over potentiële beleggingen opvragen. De emittent van effecten zal vervolgens een vragenlijst verstrekken om de status van de persoon als "accredited investor" te beoordelen. Deze vragenlijst vereist doorgaans het indienen van financiële overzichten en ondersteunende documenten om het bezit van activa te verifiëren, zoals geïllustreerd in de bijbehorende balans.

Bedrijven kunnen daarnaast het kredietrapport van de persoon nader onderzoeken om eventuele bestaande schulden te beoordelen. Voor degenen die zich op basis van jaarlijks inkomen kwalificeren, zijn gewoonlijk belastingaangiften, W-2-formulieren en aanvullende loon gerelateerde documenten vereist. Verklaringen van CPAs, belastingadvocaten, effectenmakelaars of adviseurs kunnen ook als ondersteunend bewijs van geschiktheid worden meegenomen.

Via dit nauwgezette due-diligenceproces wordt de verificatie van de geaccrediteerde status van een individu uitgevoerd om naleving van de SEC-regelgeving te garanderen.

Gevolgen van het vervalsen van geaccrediteerde status

Fonds- of investeringsvehikels zijn verantwoordelijk voor het verifiëren van de accreditatiestatus van een belegger. De schuld ligt doorgaans bij het fonds als een belegger ten onrechte aangeeft geaccrediteerd te zijn. In bepaalde rechtsgebieden hebben niet-geaccrediteerde beleggers herstelrechten, waarmee zij hun investering kunnen herroepen en een terugbetaling kunnen eisen door te stellen dat zij niet-geaccrediteerd zijn. Het is echter sterk af te raden vervalste documenten, zoals gefabriceerde belastingaangiften of financiële overzichten, te verstrekken om toegang tot beleggingen te verkrijgen, omdat dit in de toekomst juridische gevolgen kan hebben.

Internationale standaarden voor geaccrediteerde beleggers

Aanduidingen voor geaccrediteerde beleggers reiken verder dan de Verenigde Staten naar andere landen met vergelijkbare criteria. Landen zoals Canada, Australië en Singapore volgen het Amerikaanse voorbeeld door soortgelijke eisen aan inkomen en nettovermogen te stellen. Elk land kan echter zijn eigen specifieke regels hanteren.

In de Europese Unie (EU) en Noorwegen worden bijvoorbeeld drie tests gebruikt om de status van geaccrediteerde belegger te bepalen. De eerste test beoordeelt de deskundigheid, kennis en ervaring van de persoon, zodat wordt verzekerd dat hij of zij weloverwogen investeringsbeslissingen kan nemen. De tweede test onderzoekt de vervulling van twee kwantitatieve criteria:

1. Het uitvoeren van significante transacties met een gemiddelde frequentie van 10 per kwartaal gedurende de voorgaande vier kwartalen op de relevante markt.
2. Het bezit van een financiële portefeuille van meer dan EUR 500.000.
3. Het werken of hebben gewerkt in de financiële sector voor ten minste één jaar.

Bovendien moet de cliënt schriftelijk verklaren dat hij de voorkeur geeft om als professionele cliënt te worden behandeld, waarbij het betreffende bedrijf verplicht is hen te informeren over het mogelijke verlies van bepaalde beschermingen. In landen zoals India en Zwitserland zijn expliciete vereisten niet vastgelegd. In plaats daarvan wordt individuen aangeraden lokaal juridisch advies in te winnen om hun status als geaccrediteerde belegger te bepalen voordat ze aan investeringsactiviteiten beginnen.

Voors en tegens van geaccrediteerde beleggersstatus

Voordelen 

1. Uitgebreide investeringsmogelijkheden: Geaccrediteerde beleggers krijgen toegang tot een breder scala aan investeringsopties die voor personen met lagere vermogens niet beschikbaar zijn. Dit biedt het potentieel voor hogere vermogensgroei.
2. Hogere rendementen: Deze exclusieve beleggingen bieden vaak het potentieel voor hogere rendementen, waardoor geaccrediteerde beleggers mogelijk sneller vermogen kunnen opbouwen.
3. Verbeterde diversificatie: Geaccrediteerde beleggers kunnen een grotere portefeuillediversificatie bereiken door deel te nemen aan verschillende investeringsmogelijkheden die niet toegankelijk zijn voor niet-geaccrediteerde personen.

Drawbacks 

1. Hoger risico: Veel beleggingen die exclusief zijn voor geaccrediteerde beleggers gaan gepaard met hogere risico's vanwege de strategieën die worden gebruikt om de markt te verslaan. Dit kan leiden tot potentiële verliezen.
2. Hoge minimuminleg: Beleggingen voor geaccrediteerde beleggers vereisen doorgaans aanzienlijke minimale investeringsbedragen, variërend van enkele honderdduizenden tot miljoenen dollars. Dit vergroot het risico aanzienlijke bedragen te verliezen als de investering faalt.
3. Prestatievergoedingen: Beleggingen voor geaccrediteerde beleggers brengen vaak extra prestatievergoedingen bovenop standaard beheervergoedingen met zich mee, meestal variërend van 15% tot 20% van de winst.
4. Kapitaalblokering: Beleggingen als geaccrediteerde belegger kunnen langdurige lock-up periodes hebben, van één tot meerdere jaren. Dit beperkt de liquiditeit van het geïnvesteerde kapitaal en vermindert de flexibiliteit om toegang te krijgen tot middelen.

Gezien zowel de voordelen als nadelen brengt het geaccrediteerd worden potentieel hogere beloningen met zich mee, maar ook verhoogde risico's, grotere financiële verplichtingen en beperkte liquiditeit vergeleken met traditionele beleggingen.

Verificatieproces voor geaccrediteerde beleggersstatus

Firms hanteren de richtlijnen van de SEC om de status van een individu als geaccrediteerde belegger te beoordelen. Om de geschiktheid vast te stellen, vragen firms doorgaans om het invullen van een vragenlijst, samen met de volgende documenten voor beoordeling:

1. Bank- en rekeningafschriften
2. Kredietrapport
3. W-2 of inkomensverklaringen
4. Belastingaangiften
5. Relevante certificeringen van FINRA (indien van toepassing)

Deze documenten helpen firms bij het beoordelen van iemands financiële kwalificaties en beleggingsdeskundigheid, cruciale factoren die de status als geaccrediteerde belegger beïnvloeden.

Conclusie

Geaccrediteerde beleggers, doorgaans vermogende individuen, voldoen aan specifieke vereisten op basis van inkomen, kwalificaties of nettovermogen. Zij krijgen toegang tot exclusieve beleggingen aangeboden door private equity-fondsen, hedgefondsen, durfkapitaalfirma's en anderen. Hoewel deze beleggingen het potentieel voor hoge rendementen bieden, brengen ze ook aanzienlijke risico's en minimale investeringsbedragen met zich mee. Om de accreditatiestatus van een belegger te bevestigen, moeten bedrijven voldoen aan SEC-regelgeving. Als u in aanmerking komt als geaccrediteerde belegger, kan het verkennen van deze bijzondere investeringskansen mogelijk uw vermogensopbouw versnellen.