Rehypothecation Risklerinden Kaçınma

Rehypothecation, borç verenlerin finansal kazanç sağlama amacıyla teminatları kendi işlemlerinde kullandığı bir uygulamadır. Bu uygulama, borçluların fonlar karşılığında varlıkları teminat olarak göstermesini, yani hypothecation (teminatlandırma) sürecini içerir. Rehypothecation daha yüksek kazanç potansiyeli sunarken portföy riskini de artırır. Rehypothecation'dan korunmak için tüketiciler marjin ticaretinden kaçınmalı ve alacaklıların teminatlarını kullanmasını engellemelidir. Lehman Brothers'ın çöküşü ve 2008-09'daki kredi daralmasının ardından hedge fonları rehypothecation konusunda daha temkinli hale gelmiştir.

Basics

Rehypothecation, bankaların ve aracı kurumların müşterileri tarafından teminat olarak yatırılan varlıkları kendi amaçları için kullanmasıdır. Rehypothecation'a izin veren müşteriler daha düşük borçlanma maliyetleri veya ücret iadeleri gibi avantajlar elde edebilir. Bu durum genellikle bir hedge fonunun prime brokerage'e teminat olarak koyduğu menkul kıymetlerin, brokerage tarafından kendi işlemlerini ve ticaretini desteklemek için kullanılması halinde görülür.

How Does Rehypothecation Work?

Rehypothecation, 2007'ye kadar yaygın bir uygulamaydı, ancak Lehman Brothers'ın çöküşü ve 2008-09'daki kredi daralmasının ardından hedge fonları daha temkinli davranmaya başladı. Amerika Birleşik Devletleri'nde broker-dealer'ların rehypothecation yapması, SEC Rule 15c3-3 uyarınca kredi tutarının %140'ı ile sınırlıdır.

Rehypothecation, borç verenlerin borçlular tarafından teminat olarak sağlanan varlıkları kendi yükümlülüklerini karşılamak için kullanmasıyla ortaya çıkar. Bu, somut varlıklar ve menkul kıymetler gibi çeşitli varlık türlerini içerebilir. Aracı kurumlar, müşterilerine ait olsa bile geçici işletme sermayesine ihtiyaç duyduklarında sıkça varlıkları rehypothecate eder. Bu uygulama, aracı kurum temerrüde düştüğünde müşterilerin teminatsız alacaklılara dönüşmesi ve iflas işlemleri sırasında varlıklarını geri alamaması gibi komplikasyonlara yol açabilir.

Rehypothecation Pros

Rehypothecation, bireyler için borçlanma maliyetlerini düşürebilir. Kısa vadeli işletme sermayesine güvenen ve menkul kıymetler aracılığıyla kârı maksimize etmeyi hedefleyen finansal kurumlar için özellikle önemlidir. Müşteri fonlarını rehypothecate ederek, bu kurumlar likidite sıkışmalarında sermayeye erişebilir ve fonların verimli kullanımı sayesinde kârlılığı artırabilir.

Rehypothecation Cons

Rehypothecation'ın dezavantajı müşteriler açısından şeffaflık eksikliğidir. Bankalar ve aracı kurumlar, müşterilerin bilgisi veya rızası olmadan müşteri fonlarını kullanabilir. Bu durum, riskten kaçınan müşteriler veya varlıklarının spekülatif amaçlarla kullanılmasını istemeyenler için endişe vericidir. Ayrıca aşırı kaldıraç, temerrüt riskini artırır. Marjin çağrıları veya borç temerrütleri meydana gelirse, bu hesap gereksinimlerinin çarpan etkisiyle zincirleme şekilde bozulmasına neden olabilir ve kurumun genel temerrüt riskini yükseltebilir.

Rehypothecation vs. Hypothecation

Rehypothecation, bir müşteri menkul kıymetleri bir aracı kuruma, genellikle bir marjin hesabına yatırdığında ve aracı kurumun bu menkul kıymetleri kendi marjin hesabı için veya bir krediyi teminat altına almak amacıyla kullanması halinde gerçekleşir. Öte yandan hypothecation, bir borçlunun fonlar karşılığında bir varlığı teminat olarak taahhüt etmesi durumudur. Yaygın bir örnek, konut piyasasında borçlunun satın aldığı evi ipotek kredisi için teminat olarak kullanmasıdır.

Her iki durumda da borçlu gerekli ödemeleri yapamazsa alacaklı varlığa el koyabilir. Rehypothecation, varlığın borçlunun ilk niyetinin ötesinde başka bir kuruma rehin verilmesini içerir. Örneğin, bir mülk ipotek kredisi için teminat gösterildiğinde ve kredi veren mülkü başka bir finansal kuruma kredi karşılığında rehin verirse, ipotek veren temerrüde düşerse ikinci kurum mülke hak iddia edebilir.

Individuals Protection

Rehypothecation'dan korunmak ve tasfiyeler sırasında varlık sahipliğini güvence altına almak için bireylerin atabileceği birkaç basit adım vardır. Etkili bir yöntem, marjin hesabı açmaktan kaçınıp nakit hesap tercih etmektir. Bu tür bir hesapta marjin imkanı yoktur ve işlevi yalnızca hisse senetleri için alım ya da satım emirleri gerçekleştirmek ve türev ürünler satın almakla sınırlıdır. Ancak bu hesapta işlemler yalnızca eldeki nakit kullanılarak yapılabilir; böylece marjin çağrılarıyla karşılaşma veya marjin gereksinimlerini karşılama riski ortadan kalkar.

Bazı durumlarda, varlık sahipleri saklayıcının (custodian) varlıklarını rehin verip veremeyeceğine izin verme veya vermeme seçeneğine sahip olabilir. Bu tür anlaşmalar genellikle şirketin hizmet sözleşmesinin bir parçasıdır ve kişi buna katılmazsa, özellikle büyük çevrimiçi şirketlerle işlem yaparken hizmet sağlanmayabilir. Teminat korumasının kritik olduğu belirli işlemler için bireyler, sözleşme hükümleri aracılığıyla teminatlarının rehypothecation'ını açıkça kısıtlayabilirler.

Rehypothecation in Practice

Rehypothecation, finans sektöründe sıkça görülen bir uygulamadır ve tüccarların ve yatırımcıların yatırım için daha likit varlıklara erişmesine olanak tanır. Örneğin, 100 hisse Apple sahibi bir tüccar başka bir şirketin hisselerini almak isteyebilir ancak yeterli nakdi olmayabilir. Bu durumda bir marjin hesabı açabilir.

Bir marjin hesabıyla tüccar, Apple hisselerini teminat göstererek kredi alabilir. Ardından kredi tutarını istenen şirketin daha fazla hissesini almak için kullanabilir. Teoride bu süreç, yeni alınan hisselerin ek finansman sağlamak için yeniden teminat gösterilmesi suretiyle tekrarlanabilir.

Real-World Example

Müşteri fonlarını teminat olarak kullanarak MF Global, Euro Bölgesi tahvillerine spekülatif bir bahis yaptı ve bu durum 2011'de iflasla sonuçlandı. Bu sayede işlemleri için ek fon sağlayabildiler. Müşteriler daha düşük ücretlerden faydalandı çünkü şirketin borç almasına gerek yoktu. Ancak işlem başarısız olduğunda müşteriler teminatsız alacaklı haline geldi ve iflas sürecinde şirketin kalan varlıkları için rekabet etmek zorunda kaldılar.

Consent, Risks, and Limits of Rehypothecation

Consent

Rehypothecation, müşterilerin buna rıza göstermesi nedeniyle mümkündür. Müşteriler belirli hizmetleri kullandıklarında, örneğin hisseleri bir aracı kurum hesabına yatırdıklarında veya bir banka hesabı açtıklarında genellikle belirli hüküm ve koşulları kabul ederler. Bu sözleşmeler aracı kurum veya bankaya yatırılan varlıklar veya fonlarla belirli işlemleri yapma yetkisi verir. Dolayısıyla rehypothecation, müşterinin hüküm ve koşullarda belirtilen onayı temelinde yapılır.

Limits

Birleşik Devletler'de rehypothecation, Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu (SEC) tarafından sınırlanmıştır ve kredi tutarının yüzde 140'ına kadar kullanılmasına izin verir. Örneğin, 100 dolarlık bir kredi için 300 dolarlık teminat kullanıldığında, 140 dolara kadar rehypothecate edilebilir. Ancak MF Global iflasında görüldüğü gibi bazı ülkelerde rehypothecation için belirli sınırlamalar olmayabilir.

Risks of Bitcoin Rehypothecation

Bitcoin rehypothecation, diğer menkul kıymetlerde görülen uygulamaya benzerdir. Bitcoin, gelecekteki yatırımlar için kredi güvencelemek amacıyla teminat olarak kullanılabilir, hatta borçlu Bitcoin'e sahip olmasa bile. Ancak Bitcoin'in yüksek oynaklığı nedeniyle temerrüt riski diğer menkul kıymetlere göre daha yüksektir. Tek bir marjin çağrısı, yatırımcının tüm pozisyonlarının çözülmesine yol açabilir.

Conclusion

Sahip olmadıkları teminatları kullanarak bankalar, aracı kurumlar veya bireyler varlıklara finansman sağlamak için rehypothecation yapabilir. Zaten rehin verilmiş teminatları yeni krediler için yeniden kullanarak bir kaldıraç döngüsü oluştururlar; bu, kârları artırabilir ancak temerrüt riskini de yükseltir. Rehypothecation'dan kaçınmak isteyen tüketiciler marjin hesabı yerine nakit hesap seçebilir ve saklayıcıların teminatlarını nasıl kullandığına dair kısıtlamalar getirebilirler.